Kaçış (Kiribaku)

•10

kirishimadan :

ilaçlarım da çantamda"
mırıldandıklarıyla yutkundum.
"ow... "

sinirle başka taraflara bakıyordu.
bu olaydan nefret ettiği belliydi.
"gittiğimiz yerde eczane falan vardır di mi ?" düşündüm. " çok yakında yok ben giderim seni bıraktıktan sonra... "
"kime bırakıyorsun? hicbir alfayla yan yana. falan. kalmıyorum. anladin mi beni"

"ben de bi alfayım biliyorsun di mi ?"
gözlerini kaçırdığında sırıttım .
"he yani ben hariç alfalar demek istiyorsun~"

öldürücü bakışları beni bulduğunda sinirle önden yürümeye başladı.
elleri cebinde hızlı hızlı nereye gidiyorsun acaba yolu biliyormuş gibi.

"soldan bebeğim ~"
sadece ilgi çekmemek için adıyla seslenmemem gerekiyordu ama bunu soylemek hosuma gidiyordu. ensesinin kızardığına yemin edebilirdim.
sinirle sola döndüğünde anlık durdu.
nefesini tutup tekmesini kaldırdığında orda biri olduğunu anladim ve adımlarımı hızlandırdım.

yoğun feromonla kaplanmıştı ortalık
burnu kanayan çocuk sinirle bakugouyu duvara yasladıginda çocuğun arkasına geçtim ve dostça omzunu sıktım. sıktıgım tarafa doğru egilirken sırıttım. " hadi bakalim olay çıkmadan ikile" nazik çıkartmaya çıkardığım sesimle soylediklerimle yutkundu ama toparlanması çok uzun sürmedi. karşı atak yapmaya çalıştıgında kolunu döndürüp yüzünü duvara carpmasini sagladim.
of boyle anlarda aynı filmlerdeki kötü polislere benziyordum.

tanrım fazla mükemmelim ..
"a-acıyor acıyor.."
önümde kıvranan bedenle iyice sinirlenmistim. "bana ne?"
acıdan kıpırdayamıyordu.
"seni tutanlara söyle oyunu kuralına göre oynasınlar tamam mı bebeğim:)"
dişlerini sıkarken ensesine vurdugumda bayılmıştı. beyincigine dogru aciyla vurursanız insanlari bayıltabilirdiniz ..

eh.. tek ögrendigim yaraları tedavi etmek degildi. okulunu okumasakta ise arayan bir seyler ögrenmistik .
bakugou ıslık çaldığında sırıttım.
"showumuz burda sona eriyor. salonda degerli esyalarinizi birakmadiginizdan emin olun ."
kıkırdadı. waayy bizim sinir küpümüz bugun ne de neşeli öyle bu gün içindeki ikinci kahkahası.

yogun feromon kokusu halâ ortamdaydi artik gitmemiz lazımdi.
elimi uzattigimda katsuki hareketlenmek istedi ama basaramadı .
sinirle yanındaki baygın bedene sövdü.

"hadi gidiyoruz"
"kalka-Agh napiyorsun aptal mısın indir lan beni. böyle taşınamam siktir Bıraksana boktan sacli"
"bak ya yine boktan saçli olduk hani kızıla yükselmiştim.."
sinirle omzuma aldigim beden tepinip duruyordu.

"kirishima ya indirirsin ya da seni ısırırım. " "tısla bir de istersen feromonlarimimı salmamı istersin yoksa uslu uslu orda duracak mısın?"
sinirle tepinmeyi bıraktı.

sonunda hastaneden çıktığımızda onu indirdim.
hemen üstünü düzeltti.
"ne kadar var oraya varmamıza? hem halâ nereye gittigimizi de soyleme-"
ağzına elimi kapattım.
"şşt " tamam gercekten kimse yok gibi duruyordu ama şimdi onun cenesini cekemezdim
"tch."

sonunda vardığımızda uyumak üzere olan bedeni tekrar durttum.
bi insan yürürken nasıl uyur. hayır gozleri de açık korkunc duruyordu.
"Uyumadım uyumadim"
"kafan sürekli boşluga düşüyor bakugou.. "

"yoo gozlerini bi doktora götür istersen kafam gayet yerinde."
"hı hı neyse geldik."
kapıyı çaldığımda uykulu beden anında gerildi.
"alfa mı?"
"beta."

derin bir nefes verdiğinde kapı açıldı.
"hiyyyy hayirsızım hos geldin."
babannneme sarıldıgimda bakugou kocaman gözlerle bize bakiyordu.
büyük ihtimal genc... baya genc birini bekliyordu.