Kaçış (Kiribaku)

•1

Bakugou çantasına attığı 3 paket çilekli sakız , ilacından 4 paket ve birkaç kıyafeti tıkıştırdı. Eline aldığı parayı da pasaportuyla  çantaya koydu . Tamam artık hazırdı. 

"Bu siktiğimin evinde daha fazla kalamam. Hayatımın en boktan gününü uyuyup bir mucize olmasını bekleyerek geçirmeyeceğim."

Omega oluşuna lanetlerini ihmal etmeden söylenmelerine devam ederken çantayı kaptı  ve başına geçirdiği bereyle usulca tüm kapıları açtı ve evden cıktı.  Bütün bu ona inanılmaz uzun gelen yol tuttuğu nefesini bıraktı ve elindeki taşı olabildiğince uzağa attı. Bekçi o tarafa odaklanıp gecenin bu saatinde nolduğuna  bakmak için  soğumaya yüz tutmuş kahvesini bıraktı ve el fenerini astığı yerden aldı. O tarafa ilerlerken gelen ayak sesleriyle hızla arkasını döndü.  Ama hayır bir şey yoktu.

Cidden midoriya  ailenin evine girmeye çalışan hırsızın akli dengesi yerinde değil demekti zaten. Kolay kolay  böyle bir şey  asla olmazdı.
Omuz silken adam maksat 'baktım' demek olsun diye o tarafa ilerlerken
Katsuki farkedildigini sanarak koşmaya başladı.  Alabildiğine koşarken  arabaya dayanmış sigara içen kızıl -ki boktan gözüküyorlardı -
Saçlı çocuğa gözü takıldı.

Arkadan gelen siyah arabanın farları ona ulaşmadan panikleyerek kızıla  yaklaştı ve yüzünü saklamak için onun göğsüne yasladı. Bu durumdan nefret etmişti ama arabanın uzaklaşan sesiyle ondan ayrıldı.
Ama bir araba kesinlikle yetmezdi. Arkasından adam göndermeye devam edeceklerdi. Kendi düğününden  kaçıyordu.  Tabi tek araba olmayacaktı. Siktir..

Sandığından çok daha hızlı farkedilmişti. O aptal bekçi nasıl farketmişti ki ?
Yanlarından geçen  siyah arabayı halâ midoriyaların aracı sanan sarışın ne yapacağını düşünürken  aklındaki tek cümle hızla uzaklaşması gerektiğiydi.

"Yanımda para yok. " 
Kafasını yerden kaldırıp karşısında  duran adama baktı. "Ne diyorsun lan ?" Zaten tepesi atmıştı üstelik stres tüm bedenini sarmıştı. 

"Bak omega git kendine başka alfa bul. Para yok yanımda . "

"Ne sikim saçmalıyorsun lan sen ?
Ne demeye çalışıyorsun  sen bana dalyarak?  Ağzını yüzünü..-"

Kirishima bu sinir küpüne tuhaf gözlerle baktı ve sonra elini onun ağzına bastırdı.
"Sarhoş musun aptal az önce bi anda göğsüme sarılıyorsun. Şimdi de küfür ediyorsun. Git başka biriyle uğraş gece gece "

Katsuki farkettiği gerçek yüzüne vururken yutkundu.  Doğru yaptığı  akıl kârı değildi.  ama o an aklına bi bok gelmemişti işte  kendini anca öyle kamufle edebilirdi.

"Bana bak sarhoş falan değilim.
Burada hayat hikayemi de önüne sermeyeceğim. Sadece  beni havaalanına götür. "

Kirishima yapmacık bir kahkaha attı.
"Hay hay hemen götüreyim 
Neye benziyorum amk taksiciye falan mı? Hah aptala bak ya bir  de hayat hikayemi önüne sermeyecegim falan çok umrumdaydı ya nolur dök hayat hikayeni (!) "

Bakugou sıktığı yumruğu  dişlerinin arasından konuştu.
"Param var. Götür işte başka bi işin var gibi durmuyor boktan saçlı. "

Kirishima kaşlarını çattı. 
"Uslu dur omegacık  kaşınıyorsun. Dediklerine dikkat et."
"Amına koyduğumun arabasına binmem gerek zaman aleyhime işliyor. Para  vericem dedim ya ."

Katsuki  Kirishimanın ardından sürekli arkayı kontrol ederken sadece içten içe kabul etmesi için yalvarıyordu.

"Ne kadarın var?"
"300 yen veririm ."
Kirishima biraz düşündü. 
"Zaman diyorum aleyhime işliyor amk. Hızlı karar ver."
"Bin."

Kirishima şoför koltuğuna geçerken katsuki hızla yan koltuğa oturdu. 
Camların filtreli olmasıyla derin bir soluk bıraktı  ve arabanın hareket etmesiyle rahatladı. 

'Halâ şansım var. Bunu yapabilirim.'
Kendi kendine olumlamalar yaparak avunurken kirishima ara ara ona bakıyordu. Deli falan mıydı?  sanki bu yüzü bir yerde daha görmüştü.  Ama nerede?
Niye tanımadığı birine sarılıp arabasına biniyordu bu çocuk?  Daha kirishimayı tanımıyordu bile üstelik  .
Kirishima..
Bakugou için çok yanlış bir tercihti.

.
.
.
BÖLÜM SONU...
Yorum yapmayı unutmayın:)