ARAF

BAŞLANGIÇ - 1.BÖLÜM

Sizi şu an ki hayatınıza yürümeyi seçtiğiniz yollar getirir bazen tek yürürsünüz o yollarda bazen yürümeyi seçtiğiniz insanlarla,benim yol ayrımım birazdan vereceğim kararla başlayacaktı.
Düşündüm dakikalarca etraf her ne kadar sessizse kafam bir o kadar kalabalık ve gürültülüydü.

"Lilith! Hey" beni kafamda ki kargaşadan kurtaran Hermione'nin sesi oldu benimle birlikte onlarda dakikalarca vereceğim kararı bekliyordu.

"Eminim bunu yapabilirim,siz bana güvenin hatta bu iş oldu sayın."

Bunu yapabilirdim her ne kadar yapmak istemesemde bir yanım intikam ateşiyle tutuşurken bir yanımda başarısızlıktan korkuyordu.Annemi hiç görmedim yanımda sadece babam vardı ilk adımımı onun sayesinde atmıştım bu yaşıma kadarda onun sayesinde başarmıştım ayakta kalmayı, ama şimdi o yoktu tektim. Bir tek Harry vardı o da benim gibiydi biz tanrının üvey evlatlarıydık belkide, biz güçlü yaratılmıştık ya da tek başına mücadele etmek zorunda kalıp acı çekmek için yaratılmıştık.

"Lilith onların arasına girmekten bahsediyoruz ileride neler olucağını bile bilmiyoruz onların ne kadar tehlikeli olduğunun farkındasın değil mi, hala emin misin?"

"Evet Harry eminim babam onlar yüzünden öldü ben onu onlar yüzünden kaybettim hem ben intikam alacağım hemde biz kazanacağız.Karanlık tarafı bitireceğiz. "

yüzüme doğru yaklaştı ve gözlerimin içine bakarak "Yanındayız kardeşim."

Kardeşim... bana yalnız olmadığımı hissettirecek kadar güzel bir kelime.
Aramızda ki birkaç saniye süren sessiz konuşmadan sonra konuşan ilk Ron oldu

"O zaman seni Malfoy uyuzu ile uzun günler bekliyor." yüzünü buruşturdu.

"Gerçekten bu kısım en önemlisi ve ben bunu tamamen hafife aldım onunla nasıl yakınlaşacağım bilmiyorum."

Draco Malfoy... hani şu kendini beğenmiş zorbanın teki evet o,bizden nefret ediyordu bizde ona karşı büyük bir sevgi beslemiyorduk belki ama hayatımızın köşesinde bile yeri yoktu.
"Düşünsenize Malfoy ve Lilith.. "

Hermione gülmeye başladığında "lütfen sus" der gibi baktım ama gülmeye devam ettiğinde hepimiz gülmeye başlamıştık, birden gülmeyi bırakıp yüzü ciddi bir ifade aldığında bizde sorar ifadelerle ona bakmaya başladık.

"Bişey diyeceğim şimdi amacımız Malfoy'un Lilith'den etkilenmesi ve ağzından laf almak ya"

"Ee?"

Sorar bakışlarımı sürdürmeye devam ettim.
"Ya sen ondan etkilenirsen,Merlin ya ona aşık olursan!"

Ron, Harry ve ben aynı anda,
"NE! "

Kahkaha atmaya başladık.
"Hermione bazen gerçekten çok komik oluyorsun. "

"Kes sesini Ronald! ciddiyim" söze atladım.

"Herm bu imkansız o zorba ve ukalanın teki, hem tipim değil ben kumrallardan hoşlanıyorum biliyorsunuz"
Hermione biraz rahatlamış bir tavırla
"Peki öyle olsun neyse hadi yataklara dönelimde kimse yokluğumuzu farketmesin. "

"Haklısın fazla zamandır burdayız"

Ron ve Harry kendi yatakhanelerine doğru ilerlerken bizde kendi yataklaramıza yöneldik.

"İyi geceler Herm"

"Iyi geceler Lil"

Saat gecenin kaçıydı bilmiyordum ama bir türlü uyuyamıyordum düşüncelerim buna izin vermiyordu.Yavaşca yatakhaneden çıktım ve sessiz adımlarla astronomi kulesine doğru yürüdüm vardığımda uykunun sadece bana değil bir başkasına da kapılarını kapattığını farkettim.Durgun adımlarımla yanına yaklaştım varlığım umrunda bile olmamıştı birkaç dakika sadece boş bakışlarla gökyüzüne baktım ve bu sessizliği bozmaya karar verdim fırsat bu fırsattı Draco Malfoy tam yanımdaydı sadece biz vardık, biz ve karanlık vardı.

ayy nasıl oldu bilmiyorum umarım beğenirsinizz noktalama işaretlerinde yanlışlar olabilir çünkü çok iyi değilim umarım çok gözünüze batmaz:/
yorumlarınızı belirtin lütfen cünkü benim için çokk önemlii
sizide çok özledim🥺
öptüm muahh