Asma Kilidin Anahtarı (Echotale) ||frans||

{49}

Friskin gözünden

Biraz orda uyumak için gözlerim kapanmaya başladı .

Ne kadar zaman geçtiğini bilmiyorum .
Ama birden kapı yavaşça açıldı ve içeri korumalar ve o korumalar arkasından John çıkıverdi.

Benim birden onu görmemle uykum yok oldu ve yatakta birden doğruldum.
"Ne işin var burda ?" Dedim birden .
John  gülerek önce bana sonrada Elysin pusetine doğru yaklaştı ve kapağını açıp Elysi kucağına aldı.

Elys birden ağlamaya başlayan sesler çıkardı.
"Aww hadi ama ağlama şşş şşş " dedi John ve onu yavaş yavaş sallayarak sakinleştirdi.
Elys tekrar uyudu . John ona baktı .

"Sen ne kadar özel olduğunu bilmiyorsun. Ama merak etme. Öğreteceğim." Dedi John birden .
O an sinirle ona baktım.
"Hemen bebeğimi rahat bırak." Dedim çok net bir şekilde.

John bana baktı . Sonrasında birden gülmeye başladı.
"Yoksa ne olur ? O sevgili iskeletin mi seni kurtarır. Kusura bakma ama o şu anda müsait değil. Lütfen daha sonra tekrar deneyiniz." Dedi John. Benim gözlerim korkuyla açıldı.

"Ne yaptın ona ?!" Dedim sesimin tonunu yükselterek.
"Sadece onu yolumdan iteledim  " dedi John . Ben korkuyla ona baktım. John benim bu hâlime gülümsedi ve arkasını dönüp Elysle gitmeye çalıştı
Ama birden içimde ne var ne yok konuştum.
"Birbirimizi bebeklikten beri tanıyoruz. Lânet. Olası. Bebeklikten . Beri .
O korkak ve utanç duyan John nasıl olduda özgüvenli kendini birşey sanan CANAVAR Johna dönüştü ?" Dedim birden.

John birden durdu. Bana baktı. Sonrasında Elyse baktı. Onu geri pusetine bıraktı ve bana yaklaştı.
"Sen az önce ne dedin ? Canavar mı dedin sen ?" Dedi John bana yaklaşarak.

Ben öylece kaldım. Ama birden boynumda hissettiğim parmaklarla neye uğradığımı şaşırdım.
Ben nefes almak için çabalarken John gülümsedi.
"İşte siz insanların sorunu bu. Gördüğünüz ilk kuklayı kötü sanarsınız. Ve gerçek canavar da rahatlıkla yaptığı suçlarla kaçar." Dedi John ve gözleri birden sarıya dönüp parlamaya başladı.

Ben şaşkınlıkla ona bakarken John beni bıraktı. Ben birden deli gibi öksürmeye başladım .
Ama biraz sonra kendime gelince konuştum.
"Kimsin sen ve  kızımdan ne istiyorsun ?" Dedim birden

O kişi bana baktı.
"Bu seni ilgilendirmez . Zaten sonrasında her şey için çok geç kalacaksın . Tutun onu."

Ben ona anlamsız bakışlar atarken birden iki adam beni kollarımdan tutup  yatağa sabitlediler .
Ben çırpınmaya ve bağırmaya çalıştım .
Ama kimse sesimi duymuyordu.

"BIRAKIN BENİ !!!! İMDAT ÇOCUĞUMU ÇALIYORLAR ." Dedim son hız.
Ama birden boynumda hissettiğim bir acı beni durdurdu.
Anında başım dönmeye ve bütün enerjim vücudumdan çekilmeye başladı .

İki adam beni bırakırken o kişi çenemden yine tuttu.
"Şunu aklına sok. Ben istediğim her şeyi alırım ." Dedi ve beni bırakıp Elysi geri aldı.

Kendi vücudumun yorgunluğuna düşerken en son gördüğüm şey Elysin bana bakarak ağlamasıydı.

O kehribar sarısı gözleriyle .

Charanın gözünden

Asrielle birşeyler yedikten sonra tekrar Friskin kaldığı odaya doğru gittik.

Odaya gelince Frisk yatakta yatıyordu.
Ama onda birşeyler vardı. Sürekli birşeyler mırıldanıp duruyordu.

"Frisk? Sen iyi misin?" Dedim onun yanına yaklaşırken.
Onun yanına oturunca dedikleri daha anlaşılır oldu.

"Aldı onu. Kaçırdılar onu. Kaçırdılar. Aldılar onu. Elys . Kızımı aldılar." Diyip duruyordu.
Ben dediklerine anlam vermeye çalışırken birden boynunda oluşan kızarıklığı gördüm.

"Asriel. Birşeyler normal değil." Dedim Asriele bakarak.
Asriel de bana anlamaz gözlerle baktı.
"Burda ne yapıyorsunuz?"

Birden G içeri girdi ve bize baktı.
"Birşeyler doğru değil. Ayrıca bebek nerde?" Dedim merakla.
G bana baktı.
"En son burdaydı ." Dedi G .

Birden Frisk birşey daha dedi.
"O değil. Başkası. Elysi aldı ." Dedi birden.
G ona baktı.
Sonrasında hemen dışarı çıktı .

Bir süre sonra da bir doktor ve hemşireyle geri döndü .
Hemşire ve doktor ona baktıktan sonra konuştular.
"Boynunda anormal kızarıklıklar var." Dedi hemşire
"Ayrıca yüksek doz sakinleştirici verilmiş. Saldırıya uğramış gibi." Dedi doktor.

Biz ona baktık.
"Dur bir dakika nasıl ?" Dedim ben direk.
Doktor bana baktı.
"Bir yada iki saate kendine gelin. O zamana kadar uyumasını sağlayın ." Dedi ve birden başka bir hemşirenin onu çağırmasıyla gitti

Biz bu şekilde kaldık. G nin yumruğunu sıktığını görebiliyordum .
Şu anda çok ama çok sinirliydi .

"Ben biraz dışarıda olacağım." Dedi G ve odadan son hız ayrıldı .

G'nin gözünden

Biraz kendime gelmek için lavaboya doğru ilerledim.
Şu anda çok ama çok sinirliydim.

Lavaboya gelince yüzüme bol miktarda su çarptım.
Sakin ol G . Elysi bulacaksın.

"Ben hiç öyle düşünmüyorum ama." Dedi birden bir ses.
Başımda oluşan acıyla dizlerimin bağı çözüldü .

Dizlerimin üzerine çökerken aynaya baktım.
Gaster bana ordan gülümsüyordu.
"Bu işin altında senin parmağın var değil mi ?" Dedim birden.
Gaster gülümsedi .
"Hem evet. Hem hayır. Teknik olarak evet ." Dedi .

Ben ona baktım.
"Kızım nerde Gaster ." Dedim sinirle.
Gaster güldü.
"O hayat arkadaşın olan insan sana bilgi vermedi mi yoksa ?" Dedi . O kahkaha atarken ben cama bir tane yumruk atmamak için kendimi zor tutuyordum.

Gaster bana baktı.
"Sakin ol o iyi. Şu dünyada üç tane kararlılık ruhu olan insan var ve ben zarar vereceğim öyle mi ?" Dedi Gaster. Ne diyor bu ?

"Ama üçüncü kararlılık bana yanlış kişi peşinde koştuğumu gösterdi. " dedi hemen. Ben ona garip bir bakış attım.
Gaster devam etti.

"Düşün. Bir kararlılık ruhu .Ama aynı zamanda içinde insan ruhu ve kendi ruhuyla beraber iki tane canavar ruhu daha bulunan bir melez . Doğru adımlarla ne kadar güçlü olacağını düşün. Onu en güçlü ve yenilmezi yaparsın. Ve işin bittiğinde ruhu senin için ağaçtan kopardığın bir elmayı yemek gibi olucak . Kalan iç gövde de çürüyecek . " 

Ben birden dona kaldım .
"Eğer kızımın tek bir teline bile dokunursan bunu çok ağır ödersin ." Dedim tüm sinirimle .
Gözlerim parlıyordu artık .

Gaster sadece güldü ve başımda yine bir acının yükselmesine neden.
Oldu .
Ben başımı tutarken acı aniden kesildi.

Aynaya baktığımda kimseyi bulamadım.
Sinirle dışarı çıktım .
Hastane kapısının önüne gelince sigaramdan içmeye başladım .

Biraz kendime gelmem lazımdı .
Doğru düzgün geri düşünebildiğim an biraz etrafta dolandım.
Elysi nasıl bulacağım.

Birden aklıma bir fikir geldi.
Gaster şu anda Elysin yanında olmalı .
Bu da onun ruhunu bularak hallolur . Ruhunu hissedebiliyordum. 

Kendimi Gasterin nerde olduğuna odakladım .
Bir süre bekledikten sonra birden durdum.
Evet. Onu hissedebiliyorum . Ve gittikçe uzaklaşıyor.

Buranın dışına çıkamaz. Bu yüzden bulmak kolay sayılır.
Hemen arabama atladım ve ruhuna odaklanıp onu son hız takip etmeye başladım.

Bunu ona ödeteceğim. Geri gelmediğine de emin olacağım .