"I don't want your help, Seine Maurice. And who said to you that I'm interested?" naiinis na ani ng binata nang makasalubong ang dalaga sa labas ng tower.
"But Guillaume, it's your mother. The one you want to be with. I am not lying. I saw her, Guillaume. And we talked about you."
Natigilan siya sa gulat ngunit lalo lamang nadagdagan ang dahilan ng kaniyang galit.
"But the one I want to be with left us so I don't care about her anymore," malamig na aniya.
"Guillaume... Don't be that rude. She's your mother after all!"
"Then where is she, Seine Maurice? Where?"
Hindi niya namalayan ang isang butil ng luha na tumulo sa kaniyang mga mata. Guillaume cursed as he wiped his tears. Ngunit naghalo ang gulat at pagkairita nang maramdaman niyang yakapin siya ng dalaga. Agad niya itong inalis at marahang yumuko rito, nagtatagis ang bagang na bumulong.
"Don't hug me, Seine Maurice!" naroon ang diin sa tinig nito.
Ang mga mata ng binata ay mabilis na umangat at nilibot ang paningin. Nangangamba na baka mayroong nakakita at kung ano pa ang isipin ngunit guminhawa ang kaniyang pakiramdam nang makitang halos mga staffs at crews pa lamang ang mga dumaraan.
"I used to hug you before," Seine Maurice's voice broke.
"Used. Before. Always take note about the past tense, Seine Maurice."
Natahimik ang dalaga at malungkot na tumungo.
"Get out of my way, please," mahinahong aniya nang hindi pa rin umaalis ang dalaga.
"She said she missed you, Guillaume."
Sa paraan ng pagtitig sa kaniya ng dalaga ay alam niya ang sinseridad na nakikita sa mga mata nito.
"Iyon lamang ba ang sasabihin mo?" pilit na hindi iniintindi ang narinig.
"What?" tila nagulat sa kaniyang sagot.
"I said, is that what you want to say?"
"Guillaume..."
"Kung wala ng iba ay makaalis ka na. I don't want to see your face."
Guillaume left the woman with tears on her eyes. He felt guilty for some reason. They're friends, after all.
Ngunit sa mga ideyang nabubuo sa kaniyang isipan ay hindi na sila maaaring maging magkaibigan lalo pa't nakikita niyang mas higit pa sa pagkakaibigan ang nais ipakita ng dalaga.Not now that he finally admitted to his Fierschelle that he love her. Not now that Fierschelle, he thinks, also likes him. Their feelings are already mutual.
But at the same time, he also felt pissed and confused.Kung nangungulila siya ay bakit hindi siya sa akin magpakita? At ano ang mga pinag-usapan niyo tungkol sa akin?
Tunay nga ba talaga ang sinabing iyon ng dalaga? Would Guillaume believe her? He don't know if he still trusts Seine Maurice.
Guillaume left the TMM tower. Nag-iwan lamang siya ng note sa tabi ng iniwang agahan na para sa dalaga bago umalis.
"I'm on my way there, Rayon Vert. Dala ko ang mga gamit," aniya nang makatanggap ng tawag mula sa kaibigan.
"Ang bagal mo kumilos. Para kang babae."
"It's because I prepared Fierschelle's breakfast before I leave so shut up man."
"Oh, how sweet," tukso nito.
YOU ARE READING
Dirigeant's Third Rule
Romans"Failure should be our teacher, not our undertaker. It is delay, not defeat. It is a temporary detour, not a dead-end street." She shared this to her students as she remembered what exactly William A. Ward have said. She was a believer, who once f...