Kaçış (Kiribaku)

•12

-kaminarinin outfit altindaki sort-

kirishima'dan:

homurdanarak kiyafetleri çamaşır makinesine atmayı bitirdim  ve uzerime giyecek bi kiyafet getirmedigimi farkettim.
ulan nasıl insanlarla yaşıyordum ben babannem torunun yanmış insan bi endiselenir. kiyifitlirini tipli.
bakugounun da tek yaptığı gülmekti zaten.  tch yatalak gibi çıkmıyor yataktan hem de susmuyordu.  iceri girdiğimde bakislari tekrar bana döndü.
son kalan  temiz iki tişörtümden  siyah olanı hizlica üstüme geçirdim ve  delici bakışları sırtımdan çekmesi için ona döndüm.

"nasıl beğendin mi?"
"ev- ha neyi"
"sırtımı~"
kaşları anında çatildiginda keyifle gülümsedim kulaklarının kızarisini izlemek aşırı eğlenceliydi. "ne alaka yok öyle bir şey hem açım ben hâla yemek yok"
"gözlerinle beni yediğinde doyacağını düşünüyo-"
elindeki yastığı sertçe bana fırlattı havada tuttuğum yastıkla sırıtmaya devam ettim.
"cok komik sakamatik misin sen"

"tch tch tch çok ayıp ediyorsun ben de sana tam üşüme diye kiyafet vericektim~"
bakugou sustu ve kulaklarıtekrar kizarmaya başlıyordu. ehe galiba yine dün gece aklına geldi ciplak diyince :) dün gece..
alt dudagini ısırdı ve ördekli tişörtünü alıp ona yaklasti.

" s... sacmalama yok mu başka"
"yani gördüğün gibi malesef ama babaaanemin elbiselerinden istersen"
"tamam ver ve sus artık"
yaklaşıp tişörtü dikkkatle kafasından gecirmeye basladigimda agzi  açıldı ama bir seyler demeden geri kapattı ve sessizce tisortu giydirmeme izin verdi  hâla dünden kalma hafif bi koku vardı ve boynundaki  ısırık izi de pek yardımcı olmuyordu.

"n... napıcaz şimdi yani burda mi kalicaz?"
dudaklarımı yaladigimda sakinlesmeye çalışıyordum. düşünme eijirou düşünme ne gerek var aa  sesi kısılmıştı. siktir sesi  hafif boğuk ve catalli çıkıyordu.
"öyle gözüküyor izimizi kaybettirip yeni bir plan kurana kadar yani..burdayız "

katsuki saçını kulak arkası yaparken - ki yine aynı haline hemen geri dönmüştü -
karnı guruldamayya başladı.
gözleri gözlerimi buldugunda hafifçe sırittim. "çirkin ordegimiz acıkmış ben  bi kahvaltilik getiriyim"
ama herhangi bi karşılık vermedi.  bakıyordu ama hiçbir şey söylemiyordu. sinirlenmemmisti bile.  bu uysal hali utandığı için falan olamazdi  di mi...

....

katsuki'den

bastiricilarimi almıştım.  kizginlikta bile hissetmiyordum hatta ama neden.. neden hâla onu kendime çekip öpmek istiyordum az önce islattigi dudaklarından başka şeyler de düşünürdüm noluyor
bi süredir mutfaktaydı ve ben onu örmek istiyordum.  sesli nefes vererek kendimk toparlamaya çalıştım. "tamam katsuki yok bir şey sadece dün... sadece tamam.. iyiydi bir daha olmaz"  evet evet iyiydi yani tamam birbirimiz- DÜŞÜNME noluyo ya.

kirishima odaya girdiğinde bu sefer gayet kolay bj şekilde yanıma ulasti ve tepsiyi önüme bıraktı. "ee afiyet olsun ben bi minayı ariyim"  "ya getirmezse...  parayi yani 4 gün kaldı ve bir sürü şey oldu  dün bunun devamı gelir korkmuyor musunuz  beni sırf artık size bulaşmasın diye vermek isterlerse ya.. vericek misin..   iz"

sırtındaki izler tekrar aklıma geldiğinde nefes  verdim. dün  öptüğüm izler.. sabaha doğru o uuyurken izledigim o izler..
onu geri verdcektik. o pic kurusuna geri verecektik 4 gün sonra..
slimi hırsla saçlarımdan geçirdim istemiyorum istemiyorum onu vermek..

"bize bir şey olmaz şimdi yemegini ye sadece. sonra düşünürüz"
bileğimi kavradiginda kalkmak için yeltenmekten vazgeçtim.  ve ona döndüm.
"istemiyorum, lanet olsun ki bi türlü ondan kurtulamıyorum,  omega olmaktan nefret ediyorum onun beni zorla etkisi altına alisindan korkuyorum."  dişlerimi sıktım. bunu neden söylüyordum. bana acısın diye mi bana neler oluyordu. kurtarskn beni mi istiyordum o gün arabasına binerken düşündüğüm gibi...
" biliyorum... ben keşke o gün orda olmasaydim "