Hiding The Billionaire's Quadruplets Heirs

Chapter: 2

ENJOY READING!!!

Alyssa's POV:

I woke up because of the noise coming from both sides of my bed, as if someone was bumping into each other and running around.

So I immediately opened my eyes to find out what my four mischievous children were up to.

"Stop waking up mama na kasi let's go Lara, Lira, and Lorenz,"

I suddenly laughed because there goes Liyo again with his authoritative voice, just like his father. Wait, why am I thinking about that idiot again? Anyway...

"You still love him," my mind said. Ugh! Stop it, mind!

"I didn't even realize that my cute little kids had already left my side," I thought to myself. "But they don't look like you!" my mind contradicted again. Seriously, mind? Why do you always argue with me? Sigh!

So I got up, fixed my bed, and went to the bathroom to brush my teeth and take a bath. I wanted to smell good so that my kids wouldn't smell my bad breath.

"Magandang umaga, mga baby ni Mama."

"Magandang umaga, Mama, lab you!"

"Morning, Mom."

"Good Morning, Mommy!"

"Magandang umaga po, Mama."

"Sige, umupo muna kayo sa living room at manood ng cartoon, Mama ang magluluto ng paborito niyong pagkain!" At Hinahalikan ko sila isa-isa sa noo

"Sige po, Mommy, pancakes po sa akin ha?"

"Oo naman, baby Lira ko."

"Kayo naman, Lara? Liyro? Lorenz? Ano gusto niyo lutuin ni Mama?"

"Just what Lira wanted too, Mom, I'm okay with that."

"Mama, gusto ko po ng gatas at cereal!"

"Gatas at pancakes na rin po sa akin, Ma."

"Okay po, mga baby ko!"

Pumunta na ako sa kusina para magluto ng aking breakfast at ng aking mga cute na anak.

Naghahalo na ako ng mga sangkap ng pancake nang maka rinig ako ng mga nag-aawayang bata kung ano ang papanoorin nila. Si Lira kasi ang pinakakikay sa kanilang magkakapatid, si Lara naman ay mapagkumbaba at mahiyain, si Liyro ay nagmana ng walang emosyon na mga mata ng kanyang ama pero mabait at magalang, at si Lorenz naman ang pinakamakulit at madaldal sa kanilang apat. Kaya nagpapasalamat ako dahil hindi ko naisip na ipalaglag ang aking mga anak, kundi kawawa naman sila at hindi nila makikita ang napakagandang mundo kung saan ako naroon.

Matapos kong maluto ang mga pancakes, nilagyan ko na sila Lira, Liyro, at Lorenz ng tig-tatlong pancakes na pinatong-patong at nilagyan ko rin ng honey at chocolate syrup ang mga pancakes nila dahil iyon ang kanilang paborito. Nagtimpla rin ako ng gatas para sa kanilang apat at gumawa rin ako ng cereal para kay Lara dahil iyon ang hiling ng aking baby girl.

"Halina kayo, Liyro! Lira! Lara! Lorenz! Kakain na, mga baby ko!"

Narinig ko na silang tumakbo papunta dito sa hapagkainan upang kumain ng kanilang almusal. Isa-isa silang umupo sa kanilang mga upuan at sinabi ko na magdasal muna bago kumain. Pagkatapos naming magdasal, nagsimula na kaming kumain. Habang kumakain kami, puro kuwento si Lira at Lorenz, habang si Lara at Liyro naman ay nakikinig lang at sumasang-ayon sa kanilang mga kapatid na nagkukwento.

Ang kuwento ni Lira ay tungkol sa mga regalong matatanggap niya sa kanilang kaarawan, tulad ng mga make-up. "Make-up?" sabi ko sa sarili ko. Hayaan mo na, self, iyon ang gusto ng anak mo, sabi ko nalang sa sarili ko dahil malapit na rin naman ang kanilang kaarawan.

Ang kuwento naman ni Liyro ay tungkol sa cute na dalawang taong gulang na babae. Kasama daw ito ng teacher niya dahil pamangkin daw ito ng teacher niya. Gusto daw kasi ng bata na mag-aral kahit na dalawang taon pa lang siya. Aha! Alam ko na! Parang may crush na ata ang panganay ko, ah? Hihi, humagikhik naman ako sa isip ko nang maisip iyon.

Ngayong araw na ang pag-alis ng boss ko dahil gusto raw pumunta ni Czarina sa Disneyland, ako naman ay kararating lang dito sa opisina ni Sir Adam para magpaalam kasama niya rin kasi si Czarina. Kaya niyakap na ako ni Czarina at umalis na sila papuntang Disneyland.

Hinihintay ko naman ang aking bagong boss "pansamantala". Kaya nag-ayos na ako at lumabas na para pumunta sa kumpanya ng aking bagong "boss".

Nakatayo na ako sa maluwang at malahiganteng building ng bago kong boss. Wow, ang laki at ang lawak naman dito...

Nagtanong naman ako sa babae kung saan ba ang floor dito ng bago kong boss, pero hindi ko man alam ang pangalan ng boss ko ni Apilyedo. Hindi naman kasi nabangit ni Sir Adam, baka kasi super excited siya na makasama si Buntis! Kaya naman nakalimutan sabihin sa akin. Tama, nakalimutan kasi excited. Eh hindi ko naman alam... Wait, baka CEO rin siya. Tama, tanungin ko na lang kung ano yung Office ng CEO nila rito.

"Miss, ano... Asan ba yung office ng CEO dito?"

"Ano pong pangalan niyo? May appointment po ba kayo?"

"Ah, oo ako... Uhm, Alyssa pangalan ko at ako yung bagong Sekretarya ni... CEO niyo."

Halaka, Alyssa! Bobo? Kaba, bakit naman kasi hindi mo tinanong si Boss Adam kung ano pangalan ng bago mong boss? Sabat naman ng utak ko... Hays!

"Ah, okay ma'am, sa 23rd floor po. Kumanan po kayo at diretso, then yung malaking pintuan duon na po office ni Boss."

"Sige, salamat ate."

Pumunta na ako sa elevator at pinindot ang 23rd floor button. Habang naghihintay ako sa floor ko, inaalala ko yung sinabi ng babae kanina na kumanan lang at diretso pag nakita mo na yung malaking pinto, duon na yun.

Lumabas na ako ng elevator at kumanan at diretso lang ang lakad ko. Pakanan, pakaliwa ang mata ko dahil ang gaganda ng office dito, wow! Nung makita ko na yung malaking pintuan, nakita ko na kaagad na may babae na lagpas-lagpas ang lipstick niya, pati damit niya ay hindi nasa tamang puwesto, ang ikli pa ng pencil skirt niya...

"Hay naku, Alyssa! Wag ka ng makialam sa problema ng babaeng yun. Isipin mo na lang ang pangalan o kung sino ba talaga magiging boss mo."

Kumatok ako ng tatlong beses, pero wala paring sumasagot. Kaya katok lang ako ng katok, baka kasi nakatulog na yung bago kong boss. Kararating ko lang ha?!

"Come in."

Sabi naman na malalim na boses. Yawa! Ang pogi ng boses, owshiii mala- wait huy! Utak, ang green mo. Nandito ka para sa trabaho, hindi para lumandi!

Pagkapasok ko, naamoy ko na ang amoy ng freshener dito sa opisina ng bago kong boss. Atsaka, wow ha, ang laki at ang lawak dito!

Nakatalikod ang swivel chair, may kausap ata sa telepono. Huling rinig ko nalang ay "Thanks bro, I owe you."

At ng humarap naman ito, unti-unti kong tinignan ang kabuuan ng kanyang katawan. Wow, yummy! Hehe, wag lumandi self, may anak ka na! At nung titignan ko na siya sa mukha, natigil ang buong mundo ko...

Lucas?... Bulaslas ko.

_________

Maraming salamat sa pagbasa ng aking story❤️😘

Pa Click narin po ng ⭐ star