Arrange marriage with a mafia boss

Chapter 1

Louie Anne Silvestre pov

Nandito ko ngayon sa loob ng kwarto ko sa bahay namin ina-ayosan ko ung sarili ko naiinis ako na parang wala lang ako sa magulang kung ipakasal nila ko sa taong di ko naman mahal..

Nung napatingin ako sa orasan malapit na palang mag 8 late na kami kung tu-tuusin kasi 8 yung party mag-sisimula.

Bago ako lumabas sa kwarto ko ay tiningnan ko muna yung sarili ko sa huling pagkakataon sa salamin at bumaba na ko pag-baba ko nakita ko si mommy at daddy na naka upo sa sofa hinihintay lang nila ko..

Di ako nang aksaya nang oras makipag ngitian sa kanila at lumabas na ko ng bahay at dumiretsyo sa kotche. Ano bang pakeee

Nung nasa byahe na kami tahimik lang ako at pati kanina nung umalis ako sa bahay namin nakakainis naman tong buhay ko whaaa ayaw ko na pagbaba ko ng kotche namin ay pumunta na ko sa lugar ng party grabe daming tao ganto ba talaga kasikat ang Lee corporations whaaa ganto kayaman ung mapapangasawa ko

Mayamaya nakita ko na dumating ung mga magulang ko kasama na nila ang ayy teka kilala ko to huh Brandon Lee sya yung, sya ung di ko na malayan na nasa harap ko na pala sila dahil sa pag-iisip.

Siya yung high school heart-throb na crush na crush ko sya pala un whaaaaa ang tagal kong di nakita ang lalaking to tapos parang panaginip lang na whaaaa magpapakasal kami for real. Hays di katalaga swerte Louie nginitian ko lng sila isa-isa at tumahimik na..

Pagkaupo namin sa mesa ay nag-simula nang mag-kamustahan ang mga magulang namin tahimik lang ako at walang kung pakeelam sa nangyayari.

"So eto pala ang unika mo loue"
mommy ni brandon.

'Ah oo kaisaisa kung anak"
Nakangiting tugon ni  mommy

"Ang ganda naman ng anak mo di ako mag-tataka kung isang araw mahalin ng anak ko ang anak mo"
Nakangising sabi ng ni daddy ni Brandon

'Dad"

May pag-babantang sabi ni Brandon   kaya napatingin kaming lahat sa kanya.

"I told you that never mentioned that hindi naman kasi mang-yayari yun daddy"
Seryosong sabi Brandon

Di na sumagot ang mga magulang niya at nag-simula na silang mag usap tungkol sa hayop na business na yan.

Di ko na sila pinansin at kumain nalang nang mga pag-kain sa mesa nang biglang tumayo si Brandon at umalis ng party ang mga walang-hiya naming magulang ayan nagtatawanan.

"Louie sundan mo"
Utos saken ng mama ni Brandon si Mrs.Frisila Lee.

"Oo anak try mo makipag usap sa kanya wala namang mawawala"

Napairap ako sa hangin at walang salitang tumayo. Hinayupak nayan magulang ko ba talaga sila. Bakit ba kasi ako napasok sa ganitong sitwasyon, ginawa ko naman lahat pero kulang pa ren kasalanan ko ba yun eh pinilit lang naman nila ko hawakan yung company na yun di ko na alam.

Napahinga ako ng malalim nung naka-labas na ko nang lugar na yun. Di ko agad nakita ang lalaking yun pag-labas ko kaya hinanap ko muna siya at natag-puan ko siya sa likod nang bahay nila.

Gwapo naman ang lalaking to, na sa kanya na lahat pero bakit may parang-kakaiba kong nararamdaman simula nung pumasok kami sa bahay nila kanina parang may kakaiba.

Nakatulala lang ang lalaking yun sa langit nung natag-puan ko siya, wala sa sariling tumigin den ako napaka-ganda ng kalangitan pero bakit ganito ang nararamdaman ko parang nabi-bigatan ako.

Ayaw ko munang mag-isip nang kahit ano dahil kailangan ko pang masiguro na mabubuo ulit ang nasirang company namin dahil sa kamay ko.

Alam niyo bang may kakaiba kong nararamdaman sa lalaking na sa tabi ko ngayon na di ko alam kung nararamdaman niya ba yung presence ko. Nung panahon yun High school student ako kilala ko na siya sobrang pangarap ko siya ng mga panahong yun lahat den ng mga babae pangarap siya pero nawala lahat yun mabalitaan naming umalis na siya nang Philippines.

Kahit di niya ko napapansin nang mga panahong yun ay pinangarap ko pa ren na mag-kakilala kami at nabigyan niya ko nang konting simpatya pero di sa ganitong sitwasyon.

"Hey"
pagtawag ko ng pansin sa kanya.

Nagulat pa sya nung makita ko sabay ngiti ng nakakaloko nakakainis naman.

"Wag mo nalang isipin yung kasal, let's make a friends each other wala namang mawawala diba"

Naka-ngiting sabi ko kahit na di ko alam kung bakit ko nasabi yun.

Tiningnan nya lang ako sabay tingin sa langit nakakainis naman to aalis nalang ako putik sya maglalakad na sana ko nang maramdaman ko ung kamay niya sa braso ko.
"Nope we will never have any relationship, kahit friends pa di kita kailan"

Di ko alam kung bakit napangiti ako sa kawalan sinabi niyang yan di ko ren alam kung bakit may pangahas na luhang tulo sa mata ko. Di ko alam kung anong pakiramdam ba to pero bakit parang ansakit pag isiping di kami pwede.

Tama bang na nan-dito ko sa sitwasyon na to, di ako nag-karoon nang kahit isang karelasyon simula nung high school ako dahil ewan ko hahaha!! Nag-hihintay sa wala?

Di ko alam kung bakit di ako na-kapag salita at nanatili lang sa baba ang tingin ko habang hawak niya pa ren ang braso ko ngumiti lang ako nang mapait sabay pilit ang kalas ko sa mga kamay nya bago ko bumalik sa party ay pinili kung dumiretsyo sa banyo pinatulo ko ng malakas yung gripo at umiyak di ko alam kung bakit ako nakakaramdam ng ganito, di ko Alam kung bakit may pakiramdam ako na masakit.

Pa ulit-ulit kung tanong sa sarili ko kung tama ba to tama ba lahat nang nangyayari saken kasi di ko na ren maintindihan.

Naguguluhan na ko....