Geçmiş yada gelecek fark etmez..
İnsan anılarıyla yaşar..
Hayalleriyle ayakta kalır..
Ve sevdiklriyle nefes alır..Dolunay..
Nerdeydim bilmiyorum en son duruya sarıldığımı hatırlıyorum..
Ama burası ağaçlık biryerdeydim ileriye doğru yürümeye başladım bir ev görünce çok sevinmiştim hemen hızlıca yürüyüp evin kapısına geldiğimde evin içinden sesler geliyordu önce penceren içeri baktığımda karayı gördüm neee karamı kucağındada bir çocuk vardı..çocuğu bir sağa bir sola götürüyor bir yandan konuşuyordu. Mutfaktan bir kadın çıkıp önce bebeği sonra karayı öptü , gözümden hem sinir hem üzüntüden yaşlar akmaya başlamıştı taki kadın dönene kadar ..
Bu bendim aman allahım rüyamı görüyordum biz evlenmiş üstüne cocukmu yapmıştık .. karayı biraz daha izledim ama bi anda ortalık karardı tekrar aydınlanınca bir odadaydım bu sefer.. odadan seslerin geldiği yöne doğru yürüdüm , bu seferde ayna karşısında gülüşüyorlardı..Çok güzeldi rüya için bile fazla güzeldi..başıma giren ağrıyla eteraf tekrar karardı heryer zifiri karanlıktı...
Gözlerimi açamadım yapışmış gibiydi sanki biraz zorlayıp tekrar denedim bu sefer beyaz ışığa açtım bir süre gözlerimi kırpıp alışmaya çalıştım .. etrafa baktığımda birisinin yanımda elimi tuttuğunu gördüm..
Elini sıkmamla kafasını kaldırdı önce baktı sonra gözlerini kapatıp tekrar açtı kara kara'm zifir gözlüm...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
.Gecenin Mavisi.
NouvellesKaranlık adamın , Deniz gözlü dolunaya aşkı.. Ikisini bi araya getiren sırlar.. (Kendimce yazdığım ilk hikayem. Herkesin içinde bir karanlık vardır.ona ışık tutacak aydınlığa kavuşturacak birini bekler istemesede bekler. Oy vermeyi ve yorumlarınızıd...