Epilogue

462 12 5
                                    

3 years after

Katahimikan ang naririnig ko sa palagid. Mga huni ng ibon at lagaslas ng hangin. Habang  nakapikit ang mga mata ko at may mga luhang lubas dito. Tatlong taon na ang nakakalipas pero ramdam ko parin ang sakit at pangungulila sa kanya. Tatlong taon na nang iwan niya ako, kami na mga nagmamahal sa kanya.

Habang naka titig ako sa puntod niya ay naiisip ko ang mga masasayang ala-ala namin na kasama siya. Nakapikit ako ng may maramdamdaman akong papalapit sa akin at alam ko at ramdam ko kung sino iyon.

"Love," tawag sa akin ng lalaking sa tabi ko. Dinilat ko ang mga mata ko at hinarap siya at sumilay ang ngiti sa mga labi ko.

"Nandito kana pala," sagot ko habang nakangiti.

Nilingon niya ang puntod sa harapan ko at nilagay ang mga bulaklak na dala niya.

"Tay, kmusta ka dyan? Si Dessa ohh. Umiiyak na naman. Pagalitan mo nga," nakangiti niyang sabi sa puntod ng tatay ko.

Nakangiti lang ako habang kausap niya ni tatay. Inaalala ko kung paano siya nabuhay doon sa aksidenteng nangyari sa kanya. Talong taon na ang nakakalipas.

Flashback

Tooooooooooootttt.....................

"Doccc, please revived him." Umiiyak na sabi ng mommy niya. Habang pina pump siya ng mga doctor.

Lumapit ako sa tabi niya at hinawalan anh kamay niya.

'Love, please comeback to me, promise hindi na kita aawayin. Hindi ko kayang mawala ka. Hindi ko kayang mabuhay na wala ka. Love bumangon kana man dyan ohhh, pleaseee Love. Magpapakasal pa tayo diba?  Bubuo pa tayo ng pamilya natin. Love," umiiyak na sambit ko.

Naririnig ko din ang paghikbi ng mommy at daddy niya sa likuran ko. Alam kung hindi din nila kayang mawala ang nag iisa nilang anak.

"Felix please lumaban ka wag mo akong iiwan," hindi ko talaga binibitawan ang kamay niya.. Alam ko na naririnig niya ako.. Alam kong hindi niya ako iiwan.

Natigil kaming lahat ng tumunog ang holter monitor na nasa uluhan niya. At unti-unti nang bumabalik ang heart beat niya. Tinurokan siya ng kung ano ano sa katawan niya.. Para daw maging stable ang ang paghinga niyaa.

Felix survive, and I'm very happy dahil nabuhay siya, ilang buwan din siya sa hospital bago nakarecover. Halos doon na ako tumira sa hospital. Pagkagaling sa trabaho doon na ako dumederetso para alagaan siya. Everything is settle between us. After niyang makalabas ng hospital ilabg buwan lang ang nakakalipas ang nabalitaan ko na lang  Si tatay ay namatay, na hit and run ito.

Si Filex ang naging sandalan ko sa mga panahon nagdadalamhati ako sa pagkawala ni tatay. Isa siya sa hinuhugutan ko ng lakas para matanggap ang pagkawala ni tatay.

"Love tara na, dadaan Pa tayo sa mall para bumili ng regalo para sa inaanak natin," napalingon ako sa kanya at ngumiti.

Kaarawan yan ng pangalawang anak ni Kylie na lalaki. Mag-iisang taon Pa lang ito. Dito gaganapin sa Bacolod ang birthday nito. Kaya nagkaroon ako ng pagkakataon na madalaw ang puntod ni tatay.

Alam ko na binigyan ni Lord ng second life si Felix para magkaroon ako ng happy ending. Pinapangako ko na mamahalin ko habang buhay si Felix.

End.

LIFE IN MANILA (UNDER EDITING)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon