Ravenge Of Love | Taekook

Bölüm 11

Merhabalar

Bu bölümü atıp atmamak konusunda o kadar kararsızdım ki iki gün önce yazdığım halde yayımlamadım. Hâlen kararsız gibiyim ama atıyorum bölümü.

Bu arada bölüm düz yazı.

Keyifli okumalar~

6 yıl önce

Ilık bir güz mevsiminde, henüz on dört yaşında olan omega dersin bittiğini haber eden zil sesiyle hızlıca masasının üzerindeki eşyalarını toplamaya başladı. Bu sırada gözleri kendisinden iki sıra ileride olan alfadaydı. Okulun ilk gününden beri -yaklaşık bir aydır- bütün odak noktası oydu. Öyle ki tenefüs aralarında alfayı izlemekten sınıftaki hiç kimseyle doğru dürüst iletişim kuramamıştı. Geride bıraktığı bir ay boyunca sanki sınıfta yalnız o ve alfa varmış gibi pür dikkat kendisiyle yaşıt olan oğlanı izlemişti.

Eşyalarını hızlıca toplarken alfayı bir kaç kez kontrol etti. Çoğu zaman alfa kendisinden daha çabuk toparlanıp sınıftan çıktığı için peşinden koşmak zorunda kalıyordu. Bu yüzden hızlı davranmak zorundaydı. Bütün eşyalarını topladığına emin olduğunda, alfanın olduğu yerde hareketlendiğini fark etti. Taehyung da tıpkı alfa gibi oturduğu sırasından kalktı ve beklemeye koyuldu. Alfanın rutin hareketlerini nerdeyse ezberlemişti. Bu yüzden alfanın kulaklığını takmadan sınıftan çıkmayacağını biliyordu.

Ceylan gözlü alfa kulaklığını taktıktan sonra sınıftan çıkmak için yürümeye başladı. Taehyung da alfayı taklit ederek peşinden ilerledi. Aynı zamanda aralarındaki mesafeyi korumayı ihmal etmiyordu. Henüz duygularını alfaya açmak için kendisini hazır hissetmiyordu. Omegaya göre alfayı uzaktan izlemek bile güzeldi. Duygularını açıp, olumsuz bir cevap aldığı taktirde bu imkan da elinden alınabilirdi. Böyle bir risk almak istemiyordu. Onun için düşüncesi bile kötüydü.

Taehyung, Jungkook'u okul çıkışına kadar takip etti. Bu sırada bir an bile gözlerini alfadan ayırmamıştı. Alfanın en ufak hareketi bile Taehyung'un gülümsemesi için yeterli oluyordu. Hiç şüphesiz onu en çok gülümseten şey Jungkook'un kocaman gözleriyle etrafını incelemesiydi. Alfayı böyle anlarda fazlasıyla tatlı buluyor, aynı zamanda onu izlemekten de keyif alıyordu.

Fakat okul çıkışına varmıştılar. Jungkook'la yolları yaklaşık yüz metre ilerideki sokağın sonunda ayrılacaktı. Belli bir yere kadar onu takip edebiliyordu. Evleri farklı istikametlerdeydi. Bu durum Taehyung'u üzdü. Omega masum duygular beslediği alfayı daha fazla görmek istiyordu. Taehyung omzularını düşürdü ve alt dudağını aşağıya doğru sarkıttı. İki eliyle omuzundaki çantasının kollarını sıkıca tuttu ve alfaya daha yakın olabilmek için minik adımlarını hızlandırdı.

Jungkook'la aralarındaki mesafeyi biraz daha azalttığında aklında aniden bir fikir beliriverdi. Jungkook'u evine kadar takip etmeye karar vermişti. Bunu ilk kez yapacağı için ister istemez heycanlandı. Mutlulukla biraz önce aşağıya doğru sarkıttığı dudakları yukarıya doğru kıvrıldı. Aynı zamanda da üzerinde tatlı bir utangaçlık oluşuverdi. Yanakları kızarmıştı bile. Bir başkasını gizlice takip eden birine göre fazla saftı. Bir sapığın yapabileceği türden Jungkook'u takip etse de, niyeti kötü değildi. Sadece sevdiği alfayı biraz daha fazla görmek istiyordu. Fazlasıyla masum bir istekti bu.

Fakat tam o sırada bir el koluna dolanmış ve ona engel olmuştu. Taehyung'un kaşları anında çatılırken, kolundaki elin sahibine sinirli bir şekilde baktı. Kendisinden bir kaç yaş büyük olan alfayı tanımıyordu ama üzerindeki okul üniformasından aynı okulda olduklarını anlamıştı.

Alfa, "Biraz konuşabilir miyiz?" Diye sorduğunda Taehyung kolunu hızlıca alfanın tutuşundan kurtardı. Jungkook'un izini kaybetmek istemiyordu. Gözleri kendisinden uzaklaşan Jungkook'tayken, hemen dibindeki alfaya hitaben "Ne konuşacağız?" Diye sordu.