13:SAAT

bölüm, onüç

merhabalar, nasılsınız?
🎀
Bir sonraki bölümde görüşmeyi dilerim!

   Editler ve yeni karakterlerimizin modelleri için instagram sayfamıza bakmayı unutmayın!

Uygulamanın kapanması hakkında desteklerim devam ediyor, durmam asla, kabullenip kenara da çekilenlerden olmadım hiç fakat bir yerden de devam etmeliyim, sınav öğrenciyisiyim bu yüzden bu kitabı Eylül ayından önce çoktan bitirmiş olmalıydım, eskisi gibi destek alır mıyım bilmiyorum. Ama farklı bir uygulamaya geçmeyeceğim gerekirse vpn kullanacağım/z ama evimizi terk etmek yok.

Keyifli okumalar dilerim🫶🏻
__________

Günlerden pazartesi, Uzay Ardem'in Ardem seyahat'te ilk iş günü. Güneş doğmuş ve tüm ışıltısıyla odasının camından dışarı bakan Uzay'ın yüzüne vuruyordu. Gelir gelmez babasının çarprazındaki odayı almış ve Arda ile Kutay'a komşu olmuştu. Odası'nın kapısından girdiğinizde boydan boya camlarla kaplı bir duvar karşılıyordu sizi, onun önünde hemen L şekilli bir masa ve üstünde kendisi için değerli kişilerin fotoğrafları.. Annesi Meral Ardem, babası ve abisi Serhat ve Ulaş Ardem. Arkadaşları Arda ve Kutay ile çekilmiş yatay bir fotoğraf duruyordu hemen aile fotoğrafının yanında.

Serhat Ardem demişken.. yine dönüp dolaşıp haklı çıkabilmişti ya içi içini yiyiyordu Uzay'ın. Yenilmeyi sevmezdi ama bu sefer dayanabilir görünüyordu, normalde asla katlanamadığı babasına sevdası için katlanabilir duruyordu. Naz'ın karşı dairesini yani kendi evini satışa sunmakla tehdit edildiğinden beri kaç hafta olmuştu doğru dürüst eve gelmeyip zorla her akşam aile evinde somurtan yüzler arasında yemek yiyeli.

Sırf o fotoğrafların yanına bir yenisi eklensin diye yapıyordu Uzay bunları, her sabah gülen bir yüze bakabilmek için her akşam saatlerce şikayet dinliyordu, hak ettiği sevgiyi geri kazanabilir miydi, belki. Belirsizlik içini günden güne yesede sabır en büyük erdemdi.

Naz'a gereken zamanı vermek ona karşı mesafeli durmak ikisi içinde mantıklı bir karardı ama bu kadarı yeterliydi. Zaten fiziken oldukça uzaklardı birbirlerinden şimdi işten de ayrılmıştı Uzay, görüşme ihtimalleri iyice azalırken kalbini daha fazla susturamıyordu.

Yeni bir itiraf yapmaya cesareti yoktu, bekleyecekti. Naz en güzel haliyle gelecekti ona, tamamen kendi isteğiyle bir duygu karmaşasında kalmadan teslim olacaktı ve o zaman Uzay için bir dönüm noktası olacaktı, Naz'dan öncesi ve Naz'dan sonrası..

Onu düşünürken alnından akan bir damla teri sildi, bugün yorucu bir telaş olacaktı şirkette. Dün abisi resmen Uzay'ın şirkette ki varlığını medyaya duyurmuştu. Buna en çok sevinenler arkadaşları ve ailesi olurken içten içe kıskançlık krizleri yaşayan rakiplerinin babasını araması çokta uzun sürmemişti. Serhat bey ise oldukça mutlu ve kendinden emin tavrıyla arkasına yaslanarak birbir keyifle cevaplamıştı telefonları.

"Uzay bey size gelen bir paket var." Kişisel sekreteri Merrie, elinde büyük bir buket çiçekle içeri girerken ona masayı işaret etti Uzay. Son günlerde çıkan onlarca gereksiz çalışandan sonra daha önce pek çok önemli kişilerin menajerliğini yapmış bir italyan sekreter işe almıştı. O odadan çıkar çıkmaz ise çiçeğe doğru yaklaştı ve üzerindeki ince ve zarif bir el yazısıyla yazılmış metini eline aldı.

Yeni işinin bu laleler kadar hoş ve güzel olması dileğiyle, tebrik ederim Ardem.

NAZ

Aldığı mesajla yüzünde güller açan Uzay'ın hemen ardından telefonuna düşen mesaja kaydı gözleri. "Ne seveceğini bilemediğimden kendi zaaflarımı seçtim, sana özel ama normalde hiç kimseye pembe lale almam haberin olsun. Umarım beğenirsin."