Kaçış (Kiribaku)

•6

ne kadar da güzeldi.  uyurken 'dişlerini göstermiyorsun ha? '
çok masum uyuyordu. cidden hoşuna gitmişti  kirishimanın . ellerinin onun saçlarında dolaşmasını sevmişti. o da onunkilere dokunmak  istiyordu.  elleri kendiliğinden bakugou'ya ilerledi. yatağın ucuna kadar gelmişti ve çok tatlı gözüküyordu. dur ne?  o  uyandığında yine bağırmaya falan başlayacaktı. en azından kaşları şimdi olduğu gibi rahat olmayacak ve çatılacaktı..

Ama söylemişti iste gitmemesi gerektigini söylemişti.  omzunda ağlarken söylemişti...

saçlarına ellerini geçirdiğinde katsukinin gözünden akan yaşı farketti. "siktirin gidin"
uyurken rüyasinda bile küfür ediyordu ama nasıl oluylrsa bu,
onu tatlı gösteriyordu.
gözyaşının sildi.

katsuki gözlerinini aralarken irkildi ama sonra gördüğü  kızıllıkla rahatladı . tuhaf bi şekilde  tepki göstermedi.  kirishima bunu beklemiyordu. yani ... ona dokunmasına izin mi vermişti şimdi. 
garip degil miydi bu biraz. 

'sanırım şu an konusmam gerekiyor ...' kirishima ağzını açacakken bakugou yavaşca büzüldü ve hızla söyledi "odadan çıkmak istemiyorum." ödü kopuyordu. nefret etse de ... Awase'den ödü kopuyordu.
kirishima şok olmuştu. bi anda o sinir küpü  çocuk  durgunlaşmış köşesine çekilmişti.

"ben sana yemek getireyim o zaman ."
tabi ki durgunlaşacaktı. ne beklemişti ki .  awase'in ağzını yüzünü patlatmak istiyordu.   içeri girdiğinde denkinin omzuna başını koymuş Shinso ona döndü.  "Yalnız mı bıraktın?" sesindeki tonu sevmemişti .
yanliz biraksa nolurdu ki zaten.
"aptal . " Shinso anında kafasıni kaldirıp denkinin arkasina dönüp onu  izlemesine bile aldırmadan Kirishimanın odasina daldı.
kirihima arkasından sadece kahvaltı almaya gidecegini söyleyecekken  katsukinin cama tırmanışını gördü ve durdu. 

shinso hızla tişörtünün  arkasından tutup onu yere fırlattığında bakugou acı dolu bi inlemeyle  yerde kaldı.
" Çok mu zeki sandın  kendini sen ?"
Shinso üstüne  oturduğunda ağır bedenle katsuki acıyle dişlerini  sıkıyordu. "Kirishimayı belki ama beni asla kandıramazsin. masum ayaklarına falan mı yatıyorsun .
IYI BAK KIRISHIMA   unutma.
bi daha kanarsan  hoş seyler  olmaz ."

'bilerek yapmıs ...' kirishima öylece donuk bakışlarla orda beklerken denki içeri girdi ve kollarını bagladı. 
"yan odandayım Shinso. cidden mi .
bu şekilde mi  " dişlerinin arasından konuşrken Awasein  kışkırtmasıyla  odaya dalmış denki  kıskançlıktan yumruklarını sıkıyordu.

kafasını kaldıran Shinso ona döndü.
" kaçmaya çalışıyordu.  "
"sen de  kaçmasın diye altına alıp inlemesini dinlemeyi tercih ettin . "
çıkıp  kapıyı ardından kapattığında Shinso  küfürler eşliğinde derin bi nefes verdi .

Ayağa kalktı . "Awase'e emanet ederim seni  bi dahaki olursa ..  anlaşıldı bence. "  son bi bakış attı kirishima'ya .
"tsk yemek vermeye gitmiş.. doktorluk yapman  ... seni zayıflatıyor kirishima . sadece bize güvenebilirsin  insanlar seni kullanıyor. "

kirishima olduğu yerde öylece duruyordu. hep böyleydi zaten.
ne zaman  ona kendi arkaslari dışındaki  insanlara güvense hep sonuc aynıydı.  'APTAL'

ama yine de katsuki yerde acıyla  kıvranırken onu yatağa bıraktı.
katsuki firsatının kaşışına inanamıyordu. cok yakındı .
evet  söylediği doğruydu.  odadan çıkmak istemiyordu awaseyi gebertmek ve asla orda durmak istemiyordu .  tabi ki   kaçacaktı.    bundan neden aptalca bi vicdan azabı çekiyordu ki zaten.  neden kirishimadan özür dilemesi gerekiyor gibi hissediyordu.

"tabi ki kaçmak isteyecektim. 
burda beni ona vermenizi mi beklemeliydim. "
ne diye ona açıklama yapıyorsa zaten. 
"hâlâ açım ..."