ARAF

6.BÖLÜM

🎶 - Lana Del Rey / Pretty When You Cry

Dersler bitmişti ve ortak salonda oturuyorduk. Hermione ders tekrarı yaparken Ron'da bir köşede kıvrılmış uyuyordu ve Harry ise öylece şöminenin içinde ki kızgın ateşi izliyordu, ben ise sadece düşünüyordum. Yine düşünüyordum. Kaybedecek zamanım yoktu ve bu aklıma geldiğinde oturduğum sıcak koltuktan kalktım ve Astronomi kulesine doğru yol aldım. Draco büyük ihtimalle oradaydı aslında onu birkaç kere daha yakalamıştım tek başına ama yanına gitmek istememiştim zaten o da beni yanında istemezdi, istemiyordu da.Merdivenlerden çıkmaya başladığımda içimden yalvardım lütfen orada olsun,ve hayır orada değildi.Dudaklarımdan isyankar bir off çıktıktan sonra ortak salona dönmek için arkama dönmüştüm ki önümde duran bedene çarptım.Kim olduğunu anlamam için yüzüne bile bakmama gerek yoktu çünkü bu kokuyu tanıyordum, bu pahalı fresh kokuyu tanıyordum Draco Malfoy'a aitti.

"Ne o beni mi arıyordun?"
Evet nerden bildin?

"Seni aramak mı, güldürme beni Malfoy."
Dudaklarıödan histerik bir gülüş çıktı.Beni umursamadan hafif itip geçti ve ona döndüm, evet bir şeyler yapmam gerekiyordu. Hadi Lilith. Yanına gittim ve konuşmaya başladım.

"Şey.."

Konuşamıyordum çünkü birazdan diyeceğim şeyi benim deme imkanım imkansızdı.Konuşmak için tekrar kendimi topladım ve tam ağzımı açacaktım ki sustum.

"Ne var?"
Bıkkın bir şekilde iç çekti.

"Bence artık bu düşmanlığı bitirmeliyiz."
Bunu ben mi demiştim? Merlin içimde ki kız yastığını ısırıyordu şu an sinirden..
Draco bana döndü ve "ciddi misin?!" der gibi baktı ama iyi anlamda değil tersiydi.

"Biliyor musun Black çok hayalperestsin, bunun olabileceğini aklın alıyor mu gerçekten. Senden de arkadaşlarından da nefret ediyorum!"

Evet ağzımın payını almıştım bir güzel düşmüştüm gözünde gerçi zaten yerlerdeydim daha ne kadar düşebilirdim ki. Çok fazla karaktere sahiptim aslında bazen saf bazen kurnaz, bazen iyi bazen kötüydüm ama güçsüz olmama rağmen güçlüyü oynuyordum. Şimdi hangi karakterim devreye girmeliydi? Onunla zıtlaşmalı ve özüm gibi davranmak mı yoksa gurursuz gibi istemediği halde ona yaklaşmaya devam mı etmeliydim?
Ben kendi isteğim ile bir yola girmiştim daha yolun başındaydım ve dönme şansım vardı ama yapamazdım. Tüm ailemi elimden almışlardı ve şimdi Harry'ide kaybedemezdim onun peşindelerdi, babamın ölümünün bir karşılığı olmalıydı. Cana can gitmeliydi.

"Biliyor musun gözlerinde kalbi kırık bir çocuk görüyorum."

Duygular... İnsanların en çok darbe yediği yer duygularıydı ve şimdi bunu kullanmak zorundaydım evet iğrenç bir davranıştı ama vicdan araya girdiğinde kaybederdim.Bazen kötü olmak gerekirdi.Bana döndü gözleri, sadece baktı kısa bir süre.

" Komiksin çünkü ben istediğim herşeye sahibim."

Gözlerini dikmiş ileriye bakıyordu, yüzünde boş bir ifade vardı düşünceli bir ifade.

"Paranın satın alamadığı duygular vardır, Malfoy."

"Ne gibi, Black?"

"Sevgi. Sevgi gibi, ve sen bunu hiç tatmamışsın."

Ona döndüm o da bana döndü ve ben gözlerinin içini okuyabildim. Gerçekten de öyle miydi, sevgiyi hiç tatmamışmıydı? Gerçi insanlara kaba davranan biri sevgiyi ne kadar hakederdi bilinmez. Yüzüne doğru yaklaştım, hafif rüzgar saçlarımı savuruyordu.