Arrange marriage with a mafia boss

Chapter 50

Brandon Lee pov

Nasa sasakyan na kami ngayon at nag byahe na ren sa pupuntahan namin ni Louie, I'm not sure of the thing I suppose to do pero wala naman akong magagawa diba kasalanan ko lahat kailangan ko pagbayaran yun kaya kahit masakit pipilitin kung ngumiti ngayon sa harap niya kahit di ko kayang isipin na ito na ang huling araw na makikita niya ko.

"Mine Brandon, antahimik naman"
Napabalik ako sa realidad sa paglalakbay ng utak ko dahil sa lalim ng iniisip ko ng magsalita si Louie.

"So you want to hear some music?"

"Nope what I mean is why are you so silence"

"Ah nothing Mine, I just can't wait to see your reaction when we're already there"

"There, where?"

"Just be excited Mine it's surprised"

"Ok fine but can we eat first,gutom na bulati ko"

Ngumiti lang ako kay Louie at tungo, I park my car to the parking lot of a restaurant na malapit sa lugar kung nasan kami then pumasok na kami sa loob.

"Table for two"

Mabilis na sabi ko sa staff at agad naman niyang tinuro kung nasan yung table namin.
.
.
.
Habang naghihintay kami ng order namin ni Louie ay di ko mapigilan na titigan siya habang nakatitig naman siya sa parang magasin na binigay samin kanina puno yun ng mga magagandang lugar at mga pagkain.

"Mine what's a matter with you, kanina ka pa ganyan"

Napataas ang kilay ko habang nakatitig sa kanya dahil sa sinabi niya we nakita niya ko di niya nga inaalis mata niya sa magasin eh.

"Mine please be alive"

"Huh?"

Ewan ko kung bakit ko ba nasabi yan pero hindi ko na inulit pa Kay Louie yun at tumahimik nalang ako. Mayamaya ay dumating na yung order namin, nag umpisa na kami kumain nang matapos kami ay agad kung nilagay sa booklet na black na may kasamang resibo yung bayad namin at umalis na.

Habang nasa kotche ramdam ko yung pagkailang ni Louie parang may gusto siyang sabihin..

"Brandon may problema ba pwede mo naman sabihin saken eh"

"Wala namang problema Mine, I just really miss you kasi nung mga nakaaran wala tayong magandang ala-ala parang ito yung una"

Ngumiti si Louie sa sinabi ko at nakita ko sa peripheral vision ko na nakatingin siya sa daan.

"Oo nga Brandon ito ang unang aalis tayong dalawa na sigurado na tayong mahal natin ang isa't isa"

Napangiti nalang den ako sa sinabi niya at hindi na muna inisip ang kahit ano mangyayari mamaya..

Isang liko nalang ang ginagawa ko at nakarating na kami sa isang beach na located sa may batanggas Kalayaw Beach ang tawag nila dito pero para saken ito na ang pinaka magandang lugar na madadala ko si Louie, by the way nasabi ko na ba sa entire story na mahilig sa Beach ang asawa ko kung hindi pa nasabi ko na ngayon lang.

Pag-baba namin sa kotche ay agad kong hinawakan ang kamay ni Louie napaka lawak ng ngiti niya tila ito ang unang beses na nakapunta siya sa beach.

"Mine ang ganda naman dito kulay puti ang buhangin tapos ang linaw ng tubig at...."

Nanlaki ang mata ko nung tinikman niya yung tubig sa dagat.

"Pwe mine bat ang alat ng tubig"

Natawa ako sa reaction ni Louie kaya di ko mapigilan na nakawan siya ng halik sa labi sabay takbo ng mabilis.