Lucky

~6~

-𝐋𝐨𝐮𝐢𝐬 𝐓𝐨𝐦𝐥𝐢𝐧𝐬𝐨𝐧:

'Wat?!' Vraag ik zodra we thuis zijn?
'Ik wist gewoon niet hoe het moest okay? En daarom heb ik je hulp nodig!'

'Ik ga je daar niet mee helpen Harry! Het gaat gewoon vanzelf en bij iedereen is het een beetje anders.'
'Maar dan weet ik een beetje wat ik kan verwachten!'

'Gebruik een teddybeer of zo! Ik ga je niet helpen.' Ik kruis mijn armen en mijn wenkbrauwen staan naar beneden gericht.
Dit zal mijn gevoelens voor hem echt niet over laten gaan.

Het is je fucking broertje! Je hebt geen gevoelens voor hem!

'Oh kom op Louis! Ik heb nog nooit iemand écht gezoend! En jij kunt het me leren! Anders wordt ik dadelijk een triest geval!'
Harry kijkt me mt zijn zielige blik aan.

Ik bijt op mijn lip om me groot te houden.
'I-ik ga het niet doen Harry.' Zeg ik zacht.

'Maar alsjeblieft! We zijn broers niemand komt dit te weten!'
Harry klinkt nu nog wanhopiger.

'I-ik.' Dit is wel zo'n beetje alles wat ik wist te zeggen.
'Alsjeblieft Louis! Jij bent de enige die me hier mee kan helpen.' Ik bijt op mijn lip.

'O-okay.' Harry springt op en trekt me in een knuffel.
'Thanks.' Zegt hij blij en ik sla ongemakkelijk op zijn rug.

'Natuurlijk.' Mompel ik en Harry trekt terug.
'Kom we gaan naar mijn kamer dadelijk komt mama nog thuis.' Ik knik en sta op.

Dit is het meest stomste waar ik ja op had kunnen zeggen maar alles voor Harry.
Harry loopt zijn kamer in en rammelt in een of ander laatje.

Ik maak de deur achter me dicht en kijk om me heen.
Harry haalt een sleutel uit zijn laatje en loopt daarmee naar de deur.

'Die mag niet opslot! Dat zei mama voor als er een brand was.' Harry negeert me en draait de deur met de sleutel op slot.
'Ik laat de sleutel er gewoon inzitten watje.' Zegt hij en ik rol mijn ogen.

Harry grijnst en ik slik kort.
Hij gaat naast me zitten en ik zucht diep.

Ik ben ouder dan hem. Ik moet dus de leiding nemen en me ook voordoen als de oudere.
'Nou, hier gaan we.