Kaçış (Kiribaku)

•11

katsuki gözlerine  vuran güneş ışığıyla uyandığında  keyifsizce mırıldandı.

dün yaşananlar tekrar aklına geldiğinde yüzü çoktan  yanmaya başlamıştı.
siktir siktir siktir.
seslice yutkundu. odaya baktığında... dünün izleri her yerdeydi .

odadaki her şey dün geceyi anlatıyordu.
masa...
yere saçılmış kıyafetler ..
duvara bile bakmaya utanıyordu.
ama en çok da ensesinde hissettiği sıcak ve derin nefesler her şeyi açıklıyordu.

pisman olucaksin..
durman lazım..
daya..namıyorum..

oda halâ birbirine karışmış feremonlari kokuyordu.
kirishima ona bi tisortunu giydirmişti.  yıkanmıstı da ..

kafayı yemek üzereydi.  yorganı kafasının üstüne kadar çekti. 
nasıl davranması gerekiyordu şimdi...
odada yankılanan telefon sesiyle katsuki irkildi.
yatakta kiridhimaya döndü.

"pist... boktan saçlı..."
kirishimaysa gözlerini daha sıkı kapattı ve katsukinin belindeki ellerini sıkılaştırdı .

"Hmhm?"
"tele-fonun çalıyor..."
kirishima oflayarak gozlerini acti.
çok yakınlardı.  yutkundu sertce.
"ben ... bakiyim telefona."
ellerini katsukinin belinden çekti  ve yatakta doğruldu ve sonrasında telefonunu kîafet yığınında aramaya başladı.   üstünde bir şey yoktu. katsuki, kirishimanin sırtındaki  hickey  ve tırnak izlerine bakmamaya çalışıyordu.  

telefonu bulan kitishima çok  stresliydi katsukinin ne tepki vereceğini hiç bilmiyordu. ama sonucta yataktan itilerek ya da yastıkla boğularak uyandırılmıştı.
bu iyi bir seydi di mi ? 

"alo"
"olum   sonunda amk telefonunda kaç cevapsız arama var biliyor musun sen  nerdesiniz siz?"

eli ensesine giderken sanki  sero onu görebilecekmiş gibi bakışlarını kaçırıyordu. "ben telefonu .. sessizde unutmuşum da hem ondan aradım zaten ben yeni uyandım."

"ULAN saat 1 buçuk.  ne  bok yedin de  bu saatte uyanıyorsun insan bi merak eder ben gittim omegayı alip ama bunlar ne bok yedi der. "

"... ben dün biraz kafam dağınıktı da"
telefon eldegistirirken kirisihima kırımızının 50 tonuna oynuyor gibiydi. katsukiye bakmaksa en istemediği  şey falandı.

"acaba cok merak ediyorum neye kafan dağıldı  kiri~~" 
minanın imalı sesiyle kirishima sinirle atıldı.

"babaannem fenalaştı onla ilgileniyordum mina-  hem ne oldu siz naptınız."
göz ucuyla katsukiye döndüğünde
yorgana kendini sarmış yatakta doğrulmuştu. o da pancar gibiydi ve kaşları çatılıydı.

"biz iyiyiz awase'i normal odaya aldılar sonunda cok derin degilmis yarasıkol zaten iste biraz kol askısiyla falan gezcek ama hastaneden çıkıyor bugün.  denkiyle shinsou da hâlâ  uyanmadı... onun da babannesi rahatsızlanmış şansa bak "

"iyi kapatıyorum mina ya shinsou uyanınca arar beni."

"Hmmm hmm geçmiş olsun de  benim için babaannene~"

kirishima yüzüne  telefonu kapattığında eline aldığı  poşetle  yatağa tekrar yürüdü.
poşeti ona uzatıp camları açtı.  ve karşısına oturdu.

"ben ... özür dilerim..."
katsuki poseti açıp içine baktı .
"cilekli sakız da almışsın."
kirishima şok olmuştu.
ne-
"evet sen seviyorsun"
katsuki halâ posete bakarken kirishima kendisinin tekrar konuşması gerektigini düşündü. 
belki kirishimanın zorununluluktan yardım ettigıni falan düşünebilirdi sonuçta ...
"ba-"