Leyla halam annemden izni kopararak beni evine yatıya kalmaya götürüyordu. Ama annem hiç diretmeden kabul etmesine baya şaşırmıştım.
Artık burda oturmaktan götüm uyuşmuş ve çok sıkılmıştım ben böyle çok uyuyan bir tarafım hiçbir zaman olmamıştı.
Sakin ve uysal bir çocuktum ama ilgi göremediğim zamanlarda resmen kızgın bir boğanın gücüne sahip olup insanlara acımasızca şeyler yapardım.
Bu yönümü insanlara göstermemek için fazla çaba sarf etmeme rağmen çok sinirlendiğim zaman hâkim olamıyordum .
Lavoboya doğru ilerlemeye başladım bacaklarım bu kadar süredir yatmamdan dolayı ağrıyordu sızım sızım eh artık alışmam gerekecekti ne de olsa alışır insan.
İşlerimi hallettikten sonra yüzümü aynaya çevirdim sakince yüzüm son bir haftadır daha da beyaz olmuştu ve sırtımdaki morluklara iki üç tane daha morluk katılmıştı aramıza. Biraz daha aynadan yüzüme bakmaya devam edersem muhtemel olarak yüzüm asık bir şekilde günümü geçirirdim onun için açık olan kapıdan çıkıp giyinme dolabımın önünde durdum.
Dışarı çok sıcak olduğundan tabiki de etek giyecektim .
Üstümü giyindikten sonra bez çantamı alarak dezenfektan peçete ve iki - üç adet desenli cerrahi maske koydum .
Paketten çıkan ve elbiseme uyan maskeyi taktıktan sonra aynanın karşısına geçerek elimi saçlarımda gezdirdim düzeltmek amacıyla.
Tü tü maşallah maşallah
Çantamın kulpunu omzuma asarak açık olan kapıdan çıkıp mutfağa doğru yürüdüm.
"İlaç saatlerini kaçırma en ufak bir rahatsızlığında bana danış , öğünleri atlama yada unutma tamam mı leyla?"
"Aman abi sakin ol bu dediklerini unutmuyorum en ufak bir sıkıntıda seni arıyorum oldum mu ? "
"Evet " dediğinde daha fazla onları bekltememek için mutfağa bir hışımla dalmıştım .
"Ben geldim artık yola çıkalım " dediğimde annem başını sallayarak onaylamış ve babamın koluna vurarak valizimi arabaya götürmesini söyledi.
••••
Gözlerimi iki saatten fazladır kitap okuduğum için ovalayarak ayağa kalkmış ve dik merdivenlerden yavaş yavaş inmeye başlamıştım normalde direk atlardım ama hastalığım dolayısıyla hızlı hareket ettiğimde başım dönüyordu , ama beni bunlar değil en çok ağrılarım ve mide bulantım rahatsız ediyordu .
Aşağı indiğimde leyla hanım - ona böyle söylenmemden nefret eder - kiler dolabından çıkardığı soğanı küçük parçalara ayırarak doğruydu.
"Leyla hanım size yardım etmek çok isterim. "
"Hay hay dolaptan biber çıkarırsanız sevinirim ahsen hanım "
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
•••••
Ceyda hanım' dan
Binada olan bakışlarımı sol tarafımdaki eşime dönünce titrek bir nefes vererek daha çok sıkıştım elini .
Yavaş çekimde gibi yürümeye başladığımızda hayatımdaki en zor zamanının geldiğini hissetmiştim . Artem hayatıma , hayatımıza girdiği andan beri onu hep göz önünde bulundurarak yaşamıştık hep onun iyiliği için bir hafta önce onun benim kızı olmadığını öğrendiğimde yıkılmıştım.
Tek kelimeyle acıydı.
Üç tane yavrumu kaybettikten sonra o bana ilaç gibi gelmişti o benim şifamdı .
Ama şimdi kendi ellerimle verecektim yavrumu yaban ellere o insanlar bilirmiydi kızımın hangi şeyleri yemediğini bilmezdi .
Birkaç gün önce randevu almıştık. Merak ediyordum nasıl bir aile yapısına sahiptirler nasıl insanlardır ve en önemlisi de kızımla ilikleri uyuşuyormudur.
Holdingin lobisinden geçerek asansöre binerek lobide bize söylenen kata çıkmaya başladık.
Odaya girmeden hemen önce durup düşündüm eğer onu istemezlerse ne yapardım.
Kapıyı tıklayıp içerden gel sesi gelince kapı kolunu indirerek sağ ayağımla içeri giriş yaptım .
Lütfen ahsenime ilikleri uysun yarabbim
Gözlerimi odada gezdirirken cam masanın hemen sağ tarafında bulunan saçları hafif kırlaşmış yüzündeki gülümsemeyle bize doğru ilerleyerek ilk eşimin sonrada benim elimi sıkarak oturmamiz için masanın önünde bulunan deri koltuğu gösterdi.
