KANATLI AŞK

6- Meleklerin Aşkı Ve Beyaz Dünya

"Nasıl gitti?"
"Bilmiyorum ki..."
"Konuşabildiniz mi?"
"Ona hatırlatmaya çalıştım ama işe yaradı mı bilmiyorum."
"İşe yaramış olsa çoktan uçar gelirdi beyaz kapıya..."
"Yakalanmadan ışık salonuna dönmemiz lazım hadi"

Aydınlık bir gündü. Bagel haftalar öncesinde cennetteki konumundan kovulan sevgilisine, ruh eşine ulaşmaya çalışıyordu. Cennet denilen boyut, dünyada o anda duyguların en yoğun olduğu konumda o boyutta yetkiye sahip kişiler tarafından açılabilir. Dünyaya giriş böyle sağlanır.
Dünyadayken dev beyaz kanatlara sahip olan Cliyn adlı ırkı hep dünyadaki insanlardan daha üstün olduklarını düşünür ama aynı zamanda onlar kadar kuralcı ve acınası davranırdı. 

Baş tanrının emirlerine uymayanlar cezalandırılırdı. En büyük ceza hafızanın sıfırlanıp tıpkı bir insan gibi dünyada yaşamaya gönderilmekti. Ortalama Bir Cliyn 400-700 yıl arası yaşayabilir. Bu yüzden her 80 yılda bir hafızalarını silip farklı bir konuma gönderilirler. Haberleri bile olmaz.

*Geçmiş Anıları*

"Pritzel gitmemiz gerek!"  
"Sen git, benim artık kurtuluşum yok."

"Seni asla bırakmam, Kokunun olmadığı yerde kanatlarım çırpmaz."
"Ama gitmezsen ikimiz de yanarız!"
"Eğer yakalanırsan ne olacağını biliyorsun! Bu yaptıklarımızı asla yanımıza bırakmazlar."
"Eğer şanslıysak parlak odadan bana erişerek hafızamı geri getirebilirsin. O zamana dek bırak beni sevgilim, aşkım..."

Bagel Pritzel'i orada bıraktı ve sessizce ağlayarak uzaklara uçtu.

Pritzel ve Bagel, Kendilerini baş tanrılar olarak adlandıran kurulun her şeyi kendi kontrolleri altında tutarak tüm cennet boyutuna ve dünyaya hükmetmesini doğru bulmuyordu. Baş tanrının onlara verdiği bir görevde ihanet edip dünya ile cennetin tüm ilişiğini kesmeye çalıştılar. Bu ilişki kesilsin ki tüm Cliyn ırkı ve insan ırkı huzura kavuşabilsin...

Pritzel tetiklenmemesi için hareket etmeden tuttuğu büyülü mızrağı titreyerek tutuyordu.
Saçlarını havaya kaldıran rüzgar göz yaşlarını havada minik damlalar haline bölecek kadar kuvvetliydi. Bagel, Uzaklaşırken son kez arkasına döndü. Sevdiğine son kez bakmak istedi. Göz göze geldiler. Cennet Gardiyanları (Cennet boyutunun polisleri) Pritzel'i bulmuştu. Son bir an, son bir kez aşık oldu Bagel ve Pritzel tam orada. Son bakışlarında...

Pritzelin tuttuğu mızrağın kırılması, bu baş tanrılardan birisinin ölümüne sebep olacaktı. Ama hepsi o kadar değildi. Mızrak etkisiz hale getirildiğinde etrafındaki her şeyi o tanrının öfkesi ile yok ederdi.

 Pritzel güçlü bir çığlıkla elindeki mızrağı havaya kaldırıp kırdı. Bu onun son şovuydu...
"Hayır..." diye nefes verdi Bagel.

Etrafta uçuşan elektrik, rüzgar, bir fırtına gibi içine aldı tüm o alanı.
Etraftaki gardiyanlar ve Pritzel, hepsi ortadan kayboldu. Bu bir meleğin son anlarıydı...

Baş tanrı Pritzel ve Bagel'in tahmin ettiği gibi Pritzel'in ölümüne izin vermedi.
Ona en büyük ceza olan insan yaşamını uygun gördü. 

Pritzel hafızası silinerek normal bir insan gibi dünyada yaşama gönderilecekti. Kısa süreliğine sahte bir insanla ailesi gibi yaşayacaktı ve sonra kendi başına kalacaktı. Tanrıların kolayca halledebileceği işler...

Bu ilk adımdı. Beyaz meleklerin aşkının ilk ve acımasız ayrılığı...