Viraha et Koi No Yokan |Felinette|

Noel Özel Bölüm

Marinette Dupain Cheng

"Yavaşça..." Adrien gözlerini kısıp olup olmadığını düşündü. "Sola."

Felix'in omuzlarına çıkmış olan ben yavaşça kafasımı salladım. Ellerim Noel ağacının üstündeki yıldıza uzandı. Biraz daha sola kaydırdım. "Ya şimdi?"

Noel'i seviyordum. Hele onun için hazırlık yapmayı daha da seviyordum. Özellikle Felix'le evlendiğimden beri. Onunla evi süslemek çok eğlenceli.Noel sevdiklerinle beraber olup birbirimizin önemini anlamak için çok güzel bir zamandı. Felix'le iki yıldır evli olduğumuz için geçen seneki Noel ilk Noel'imizdi. O yüzden kimseyi çağıramasak da bu sene kimse elimden kaçamamıştı. Tüm herkes için usanmadan davetiye bile çıkarmıştım. Noel'i sevdiklerimle geçirmek istiyordum. 

"Olsa da olmasa da hızlı olun, yoksa birazdan felç olacağım."

Felix'in yakınışına karşı Adrien kıkırdamıştı ancak benim açımdan komik bir durum yoktu. Kaşlarımı çatıp başımı eğdim Felix'e doğru.

"Ben çok mu kilo aldım?"

"Şey..." Felix'in suratından doğruyu söyleyip söylememekte kararsız olduğunu anlamıştım. "Belki biraz?"

"Oh Tanrım!"

Kesin çok kilo almıştım. Evlilik insana kilo aldırır demişlerdi inanmamıştım.Tanrım, bir de benim bu bedenimi taşımak zorunda kalıyordu! Hemen inmeliydim. Onun üzerinden atladığımda dengemi sağlayamayarak neredeyse düşüyordum ki arkamdaki Adrien beni kollarımdan tutmuştu.

"İyi misin?"

Adrien neler olduğunu bildiği için endişelenmesine engel olamamıştı. Yani, ben de olsam ben de endişelenirdim. Hak veriyorum. Sadece kafamı salladım ve tekrar Felix'e döndüm.

"Beni omzuna almak zorunda değildin aptal! Kafana silah mı dayadım?"

"'Bana omuzlarına çıkıp yıldızı düzeltebilir miyim?' derken ne kadar tatlı olduğunun farkında mıydın acaba?"

Ah, kocam yine kocalık görevini yapıyordu. Yine de somurttum. "Hadi o öyle olsun. Bana kilo aldığımı da söyleyebilirdin."

Gözlerini devirdi. Elleri ellerimi buldu. Güzel yeşillerini mavilerime dikti.

"Seni her halinle seviyorum Mari. Zayıflamaya ihtiyacın yok. Kendini nasıl seviyorsan öyle kal."

Gel de şimdi bu adamı ısırma. Evet, Felix böyle yapınca onu ısırasım geliyordu. Önce ısırmak, sonra ısırdığım yeri öpmek, kollarımı ona sarıp kalbimin içine sokmaya çalışmak geliyordu içimden. Ne yazık ki yapamıyordum. 

Gözlerimin doluşunu engelleyemeyerek ona sarıldım. "Ben de seni seviyorum."

"Şey," Tatlı anımızı bozan kişi tabi ki yine Adrien'dı. "Yıldız hala yamuk."

"Ben seni bi yamultacağım şimdi, göreceksin Adrien."

Felix, her zamanki gibi bu anı bozduğu için Adrien'a laf atarken onun kollarının arasından ayrıldım.

"Birbirinizi yemeyin. Mutfağa gidip kızların ne halde olduklarına bakacağım,"

Gitmeden önce dönüp ağacın başındaki yıldıza baktım. Ardından birbirlerini itip kakan ama onları kısık gözlerle izlediğimi fark edince duran kuzenlere çarptı gözüm. Yamuk duran yıldızı işaret ettim. 

"Ve şunu da düzeltin."

İkisi de hızla başını sallarken saltanatımdan memnun bir şekilde oturma odasından çıkıp mutfağa yürüdüm. Kızların kahkahalarını duyabiliyordum. İçeri girmeden bile yemek ve tatlıların kokusu beni mest ederken acıktığımı yeni yeni fark ediyordum.