Kaçış (Kiribaku)

•5

Bakugou uyandığında dokunduğu yumuşak  şeyde biraz ellerini gezdirdi. Ellerine bulanan kokuyla burnunu biraz daha yaklaştırdı.
Bu koku feromon falan değildi . Ama Bakugou'yu kendine çekiyordu. 
Mırıldansa da mekan ve olaylar hâlâ kafasında yoktu. Düşünmüyordu   mayışmıştı ve uyku sersemiydi.

Kirishima saçındaki eller yine hareketlenince tekrardan yüzüne dolan tebessümle daha fazlası için bekliyordu. Ama artık sanırım gözlerini aşması lazımdı.  Usulca araladığı gözleriyle  büyük  göz bebeği karşılaştığı ışıkla  acıyla göz kapaklarına kapanmasını emredince gözlerini biraz kırpşırtırdı.  Kafasını hafifçe çevirip  gördüğü manzarayla küçülen göz bebekleri şaşkınlıkla  tekrar büyüyordu. 

...

"Böyle olmayacak baba  bütün paramızı iki salak adam için harcayamayız. "  izuku midoriyanın sözleriyle annesinin  yorgun gözleri duyduklarıyla yine kapandı. Sanki gözleri tekrar açılınca oğlu daha iyi bir insan olacak gibi sıkıca yumuyordu.  Babası yurt dışından döndükten sonra zavallı oğlunun kişiliği  tamamen yeniden restore edilmişti. Gözü  para görüyordu. 
Eli para bekliyordu. Üniveriste eğiştirdiği okuluyla diğer alfalarla tamamen farklı biri olmuştu.

"Iki salak dediğin kişiler evimize girip bakugou'yu kaçırdı.  Bir de şimdi  onu kendine bağlamakla tehtid ediyor.
Öldürmek değil istediği  , adımıza gelecek dedikodular itibarımızı 5 paralık eder.  Polisi arıyorum. "

Izuku sıktığı yumruğuyla odadan cıktı.  Ve uzun zamandır aramadığı o numarayı tekrar aramanın zamanı kesinlikle geçti.   Sokak köpekleriyle uğraşacak zamanı yoktu.
Parası önemliydi  ve kacchan yüzünden bundan vazgeçmezdi.
Ona yaranmak için  uğraşmıştı.
Bir alfa olarak aptal gibi onun için çaba göstermişti.  O aptal omega ondan nefret ediyordu.  .

"Tokoyami .. sana ihtiyacım var ."
Tokoyami sırıttı.  Bu para demekti .
Boktan bir iş yap. Ve para çoktan elinde biterdi.

Bütün olayı hızla anlatan izuku anlattıkça sinirleniyordu.

"Kacchan .. polisten önce bul ve ne biliyim ister kurtar ister öldür.  Umrumda değil.  Ama o kaldığı  yer neresiyle onu bul orada 1 saniye bile fazla kalmayacak ."

Tokoyami onay mırıltıları çıkarırken yine kolay  bir iş aldığı için seviniyordu.  Donanımlı bir çetesi vardı. Ve kim kaçırdıysa kolayca bulabilirdi. Bu şehiri avcunun içi gibi bilirdi.  

Todoroki amiri tarafından çağrılınca içtiği kahveyi çöpe attı ve ilerledi.
Nasıl olsa döndüğünde zaten buz gibi olacaktı. Kahve içmeyi seviyordu.
Bazen kahvesini tekrar ısıtabilecek  bir gücü  olmasını diliyordu.

Çalıştığı dedektiflik bürosu aslında çok iş almazdi. Ama amirinin gözleri parlıyordu. Koltukta ona arkası dönük      kalıplı adam sanırım  iyi para teklif ediyordu. Adam o odaya aldığı onayla girerken kalıplı adam kalktı ve büronun çıkışına ilerledi. 

Keigo Takami hızla  onu oturtup olanları anlatmaya başladı.  Polisin kesinlikle haberi olmayacaktı. Bu talimat önemliydi.  Todoroki donuk bakışlarıyla  dinlemeye devam etti.
Çocuğu bul parayı al . Todoroki onay verirken  hemen işe konulmasının söylenmesiyle  ayaga kalktı. 

   tabletini defterini ve kalemlerini
Çantasına yerleştirdi ve kapıdaki onu bekleyen araçla villaya ulaştı.
Bir omega olsa da bunu çoğu kişi anlamazdı. Çünkü  diğer omegalara göre kalıklıydı. Babası onu o kadar sıkı eğitmişti ki bundan her ne kadar nefret etse de  bacakları kaç kere kopacak gibi hissetse de beta gibi gözüküyordu.  Duruşu da  her zaman fazla düz olmuştu. 

Öncelikle eve girdiğinde gördüğü kişiyle gözlerini  kaçıramadan öylece bekledi.  Izuku daha da  şaşkındı. 
Birbirlerini en son lise de görmüşlerdi.  Sonra ayrı üniversitelere gitmişler ve aralarında geçmişi görmezden gelip hayatlarına devam etmişlerdi.

Bunu görmeyi bekliyordu.   Ama o daha da yakışıklı olmuştu.  Duruşu  bile değişmiş gözüküyordu.  Cidden ortalıktan duyduğu gibi umursamaz ve ukala birine mi dönüşmüştü. 

Ama gözlerindeki  ışığı  yakalamıştı.
Başını aşağı eğdi. 
Inkonun yanına gidip el sıkıştı. 
"Todoroki shoto . Dedektifim.
Bakugou katsuki'yi en kısa zamanda bulacağım."

Bay midoriyanın 'bulsan iyi olur' diyr mırıldandığı yok sayarak arka kapının güvenlik kamerasının  kayıtlarını istedi.  Izuku  açlıkla  ona bakarken gözlerini alamıyordu .
Ama geçmişine dönemezdi. 
O değişmişti. 

.
.
.
BÖLÜM SONU...
Yorum yapmayı unutmayın.
Biraz karışık oldu ama
Midoriyaların tarafinı da anlatmam gerekiyordu. 
Diğer bölümde görüşürüz 💙