Chapter XXIII

0 2 0
                                    

"Go to your daughter's room, iha. Baka magising ang mga 'yon. Huwag mong hayaang marinig nila ang kaguluhan dito sa 'baba," utos ni Hideux kay Pragma.

"Paki-tingnan na rin from time to time sa silid si Guill at nurse Lia. Tawagin mo ako kapag may kailangan siya."

Agad namang tumango ang nanay ng triplets at nagmamadaling inakyat ang kwarto ng kaniyang mga anak.

The nurse already checked his vital signs. Ngunit ang totoo, he was drugged. High type of drug.

Paano nila nalaman? They had his blood samples.

Marahil ay hindi kinaya ng katawan niya ang negatibong epekto ng kaniyang nainom.

The Alarie family have decided to call their family's personal nurse.

Ngunit bago pa man ito makarating, the old Guillaume already injected his son the cure. Sa sandaling magising ito ay paniguradong isusuka nito lahat ng negatibong droga sa katawan.

"Missing!?" Dimensio's voice thundered as he looked at Khliz Oddete.

His eyes looked like a lightning flashing in the night sky. Naroon ang sarkasmo sa kabila ng hilaw na ngisi nito.

That made Khliz Oddete shivered and almost jumped because of fear. Agad itong nilapitan ni Doux upang hawakan ang nanlalamig na kamay.

"Don't yell at her, Tito!" his voice echoed.

"Doux," nagbabantang saway ng ama nitong si Hideux sa anak.

"Huwag mong pagtaasan ng boses ang Tito mo. Ganoon ka rin, Dimensio."

"Hideux is right. Tinatakot mo ang bata. Calm down your tone," sabat naman ni Guillaume nang malingunan nila itong pababa na ng hagdan.

Nakataas kilay siyang bumaling sa bandang iyon. Ang mga kamay ay naroon sa magkabilaang parte ng baywang. Dimensio glared at them, full of sarcasm.

"Nasasabi mo lang 'yan dahil nahanap mo na ang anak mo! Anak ko ang pinaguusapan dito at babae ang anak ko!" bulyaw niya kay Guillaume.

"Naiintindihan ko, naiintindihan kita.  Maghinay hinay ka lamang dahil hindi makakatulong sa ganitong sitwasyon. Lahat tayo ay nag-aalala kayat isantabi mo muna ang mga hinaing mo. Ngunit huwag mong kalilimutan na babae rin ang kausap mo."

Doon ay tila natauhan siya at sandaling nawalan ng imik. Guillaume's right. Napabuntong hininga na lamang siya sa kawalan habang hawak hawak ang kaniyang sentido.

Tumingin siya sa dalagang si Khliz na ngayon ay nang mahuli ang kaniyang mga titig ay biglang yumuko habang naroon sa tabi ng nag-aalalang si Doux. Dimensio slowly approached her.

"I'm sorry, Khliz, iha," he said in a frustrated tone.

Khliz Oddete nodded in response. Naiintindihan niya kung saan nagmumula ang emosyon ng kaniyang Tito Dimensio. Sino mang ama ay mag-aalala sa anak.

Hinayaan niyang kumalma ang kaniyang sarili bago pinakinggan ang paliwanag ng dalawa.

"Tingin ko po ay ayaw niya kayong makausap nang mga oras na 'yon kaya niya nagawang huwag sabihin sa inyo ang totoo," marahang saad ni Khliz.

"She wanted to be alone so we respectfully agreed to her decision," Doux also added in a calmed tone.

Ang bawat katagang binibigkas nila ay tila mga punyal na tumutusok sa kaniyang dibdib, dahilan ng until unting pagtulo ng kaniyang luha. Agad niya rin itong pinunasan. Not because he's afraid to make them know how weak he is. But because he doesn't want any other emotions to covered up his mind.

Dirigeant's Third RuleWhere stories live. Discover now