Viraha et Koi No Yokan |Felinette|

18.Bölüm:Geçmiş

___
"En büyük hatan Marinette...Bir katilin kızı olmandı."
___

"Şuan gerçektende hiç şaka kaldıramam."

"Şaka olduğunu kim söyledi?"

Marinette hızla babasına döndü."S-sen ne dediğinin farkında mısın?" Gözleri doluyordu.O bir katilin kızı mıydı?

"Evet."

"N-nasıl bu kadar rahat olabiliyorsun?!" Gözlerini birkaç dakikalığına göle çevirip, sormak istediği fakat bir türlü soramadığı soruyu nihayet dile getirdi."Kimi... kimi öldürdün?"

Adam, burnunu çekip kıza döndü."En iyisi sana en baştan anlatayım...Anneni biliyorsun.Benle evlenmeden önce fakirdi.Hem de çok...Ama kalbi de kendisi kadar güzeldi...O yüzden tüm erkekler ona aşıktı.Tabi kendisi de o zamanlar senin gibiydi.Çok saftı...Bu yönden annene çekmişsin.Her neyse, onun seveni çoktu ama... Onun kalbinde sadece biri vardı..."

Derin bir nefes çekerek ciğerlerine temiz bir hava doldurduktan sonra tekrar konuştu.

"... Henry Graham De Vanily."

___

"Pişt!Sabine!"

Çamaşırları ipe asan kadın bir an durup etrafına baktı.Sanki ismini duymuştu.Boşverip sepetteki makası alacaktı ki aynı sesi tekrar duydu.

"Sabine!"

Ses kısık geliyordu ama Sabine çoktan bu kişinin kim olduğunu anlamış ve bu da yüzünde güller açmasına sebep olmuştu.

Hızla elindeki makası sepete atıp ağacın arkasında saklanan oğlana koştu.

"Henry!"

Adam onu kollarıyla belinden salıp havaya kaldırdığında kadın kıkırdadı."Seni çok özledim..."

"Ben de seni çok özledim güzelim..."

Adam onu döndürmeyi bırakıp sevgilisinin masmavi gözlerine odaklandı."Şu gözlerin var ya... beni gerçekten deli ediyor!"

Sabine kıkırdayınca Henry yanağından öptü. Ardından kulağına güzel bir ses tonuyla her zaman farklı farklı söylediği iltifatlarından birisini dedi. "Hatırlat da yüzündeki gülleri bir ara bahçenize dikelim."

Kadın kıpkırmızı olurken adam ona göz kırptı.

"Sabine!"

Evin içinden gelen Sabine'in annesinin sesi ikisinin de panik yapmasına sebep oldu.

"Kaç Henry!"

"Seni seviyorum!" Henry sevdiği kadının dudaklarına küçük bir buse kondurup hemen yanındaki duvardan atladığında Sabine'in annesi arka bahçeye girdi.

"Orada ne yapıyorsun kızım?"

"Şey anne...Kedi!Kedi gördüm seveyim dedim."

Karşısındaki kadın yere baktı."Hani nerede?"

"Ş-şey... sen öyle bağırınca korktu, kaçtı.Sen niye çağırdın beni?"