One-Shot Stories

Someone New

My boyfriend's been acting strange lately. He's always on his phone and talking to someone else on the other line. Late din ito minsan kung umuwi eh hindi naman siya ganito dati.

"Good morning, Lance. Breakfast is ready." Hindi niya ako pinansin at kumuha lang ng tubig sa ref. "Bihis na bihis ka ah. Saan ang punta mo? Sunday ngayon ah. May pasok ka ba?" Still no response from him. Umalis nalang itong hindi nagpapaalam sa akin.

So I decided to follow him and find out the truth behind his strange behavior. Nakita ko siyang pumasok sa isang restaurant saka umorder ng breakfast at kumain.

I cooked him breakfast and he doesn't even ate it. Yet he's eating at a restaurant. After eating nag-take out pa ito bago umalis. Dumaan pa ito sa isang flower shop at bumili ng bouquet.

Pumasok ito sa isang condominium building kaya mabilis akong sumunod but I made sure na hindi ako mapapansin.

Kumatok ito sa isang pintuan habang mataman ko lang siyang pinagmamasdan. Who is he going to meet? A friend? A coworker? A relative?

Nasagot ang katanungan ko nung bumukas ang pintuam at lumabas ang isang babae mula sa loob.

"Babe!" They hugged each other and later on they kiss. "Come on in. Ano yang dala mo?"

"Your breakfast." Pumasok na ang dalawang taksil sa loob.

Nag-uunahan nang malaglag ang mga luha ko. It hurts. Parang paulit-ulit na sinasaksak ang puso ko sa sobrang sakit.

He's been cheating behind my back. We've been together for years tapos lolokohin din lang pala niya ako. Akala ko ba masaya kami? Akala ko ba mahal niya ako? Mali ako. Dahil akala lang pala ang lahat.

After a couple of hours lumabas na din sila. Hindi ko alam kung bakit sinundan ko pa rin sila kahit masakit na. Gusto kong magalit sa kanila pero wala akong ginawa. I just followed them like a fool. Ni hindi man lang nila ako napansin na sinusundan ko sila.

They looked so happy together. They looked so in love. They kept on smiling and laughing. Matagal na panahon ko ring hindi nakita ang ngiti sa labi ni Lance. Its been two years ngayon ko nalang ulit nakita ang ngiti niya.

I admit I kinda missed that smile. Simula kasi nung nangyari iyon two years ago madalang na itong ngumiti. Recently nalang niya ulit nakita ang ngiti nito. He looks happy and radiant. She can his happiness and love in his face.

Nakita na rin niya minsan ang mukhang iyon ni Lance. Kapag magkasama sila. But that was already two years ago.

"After this may gusto sana akong ipakilala sayo," narinig niyang sabi ni Lance habang magkatabi silang nakahiga sa damuhan ng kaniyang bagong kasintahan.

"Saan naman?"

"Ipapakilala kita kay Kiana." That's my name. At ang kapal ng mukha niyang ipakilala pa sakin ang bago niya. "I think its time for you to meet her."

"Do you think she will accept me? Do you think she will like me for you?"

He intertwined their hands together. "Of course she will. I love you so much, Nina."

"I love you too, Lance."

They hugged each other and their lips met. Habang ako parang tangang nakamasid lang sa kanila. Wala akong magawa. I can't hurt them.

I can feel their love each other. But am I willing to let him go? Hindi ko yata kaya. Masyado kong mahal si Lance.

"Let's go."

Magkahawak-kamay silang naglakad paalis nang parke. Mabilis ko naman silang sinundan at hindi pa rin nila ako napapansin. They are both lost in their own world to even notice my presence.

Pumunta sila sa isang burol. Kung saan kami madalas magkasama ni Lance noon. Lahat nang masasayang memories namin nandito. Dito sa lugar na ito siya nag-confess ng feelings niya. At dito ko rin siya sinagot. Dito kami sabay na nangarap at nangakong magsasama habang-buhay.

Why did he brought his new girlfriend here?

I can't take this anymore. How dare he. Enough is enough.

Sinugod ko sila sa sobrang galit ko. Basta sumabog nalang ako.

"Lance! How could you do this to me? You cheated on me. You lied. Akala ko ba ako lang ang mahal? Akala ko ba ako lang. Yung pangako mo sakin balewala nalang ba sayo ang lahat. Ang dami nating pinagsamahan basta mo nalang itatapon." Nag-uunahan nang malaglag ang mga luha ko sa sobrang sakit ng nararamdaman ko sa pangloloko niya.

Ngunit tila bingi at walang narinig ang dalawang taksil.

"Lance, ano ba? Talk to me! Say something."

He opened his mouth to speak. "Nina, meet Kiana. She's my girlfriend who died two years ago."

Nanlamig ang buong katawan ko sa aking narinig. No. Im not dead. He's wrong. Im here. Im right here. What is he talking about?

I tried to hold his hand. Ngunit nagtaka ako nang lumusot ang kamay ko. I can't touch him. Hindi pa rin ako makapaniwala. That all this time Im already dead.

Inilapag ni Nina ang hawak na bulaklak sa puntod. When I looked down, my name was engraved on it. Even the day I was born and died.

Unti-unti nakukumbinsi na akong patay na nga talaga ako. I remember I died due to my incurable disease two years ago.

"Hello, Kiana. Nice to finally meet you. Im Nina." She sounds so sweet.

"Hi, Kiana. Im sorry ngayon nalang ulit ako nakadalaw. Naging busy kasi ako these past few weeks. Pero nandito na ulit ako. At meron akong magandang balita,"

Masayang-masaya si Lance habang nagkukwento. Pati si Kiana ay nadadala na rin sa ngiti nito. Imbes na galit ay masaya siyang nakikitang masaya ito.

"Nakita ko na ulit yung babaeng magpapasaya sakin. Mahal na mahal ko siya. At alam kong siya na ang makakasama ko habang-buhay." He held her hand. "May maganda pa rin akong balita. We're getting married! See this. Natupad ko na yung promise ko sayo. Im happy, Kiana."

"Halata naman sa mukha mo e. Im happy for you, Lance. Please always be happy and love her more than the love you gave me. She's kind and sweet. Take care of her and love her. Kapag hindi mumultohin kita."

"Don't worry, Kiana. I will take care of him. Ibibigay ko lahat ng pagmamahal ko sa kaniya at sa bubuoin naming pamilya. Pangako ko iyan."

Napangiti ako. Atleast mamamaalam ako sa mundo na alam kong masaya at may mag-aalaga sa mahal lalaking minahal ko sa buong buhay ko. Panatag na ako. Siguro iyon din ang dahilan kaya wala pa akong sa kabilang buhay.

"You have my blessings. Im now letting you go." Niyakap ko si Lance dahil alam kong iyon na ang huli. "Im ready to go."

Im not letting you go because I don't love you anymore. I will always be. Im letting you go because you deserve all the happiness and love. And Im not the one who can give you that.