"Fierschelle?" dinig niyang tawag mula sa labas dahilan kung bakit siya nagising.
Guillaume...
Huminga ng malalim ang dalaga at inayos ang sarili bago binuksan ang pinto. Ngumiti siya nang makita ito at pinigilan niyang mautal sa pagsagot sa binata.
"May kailangan ka, 'gom?" nakangiting tanong niya ngunit sandaling natauhan.
They both blushed at their endearment. Sa huli ay tumikhim ang binata at pinili na magsalita at sabihin ang kanyang pakay.
"Dad wants to talk to you, Fierschelle."
"Ngayon na?"
"Yes. He's waiting for you in his office." Tumango siya.
"Okay, I'll be there."
Akmang isasara niya na ang pinto nang makitang naroon pa rin ang binata sa kinatatayuan nito.
"I'll wait for you. Sabay na tayong bumaba."
Hindi niya alam kung aanyayahan ang binata na pumasok muna o ano. Nahihiya man ngunit pinili niya na lamang iwan na nakabukas ang pinto at sandaling tumungo sa kanyang maliit na salamin upang hanapin ang kanyang pantali sa buhok.
"You'll put some make up?" Bahagyang napatalon
ang dalaga sa gulat.Napakalamig ng boses ng binata ngunit nang lumingon naman siya'y mapupungay ang mga mata nito. How did he do that?
"No," nauutal, umiiling na aniya habang kapwa sila nakatingin sa mata ng isa't isa.
"Good. You look more gorgeous with your natural beauty." Peur just smiled.
Hindi niya hinayaang maramdaman ng binata ang pagkailang na kanyang nararamdaman. She's very affected. But she shouldn't be. She combed and ponytails her hair.
"Let's go?" anyaya nito.
Nakaharap sa kanya ang binata ngunit ang mga mata ay tila iniiwasang maidapo sa kanya ang paningin.
"Are you okay?"
"Yeah. I'm fine."
"Hmm. Alam mo ba kung bakit niya ako gustong makausap?" pag-iiba niya sa usapan habang pababa sila sa hagdan.
"Walang nabanggit si dad. I'm not sure if the reason that I am thinking right now is the answer on your question." Peur nodded. Ang ama na lamang nito ang tatanungin niya.
Peur looked at the clock in the wall to see what time is it. It's already 3 o'clock in the afternoon. Naroon iyon sa dingding katabi ng hagdan at pinaggigitnaan ng mga litrato. It is an octagonal shaped clock and its numbers are written through roman numerals. Natuon doon ang kanyang pansin dahil sa tila nanghihipnotismo nitong awra. Kakaiba ang mahabang kamay ng orasang iyon dahil tila ito ay gawa sa isang maliit na espada. Habang ang maikling kamay naman ay tila hugis punyal.
That was amazing!
It's perfect! Ngayon lamang siya nakakita ng gano'n. But she don't know why dizziness filled her whole system.
"Don't look at the baudelaire-cadieux!"
She heard Guillaume talking but it seems that her mind isn't functioning well.
What's happening to me?
Bigla na lamang natumba ang dalaga. Mabuti na lamang at nasalo siya ng binata mula sa pagkakahulog at inakay patungo sa opisina ng ama kung saan mayroong gamot na makakapagpabuti ng nararamdaman nito at makakapagpabalik sa kanyang ulirat.
YOU ARE READING
Dirigeant's Third Rule
Romance"Failure should be our teacher, not our undertaker. It is delay, not defeat. It is a temporary detour, not a dead-end street." She shared this to her students as she remembered what exactly William A. Ward have said. She was a believer, who once f...