အခန်း ၈

621 102 5
                                    


-

" အတိတ္ကေန့ေတြကိုေမ့လိုက္ေတာ့  ဒီေန့ကစလို႔မင္းအတြက္ေကာင္းမြန္တဲ့အရာေတြပဲရလာေတာ့မွာပါ "

က်ယ့္ဟန္ ျပန္မေျဖဘဲၿပံဳးလ်က္သာေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္သည္။

" ဒါနဲ႔ ခင္ဗ်ားကေရာ ဘာလို႔အိမ္ကေနထြက္လာရတာလဲ ? အိမ္နဲ႔အဆင္မေျပဘူးလား "

" မဟုတ္ပါဘူး။ငါကဒီတိုင္းေလာကႀကီးကိုျမည္းစမ္းၾကည့္ခ်င္ေနတာပါ ။ "

ကုန္းကြၽင့္ပင့္သက္ရိႈက္လိုက္ကာ

" ငါ့အေၾကာင္းေတြကစိတ္ဝင္စားဖို႔မေကာင္းဘူး။မင္းပ်င္းေနလိမ့္မယ္။ "

စကားစႀကိဳဖ်က္လို႔ သူ႔အေၾကာင္းကိုယ့္အေၾကာင္းကလြဲေရာက္တတ္ရာရာေျပာေနရင္း ညဥ့္နက္ေတာ့ယာယီတဲျပန္ေဆာက္လို႔အိပ္ရာဝင္ခဲ့သည္။

အိပ္မေပ်ာ္ခင္တဲအမိုးကိုစိုက္ၾကည့္လို႔
ေန့ရက္ေကာင္းေတျြဖစ္လာဖို႔က်ယ့္ဟန္ဆုေတာင္းလိုက္သည္။

ခဏတာျဖတ္တိုက္သြားတဲ့ေလေတြကက်ယ့္ဟန္ဆုေတာင္းကိုအသိအမွတ္ျပဳေနဟန္။

" ေတာင္သခင္ !!! ေတာင္သခင္  ျပသာနာေတာ့တက္ၿပီ "

အသည္းအသန္ေလ့က်င့္ေရးေဆာင္ထဲေျပးဝင္လာတဲ့ လက္ေထာက္ေၾကာင့္ အကုန္ေၾကာက္လန္႔ကုန္ၾကသည္။

" ဘာျဖစ္လာတာလဲ "

" ဧကရာဇ္ ..... ဧကရာဇ္ေတာင္ေပၚလာရာလမ္းမွာေရာက္ေနၿပီ "

မဖိတ္ေခၚဘဲျပသာနာေတြကေတာက္ေလ်ွာက္ဝင္လာျပန္ၿပီ။
ဧကရာဇ္ျဖစ္ေနတာမို႔ ႏွင္ထုတ္ခ်င္တိုင္းလည္းႏွင္ထုတ္လို႔မရ။

ေခြၽးသီးေတြပင္ထြက္လာတာအၾကပ္ရိုက္ကုန္သည့္အထိ။
လူရွာထြက္တဲ့သူေတြလည္း သူတို႔ပါေပ်ာက္ကုန္ၿပီလားမသိ။

ေက်ာင္းဂိတ္ဝကျဖတ္လို႔ဝင္လာတဲ့ လူေၾကာင့္ အေျပးထြက္ကာ အရိုအေသေပးလိုက္သည္။

" ႀကိဳဆိုပါတယ္ အရွင္ "

" ထပါ  ေတာင္သခင္ "

ဧကရာဇ္ေဖးမမႈါနဲ႔အရိုအေသေပးေနရာကေန ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေျပာၿပီး ေတာင္သခင္မတ္တပ္ရပ္လိုက္သည္။

အရှင်သခင်ကတစ်လောကလုံးမှာသူ့ဇနီးကိုအချစ်ဆုံးပဲWhere stories live. Discover now