Kaçış (Kiribaku)

•4

Bakugou sinirden kudururken ona bakan kirishima biraz bundan rahatsız olmuştu.

Shinso Bakugou'nun elini ve  ağzını çözdü. Bakugou sinirle ayağa kalktı ve bir şey demeden banyoya yürüdü.
Arkasından gelen kişinin farkında bile değildi.  Başaramamıştı . kaçamamıştı.  Sinirle aynaya döndü. 
Arkasındaki kişiyi umursamadan yüzünü yıkadı ve ensesine ıslak ellerini koydu.

Babasının öğrettiği bu taktik bi sikine yaramasa da yapıyordu. Bi anda üzerine çöken  yorgunlukla ayakları onu zorla taşıyordu. Lavaboya tutundu. So-sorun neydi?

Bu piç alfa onu etkisi altına almak için
Feromonlarını salgılıyor olmalıydı.
Ağzı zorla açılırken mırıldandı.
"Siktir git."
Bağdaştırdığı kollarını çözdü.  Ve  kapı pervazından ayrıldı. Kapıyı arkasından kitledi ve bakugou'ya ilerledi. Bakugou ayaklarının  onu taşıyamıyor olmasına içten sevgisini yollarken güçlü el onu belinden kavradı ve ters döndürüp duvara yasladı.

Gözlerine dolan yaşlarla  mırıldandı.
"Du-dur." Ama o el durmuyordu.
"Vücudun çok güzel. "
Iğrenç ses kusma isteğini getirirken bağırmak istiyordu.
Ama cidden biri yardıma gelecek miydi?

Eller tişörtünden  içeri süzülürken  kapı kolu aşağı indi.
Ama kapı açılmadı. 

Bunu umursamayan Awase
"Dolu " diye kısa bi yanıt gönderdi  ve
Katsukinin tişörtünü sıyırdı. 
"Do..kunma ." Feromonlar o kadar ağırdı ki hiçbir şey yapamıyordu.
Kemerini çıkarmak  için duran Awase "uslu durursan hızlı biter." Diyince kıpırdamak için tüm gücünü harcadı.
Sola hamle yapmasıyla güçlü kol tekrar onu duvara yasladı.  Kulağına dolan fermuar sesiyle bu sesten nefret etti.

Onu gördüğüne emindi. Kesinlikle katsuki buraya girmişti. 
Kirishima   katsukiye  iyi mi diye bakmak için  açmak istediği kapıyı zorlamaya itmişti. 

Duvara çarpan bedenin sesiyle gözleri kocaman oldu. Siktir bu piç  yoksa ...
Hızla kapiya kolunu geçirdiğinde kapı hızla açıldı.   gördüğü manzarayla Awase'i çekip attığı kuvvetli yumrukla yeri bulan Awase sertçe ona  baktı.

"Napiyorsun amına koyyim?"
Kirishima sinirden alev alan gözleriyle konuştu.
"Asıl sen napıyorsun  lan ? Ne vardı lan aklında? Gücün anca ona mı yetiyor lan"

"Ne amk omega zaten bizim elimizde bağlayacağım falan -"
"Ulan halâ konuşuyor sesini siktiğim."
Kirishima göz ucuyla katsukiye baktığında dizlerini kendine çekmiş  donuk gözlerle onları izlediğini gördü. 
"Siktir git lan çabuk.   Bir daha dokunursan amına koyarım.  "
Awase çapkın bi gülümsemeyle ona baktı.  "Noldu amk bi anda namus bekçim  kesildin. Aşık mı oldun yoksa sen buna?"

Kirishima gözü dönmüş bi şekilde  yumruğunu kaldırdığında Awase çevik bi hareketle  kaçtı. 
"Tamam aşk kuşu 3 günlük omega senin olsun ."
Kirishima çattığı kaşlarıylabir şey demeden önce  bakugounun yanına çöktü.  Ne diyeceğini ya da  ne yapacağını bilmiyordu.

Yavaşça omzuna dokunmak istemesiyle bakugou titremeye başladı.  "Dokunma , dookunma, du-ur ..."

Kirishima dolan gözlerine  hakim olamıyordu lanet olsun. Biraz daha erken gelmeliydi. Korkudan titreyen bakugou üzerindeki etkinin kalktığını bile farkedemiyordu.

"Bakugou sa-sakin ol. Benim kirishima.  O gitti. Bak yüzüme bak."
Çenesini  hafifçe tutup kendi yüzünü yüzüne çevirince  katsuki onun kırmızılarına odaklandı.
Gözleri yaşlarla dolarken kirishima kollarını hafifçe açtı .
Sarışın başını onun göğsüne yasladığında ağlamaya başladı. 

Hayatında hiç  böyle bir  şey olmamıştı. Hep kendini korumuştu.
Alfalar genelde feremonlarını onun üstünde  kullanmazdı. Çünkü  zaten sexe meraklı yüzlerce omega ortalıkta olurdu. Ama şu an ...

Güzel kokuyu derinlerine kadar çekerken  aglamaya devam etti.
O kadar şey düşünüyordu ki ağladığının ya da bedenin zangır zangır titrediğinin farkında değildi.
"Şşşşş geçti . "  onu sarmaladığında bakugou sadece onun tişörtünün ön kısmından sıkı sıkı tutuyordu.

Sonunda hıçkırıklar iç çekmelere dönüşürken kirishima onun tişörtünü düzeltti. "Şimdi seni uyuman için yatağa götürücem.  Kokrma sadece benim tamam mı."

Bakugou başıyla usulca onayladı. Soğuk zeminden havalanan bedeni güzel kokuyla tekrar buluşunca hiç itaatkar biri olmasa da o an başını  Kirishimanın göğsüne koydu.
Banyodan çıkmadan gözlerini kapadı. Çünkü böyle bir durumda insanlaeın onu görmesini ve o piç kurusunu görmeyi istemiyordu.

Kızıl onu yavaşça yatağa bıraktı ve üstünü örttü.  Odadan çıkmak için hareketlendiğinde bir el onun tişörtünü güçsüzce kavradı.

"Gitme."
Çok küçük bir fısıltıydı. Eğer odada başka en ufak bi ses olsa kirishima duyamayabilirdi. Ama orda kaldı.
Dünkü gibi yatağa sırtını dayadı ve sigarasını çıkarttı.  Neden her şey bu kadar yorucuydu ki sanki? 

.
.
.
.
BÖLÜM SONU
yorum yapmayığ unutmaaayığn
>3<
Diğer bölümde görüşürüz 💜