Önceki bölümü uykulu uykulu yazmıştım anlatımda çok hata yapmışım :" bunun için özür dilerim.
Birde azcık yorum alabilir miyim bu bölüm? Ona göre kitabın gidişatını şeetcem.
Heuning kai
Karşımdaki kadına bakıp gülümsedim, onun sayesinde bu kadar mutluydum ama bir yanım da burda olmamam gerektiğini söylüyordu kafam karışıktı.
Siyah tişörtlerimden birisini giymişti üzerine ve onda elbise gibi durmuştu. Uzun diz kapağının biraz üzerinde biten botlarıyla çok güzel duruyordu. Siyah saçlarını da salmış ve beline kadar dökülmesini sağlamıştı. Nefes kesici duruyordu.
Yanıma gelmiş ve kollarını boynuma dolamıştı bende ellerimi ait olduğu yere beline yerleştirmiştim. "Çok beğendin sanırım hm?" başımla onaylayıp saçlarını öptüm. "Beğenmek az kalır bebeğim. " gülümsemiş ve yanağımı öpmüştü.
Gülümsemesiyle derin bir nefes aldım. Burada tek kalma sebebim oydu yoksa çoktan bu ülkeyi terk etmiştim. Her ne kadar onu da alıp gitmeyi istesemde yuna bunu bir süreliğine reddetmişti. Bende ona zaman tanımıştım.
"Ne oldu? Gene daldın kai. " başımı iki yana sallayıp kendime geldim. "Aklım biraz karışık güzelim. " sebebini bildiği için üzgünce bakmıştı. Benden kısa olan bedene eğilip dudaklarını öptüm. "Senin bir suçun yok yuna, kendini suçlu hissetme." yuna başıyla onaylamıştı ama hala daha üzgündü. Tek elimi yanağına çıkarıp okşadım. "Üzülme hayatım herşey geçip bitecek." cümlemle bana bakmıştı. Hafifçe gülümsedi ve başıyla onayladı. İşte bu kadardı onu mutlu etmek.
Jeongin
"Efendim delta sizi çağırıyor. " içeriye giren alfaya baktım. Diğerlerinin aksine bana karşı hep saygılı ve sevecendi. Gülümsedim ve başımla onayladım. Alfa odadan çıkarken bende ayağa kalkıp üzerimi düzeltmiştim. Diğer günlere nazaran bugün üzerimde etek değilde pantolon vardı. Kahverengi bir pantolon ve gene kahve rengi tonlarında ince bir gömlek vardı. Gömleği pantolonun içine sokmuştum. Hoş duruyordum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(İnce düşünün gömleği)
Odadan çıkıp karşıdaki odaya girdim. Kapıyı tıklatma gereği duymadan. Sonuçta geleceğimi biliyordu değil mi?
Bakışlarımı odada gezdirdim ama hyunjin'i görememiştim. Her ne kadar korksamda aklıma güzel şeyler getirip bu kötü histen kurtulmaya çalıştım. Belime dolanan kollarla çığlık attım. Hızlıca arkama dönüp bedene baktım. Derin bir nefes alıp hyunjin'e sarıldım. Hızlıca karşılık verip saçlarımı öpmüştü.
"Özür dilerim omegam. " gülümseyerek ona baktım. "Sorun değil deltam." deltam dememle sırıtmış ve boynumu uzunca öpmüştü. Çok şükür ki iz bırakacak kadar devam etmiyordu yoksa rezil olurdum.
