Kaçış (Kiribaku)

•2

Kirishima çalan telefonuyla düşüncelerden cıktı ve cevapladı.
"Evet?"
"Sero yaralandı kan kaybediyor. Bana gel hemen . "
"Neresinden?"
"Karnından .. acele et."
"Tamam geliyorum yakınım."

Bu dediğiyle katsuki sinirle ona baktı.
"ULAN NE DEMEK GELIYORUM?"
Kirishima Bakugou'ya dönmedi bile.
"Kusura bakma omega ama daha önemli işlerim çıktı. "
"Ben nolucam döl israfı?"
"Bana ne amına koyyim ya . Bana mı sordun evden kaçarken. "

"Evden kaçmadım. "
"Sikimde değil. "
"bu saatte ne taksi var ne otobüs ."
arkadasim vuruldu ya da bıçaklandı.
Ki muhtemelen vuruldu bıçak yarasını hallediyorlar. Yani senin hava alanından daha acil. Orda işim bitince gideriz . "
Katsuki arabadan atmadığı için içten içe sevinse de belli etmedi.

"Tch. Ne boksa."
"Neydi bu tamam falan mı?"
Garipsin omega."
"Kes sesini sana fikrini soran
olmadı alfa. "

Kirishima daha fazla konuşmadan hızlandı ve minanın evine ulaştılar.
Hızla arabadan inen kirishima koşarak zile vardı. Bakugou'nun arabayı kaçırma ihtimali aklının ucundan bile geçmiyordu.

Balugou oturduğu yerde beklemekten sıkıldı. Bu boktan saçlının onu bıkarıp bir daha geri gelmemesi de olasıydı. Çantasını sırtından çıkarmadan kirishimanın ardından indi ve kapı açılırken kirishimanın yanında belirdi.

Kaminari açtığı kapıyla gördüğü tanıdık yüzle derin bir nefes verdi.
"Çabuk ol."
Kirishima zaten çoktan içeri dalmıştı.
Bakugou bir anda kaminariyle yüz yüze kaldı.
"Sen ?"
Ne diyeceği hakkında bi fikri yoktu. O yüzden bu aptal tipe bir şey demeyi es geçti ve içeri girdi.

Kirishima seronun yanına geldiğinde mina hızla olayı anlatıyordu.
Kızıl sargıyı açtı ve gerekli aletleri çıkardı. Babannesi doktordu. Ve o biraz fazla meraklı ve zekiydi.

"Neyseki mermi saplanmamış kolay olacak." Mina hastaneye gitmeleri gerekmeden bu işi atlattıkları için rahat bir nefes verdi.
Kirishima pansumana başlarken shinso yaslandığı köşede doğruldu.

"Bu kim?"
Kirishima sorunun ona yöneldiğini biraz geç anladığında kapı pervazında sakız çiğneyen elleri cebindeki çocuğa baktı. Bu aptalın burda ne işi var!

Derin bir nefes aldı. Ona sinirle bakarken bakugounun ifadesiz yüzü değişmiyordu.
"Önemli buri değil. "
Shinsou bakugou'ya daha dikkatli bakıyordu. Hafızası gereğinden fazla güçlüydü ve mina yüksek sesle tv izledken bu yüzü gördüğüne emindi.
Midoriyaların çocuğuyla evlenmeyecek miydi bu ?

Çantası sırtındaydı. Kirishima bunu kaçırmış olamazdı. O eve tek başına giremezdin . O zaman bu çocuk ona mı kaçmıştı. Nolursa olsun para kokusu aliyordu. "otursana . Kirishimanın işi uzun sürer. "
Bakugou şüpheyle biraz bekledi. Ama zaten hayvan gibi koşmuştu ve açıkçası yorgundu. Oturmaktan zarar gelmezdi. Hem kendini eğitmişti. Box'a gitmişti. Omega olduğundan çok güçlü değildi. Sikik bedeni bunları kaldırmakta güçlük çekiyordu.

Koltuğa oturdu ve sakızını çiğnerken beklemeye başladı. Aptal değildi ve telefonun hattını şimdiden atmıştı.
Sosyal medya hesaplarindan çıkış yapmıştı. Telefonunda sadece şarkıları ve oyunları vardı ve zibilyon tane Almanyayla ilgili bilgi. Oraya kaçacaktı.

Kirishima sonunda işini bitirdiğinde tişörtü seroya giydirdi. Alnından akan terle kalktı. Artık gidebilirlerdi.
-tabi bakugou horlayarak uyumuyor olsaydı.. -
Gördüğü manzarayla birkaç saniye bakakalsada shinsonun dedikleriyle dikkatini ona verdi.

"Bu omega midoriyalardan biriyle evlenecekti. "
Mina bu sözle başından beri dikkatini çekmeyen omegaya gözlerini dikti.
Evet cidden öyle gözüküyordu.
Saçları tamamen aynıydı . Yüz şekli de... "evet lan neydi bakugou mu ne adı. naptın lan ne işi var onun burada yoksa onu kendine mi bağladın?"

Kirishima gelen soruyla gözleri büyüdü. "Ha-hayır ya gerizekalı mısın tabi ki bağlamadım. Havaalanına götürürsen 300 yen veririm dedi. Ben de götürecektim. "

"Yaaa demek öyle (!)"
Mina imayla konuşurken kirishima sinirle ağzını açtı.
"Burada kaliyor."
"Ne!"
Hepsi birden shinsou'ya bakıp şaşkınlıklarını aynı kelimeyle dile getirirlerken shinsou yarı açık gözleriyle mırıldandı.

"Biz kaçırmışız gibi yapacağız 300 yenden çok daha fazla kazanacağız.
Yani onlara geri vereceğiz takas."

Mina ve denkinin yüzündeki carpık gülüş yerini alırken kirishima düz bir ifadeyle onlara baktı.
"Tamam."
Bakugou'yu kucaklayıp odasına götürdü. Çantasını yatağın kenarına koydu ve sırtını yatağa dayayarak dizlerini kendine çekti.

Başını yatağa dayayarak ofladı. Sigarasını dudaklarına götürdü ve yaktı. Içine çektiği dumanı odaya yavaşca bırakırken havaya dağılan dumanı izledi."Annen sana yabancılara güvenmemen gerektiğini öğretmedi mi sarışın?" Yarın her zamankinden biraz farklı olacaktı...

.
.
.
BÖLÜM SONU
Yorum yapmayı unutmayın..