*Kringgggggg~ Kringgggggg~*
Nagising ako sa alarm clock ko. Agad kong tinignan ang oras. It 3 o' clock in the morning. Maaga akong nagising, obviously. Handa na lahat ng gamit ko pati ako ayos na rin kaya bumaba na ako. This is it! Wooooooo~ ^·^
"Sweetie, are you ready?" tanong ni mommy.
"Ready as all I ever be." I retorted.
Pumasok na kami ng sasakyan para pumunta ng airport.
"Sweetie, marami pa kaming mga gagawin dito sa London kaya ikaw lang muna ang pupunta ng Philippines." my mom aforesaid breaking the silence.
"P'po? Akala ko po kasama kayo?" gulat na gulat kong tanong kay mommy.
"Don't worry, sweetie. Everything is fixed. May bahay ka ng matitirahan sa Philippines, may tao nang maghahatid sayo dun, may mga maids ka na dun, okay na rin ang school na lilipatan mo, pati na rin ang school uniform mo and everything you need. Ang wala pa lang ay kaibigan." napahinto si mommy sa sinasabi niya at napa'buntong hininga. "Sweetie, make friends. Lumabas ka ng bahay if necessary, okay?"
Napa'buntong hininga rin ako. "Okay po, mommy. I'll try." at binigyan ko si mommy ng matamis na ngiti.
Nang nasa airport na kami, binaba na ng driver namin ang maleta ko. Isang maleta lang naman ang dala ko at isang backpack. Yung binili ko nung isang araw at yung iba ko pang maayos na damit ang laman nun. Maya maya'y nandito na pala kami sa airport. Finally, at last, makakabalik na rin ako. ^·^
"Baby, text mo kami kapag nasa Philippines ka na. Text ka rin kapag nasa bahay ka na, okay?" my dad aforesaid.
"Okay po, daddy. I will." I retorted at ngumiti sa kanila.
"Okay, sweetie. Ingat ka ha?" sabi ni mom.
"Opo, mommy. Kayo rin po."
"Osya, baka maiwan ka pa ng airplane." sabi ni daddy.
"Ah! Osige po~ Alis na po ako. B'bye po~~~" sabi ko sa kanila at niyakap ko sila. "I love you po." duktong ko habang nakayakap pa rin.
"I love you too." sabay nilang sabi at naghiwalay na rin kami sa pagkakayakap.
Paalis na ako para makapasok sa airport pero tumakbo ulit ako kila mommy at...
"Last hug." niyakap ko sila ng mahigpit.
At tuluyan na akong umalis.
~~~~~~~
Hindi ko namalayan na ang haba na pala ng naitulog ko dahil pagkagising ko ay malapit na raw kami sa Philippines. Can't wait~~~ Anong school kaya ang papasukan ko? Pfft. Hindi pala dapat yun ang iniisip ko, dapat ang iniisip ko ngayon ay kung saan ako bibili ng quack'quack of my life na na'miss ko.
Nag'landing na rin ang airplane na sinasakyan ko at maya'maya lang ay nagsibabaan na ang mga nakasakay dito, including me. Pagkababa ko ng airplane ay napahinto ako sa paglalakad papasok ng airport.
Tumingin ako sa paligid, sa langit, pumikit ako at pinakiramdaman ko ang hangin at muling iminulat ang aking mga mata. "Goodbye London. Hello Philippines."
Hays, can't wait to see my house here. ^·^ At tuluyan na nga akong pumasok ng airport. Habang naglalakad ako at hinahanap ko ang pangalan ko para malaman ko kung sino ang maghahatid sakin sa bahay ko dito, may nakita akong kakaiba.
"Poopoo!" napasigaw ako ng makita ko sya at naiwan ko ang maleta ko dahil tumakbo ako papunta sa kanya at saka ko sya niyakap.
BINABASA MO ANG
Your Name Is... What?
De Todo"I don't even know why I loved you back. You taught me how to fight and I will fight for us until the end. You showed me how much I love you when I almost forgot you. I'll always love you even after death."- Angelica Moore. By SnowScarlette