ARAF

11.BÖLÜM

27oy - 27 yorum🦋

Bir anlığına sanki etrafımızda kimse yokmuş gibi hissettim, o ve ben vardık.
Müzik kesildi ve herkes dağıldı biz neden hala durmuş birbirimize kenetlenmiştik. Gittikçe yakınlaşıyor muydu yoksa bana mı öyle geliyordu?

"Lilith ve Dr-"

Pansy'nin sesiyle irkildim ve uzaklaştık.

"Merlin! Siz..."

"Yürü Pansy."

Draco Pansy'i omuzlarından tutup geldiği tarafa doğru götürürken benim hala kalbim deli gibi atıyordu. Kendime geldikten sonra yanlarına gittim.Deri koltuklardan birine oturdum o karşımdaydı. Draco'ya bakmamaya çalıştım çünkü baktığım an heryerime kramp giriyordu.

Gece olmuştu bile ve gerçekten yorucu bir günde her açıdan. Onlar kendi aralarında eğlencelerine devam ederken ben salondan çıktım ve Astronomi Kulesine doğru ilerledim. Zaten yokluğumda varlığım gibi farkedilmezdi.

Astronomi Kulesine gece çıkmayı bir ayrı seviyordum,yıldızları izlemek ve gökyüzünü siyahın kaplaması... mükemmeldi. Biraz üşüyordum ama umrumda değildi. Sonra başka kolların arkamdan gelip beni sardığını hissettim.
Kim olduğunu anlamam için arkama dönmeme gerek yoktu, bu koku ona aitti.

"Draco?"
Draco Malfoy bana mı sarıldı?

"Üşüyorsun."

Eğer arkama dönersem burun buruna gelirdik belki daha fazlası ve buna cesaretim yoktu.

"Sırf üşütüp hasta olmam için beni buraya kilitleyen sendin."
Evet yaptı.

"Üşütmemen için seni saranda benim."
Gerçekten onu anlamak zordu hemde çok.Sonunda cesaret edip arkamı döndüm. Düşündüğüm gibi çok yakınımdaydı,gözleri önce gözlerime sonra tekardan dudaklarıma indi. Bana yaklaştıkça kalbimin sökülüp koparıldığını hissettim,gözlerim kapanmaya başlamıştı.Boşlukta bir ses yankılanıyordu sanki.

"Lilith uyan."
Ne?

Gözlerimi yavaşça açtığımda kendimi buz gibi olan tahta zeminin üzerinde buldum,gördüğüm ilk şey Hermione'nin yüzüydü sonra herşey daha da netleşmişti. Astronomi Kulesinde uyukalmıştım ve gördüklerim sadece bir rüyadan ibaretti.

"İnanamıyorum ya burada mı uyumuşum."

Buz gibi olmuştu tenim, saçlarımdan dünün eseri yoktu kabarmış, dalgalanıp dağılmışlardı. Üzerimde bu kısa elbise ile burada bu havada uyuyakalmıştım.

"Umarım içip sızmadın!"

"Hayır hayır öyle bir şey olmadı."

"Seni birdaha tek başına yollamamalıyım sanırım."

Hermione elimden tutup yerden kalkmama yardımcı olmuştu ve buradan çıkmıştık.O dün gece hakkında sorular sorarken benim aklım hala gördüğüm rüyadaydı daha önce hiç bu kadar gerçekçi bir rüya görmemiştim.

"Sen beni dinliyor musun?"

"Ha?"

"Baya dinliyormuşsun Lil."

*************

Kalemim kağıdın üzerinde birbirinden bağımsız çizgiler çiziyordu, çizgiler gittikçe bana hayatımı anımsattı. Kargaşaya dönüşmüşlerdi.
Kehanet dersiydi ve erken gelmiştik. Draco'yu görememiştim, yemekhaneye de gelmemişti sanırım gecesi yoğun geçti. Dün gördüğüm rüya... Lilith bir rüyaya bu kadar bağlanman sağlıklı mı?

"Yine dalmışsın bakıyorum."

Harry'nin sesi ile kendime geldim.

"Ders ne zaman b-"

Kapıdan giren Draco'yu gördüğümde cümlem yarıda kalmıştı. Bu tarafa bakmadan yerine geçti, beni görmüş müydü bilmiyorum ama umrunda değil gibiydi. Dengesiz.

"Aradığınız Lil'e ulaşılamıyor, lütfen sonra tekrardan deneyiniz."

"Harry!"

"Tamam sustum."

Kısa bir süre sonra herkes yerine yerleştiğinde ders başlamıştı. Elimde ki fincanı bitirmeye çalışıyordum açıkcası tadı hoşuma gitmiyordu, boğazımı yakıyor gibi hissediyordum. Arada Draco'ya bakıyordum ama o bana bakmıyordu ve onun gerçekten dengesiz bir insan olduğunu doğrulamıştım. Eğer bugün iyiyseniz yarın kötüsünüz ya da hiç, çünkü o Draco Malfoy. Bayan Trelawney fincanı bitenlerin falına bakarken ve birkaç simgenin anlamını açıklarken kafama kağıttan yapılan bir topun kafama gelmesiyle kısık bir sesle inledim.

"Bu ne ya?"

Buruş buruş olmuş kağıdı açtığımda bunun bir not olduğunu farkettim. Fincanımda ki adını bilmediğim garip şeyden bir yudum aldım ve notu açıp okumaya başladım.

Düşündüğümden daha da yakışıklıyım sanırım çünkü bana bakmaktan elinde ki fincanı hala bitiremedin.

Duygusuz pislik Draco

Ve ağzımda hala duran içeceğin yarısı boğazımdan geçmeden tekrar geri çıkmıştı birde yetmezmiş gibi diğer yarısıda boğazımda kalmıştı ve öksürmeye başlamıştım. Tüm herkes bana dönmüştü.

"Lilith iyi misin?!"
Bir bilsem.

Yavaş yavaş nefeslerimi toparladığımda herkesin hala beni izlediğini fark etmiştim harika, rezil oldum. Çok kısa bir süre sonra herkes önüne döndüğünde Draco'ya baktım yüzü bana dönük değildi ama yan profilinden bile sırıttığını görebiliyordum.

"Sana ne oluyor ya?"

"Hiç, hiçbir şey."

Harry bir şey demedi ve önüne döndü ders bittiğinde Draco'ya bakmamaya çalışarak sınıftan çıktım. Çocuklara bir işim olduğunu söyleyerek yanlarından ayrıldım. Astronomi Kulesine çıktım,rüyamda durduğumuz yere baktım.Tam orada durdum ve sanki gerçekmiş gibi o an tekrar gözümün önünde canlandı. Gözlerimi kapattım, havayı yeniden içime çektim.

"Yakında burada yatıp kalkıcaksın."
Onun sesi... Ve evet yatıp kalktım.

Gözlerimi açtım ve hemen arkama döndüm, tabiki arkamdan gelip bana sarılmamıştı sen kafayı yedin Lilith.

"Ne o hortlak mı gördün?"
Neler gördüm bir bilsen...

"Sen varsın ya işte."

"Hortlaklara hayran olduğunu bilmiyordum."

Gerçekten nasıl davranacağımı bilmiyordum ona ilgi mi göstermeliydim yoksa zıttı gibi mi? Bence ikiside. Yüzümde cok kısa süren bir sinsi gülüş belirdi.

"Sana hayranmışım gibi davranmayı bırak."

Kaşlarını kaldırarak bana bakmaya başladı ve ellerini yine ceplerine koydu. Üzerime doğru yavaşça gelmeye başladı.

"O zaman neden birden bana yakın davranmaya başladın Black?"

Ona birden yakın davranmamın altında bir sebebin yatcağını anlayacak kadar zeki ama bunun ona ilgim olduğu için sanacak kadar saftı. Bende ona doğru yaklaştım, aramızda ki mesafe yine azalmıştı. Gittikçe mesafeleri aşıyorduk ama aslında aramızda koca bir evren vardı.

"Sana ilgi duymam neyi değiştirir ki?"

"Doğru."

"Neyse ki hissetmiyorum."

Asklarımm, bölüm kısa oldu maalesef:/ okuldan dolayı yetişemiyorum özür dilerim sizin okul hayatınız nasıl gidiyor ??
benim cok iyi degil🙂
ahırda okuyorumdur:
HA BU ARADA KAPAĞI DEĞİŞTİRDİM NASIIL? bence böyle daha iyi gibi oldu