It was a sunny Monday when Peur and her father, Dimensio, left the Alarie Family in their mansion in Île-de-France. Second week of August also means it's time for Peur to start her mission.
Nang gabing iyon na pumasok sila sa tagong silid ay ipinaliwanag ng kanyang ama ang LAHAT tungkol sa kanyang magiging misyon at tungkol sa LAHAT ng impormasyon na kakailanganin.
Sa kalagitnaan ng biyahe ay hindi napigilang magtanong ng dalaga.
"Gaano kalayo ang Normandy mula doon sa Île-de-France, dad?"
"Just a 3 hours and 20 minutes ride, ma chère fille," sagot nito.
Tango na lamang ang naging tugon niya. Mas binibigyang pansin ang kanilang sinasakyan na ngayon niya lamang nalaman na pag-aari ng kanyang ama.
"Dad," muling pagtawag niya.
"Hmm?"
"When did you bought this camper van?" she asked. Wonder-stricken.
"Well. Do you remember my 50'th birthday celebration in Philippines with you, last year?" tanong nito.
"Of course, dad. What about it?"
"We're in the middle of eating our lunch in Bob marlin restaurant when I excused myself because your Tito Hideux called that time." Yes. She remembered that.
"He said that the list of the camper vans was already sent to him by the manager. Among the best five camper vans, I chose this Winnebago Solis 59P. Hindi ko alam kung bakit ito ang napili ko. Nakuha ko 'to pagkauwi ko dito sa Pransya matapos ng kaarawan ko."
"So, Is this a gift from Tito Hideux?"
"No," iling ng ama. "I bought this for myself as a birthday present. This camper van became my second bestfriend, ma chère fille." Bakas ang kaligayahan sa mata ng kanyang ama habang sinasabi iyon.
"Sumisigaw sa karangyaan ang sasakyang ito, dad," puna niya.
"Really? But for me, it's not about the price. It is the significance and how I value it."
That's Dimensio Porde Estecca. A man who doesn't care about being a wealthy person. Bagkos ay mas binibigyang importansya ang bawat salapi ngunit mas lamang rin ang pagpapahalaga sa bawat pinanggagamitan ng mga salaping iyon. The man she admires. She treasured. The man who will be forever worth it to love and to be proud of.
Hindi namalayan ng dalaga na nakatulugan niya ang panonood sa bawat nakabibighaning tanawin na kanilang dinaraanan.
Nang magising siya'y naramdaman niyang hindi gumagalaw ang kanilang sinasakyan kaya't agad siyang nagmulat ng mata at lumingon sa paligid. Sandali niyang inayos ang kanyang sarili. She looked at the left side of the camper van. Doon niya nakita ang ama na nasa labas at matapos ang ilang hakbang ay pumasok na ito.
Nagulat pa ang kanyang ama nang makitang nakatingin na siya rito kaya't bahagya niya iyong ikinatawa.
"Oh! Ma chère fille, I'm sorry, hindi na kita ginising. I bought some snacks for us. Tofino will be here after some couple of minutes," pambungad nito sa kanya.
Tumango siya habang ang ama naman ay iniisa-isang nilagay ang mga binili sa maliit na refrigerator na ngayon niya lamang natukoy kung ano iyon. Inakala niya'y isa lamang iyong lamesa dahil wala iyong ano mang hawakan sa gilid katulad ng normal na refrigerator.
YOU ARE READING
Dirigeant's Third Rule
Romance"Failure should be our teacher, not our undertaker. It is delay, not defeat. It is a temporary detour, not a dead-end street." She shared this to her students as she remembered what exactly William A. Ward have said. She was a believer, who once f...
