အခန်း ၁၃

732 95 5
                                        

Zawgyi

" ခ်င့္ယြမ္ !? "

က်ယ့္ဟန္နဲ႔ထပ္လိုက္သံအဆံုးမွာဧကရာဇ္ခ်င့္ယြမ္ကပိတ္လႊာဖံုးခေမာက္ကိုအနည္းငယ္ပင့္တင္လို႔က်ယ့္ဟန္ကိုေရာက်ယ့္ဟန္ေဘးကေက်ာက္စိမ္း၀တ္ရံုနဲ႔လူကိုပါၾကည့္လိုက္တယ္။

" ဒီေနရာကစကားေျပာလို႔အဆင္မေျပဘူး။တစ္ေနရာရွာထိုင္ရေအာင္ "

ခ်င့္ယြမ္ေျပာၿပီးက်ယ့္ဟန္လက္ကိုဆြဲဖို႔ေရ႔ွတိုးလိုက္ေပမယ့္ကုန္းကြၽင့္ကက်ယ့္ဟန္ကိုဆြဲကာသူ႔အေနာက္ကိုခပ္ျမန္ျမန္ပို႔လိုက္သည္။

"ေနရာေကာင္းကိုလူႀကီးမင္းသိတယ္ဆိုရင္ေရ႔ွကေနၪီးေဆာင္သြားေပးပါ က်ဳပ္နဲ႔က်ယ့္ဟန္လိုက္ခဲ့ပါမယ္။ "

ေႁမျြမြေျခင္းေျချမင္ဆိုသလိုထိုလူရဲ့ၾကည့္ေကာင္းတဲ့အသြင္ကိုသေဘာမက်စြာပင္ခ်င့္ယြမ္မ်က္ေမွာင္က်ံဳ႔ၾကည့္လိုက္ၿပီးစကားေျပာဖို႔ေနရာအတြက္ေရ႔ွကခပ္ေျဖးေျဖးအရင္ထြက္သြားေတာ့ ကုန္းကြၽင့္ကက်ယ့္ဟန္လက္ကိုဆြဲကာအေနာက္ကေနလိုက္လာခဲ့သည္။

ခ်င့္ယြမ္ကဘယ္သူလဲဆိုတာကိုအေျပးအလႊားစဥ္းစားေနတုန္းမွာပဲ
ဆြဲေခၚခံလိုက္ရတာေၾကာင့္အေတြးစေတျြပတ္ကာကုန္းကြၽင့္ေနာက္ကိုတရြတ္မတိုက္ရံုတမယ္လိုက္ပါသြားရျပန္သည္။

" ခ ... ခဏ ကြၽန္ေတာ့္လက္ဆစ္ေတျြပတ္ထြက္ကုန္ေတာ့မယ္ ခင္ဗ်ားေရ !!! "

က်ယ့္ဟန္မေက်နပ္ဟန္ႏွင့္ဆိုလာေတာ့ကုန္းကြၽင့္ကတစ္ခ်က္လွည့္ၾကည့္ၿပီး လက္ကိုလႊတ္မေပးဘဲအားေလ်ွာ့လိုက္ၿပီးခပ္ေလ်ာ့ေလ်ာ့ျပန္ဆြဲကိုင္လို႔ထားသည္။

ဒီလူနဲ႔ေတာ့ !!!!! ဘာထျဖစ္တာတုန္း ?

ေနရာကိုေရာက္ေတာ့ထိုလူကႏွစ္ေယာက္တည္းစကားေျပာခ်င္ဟန္ႏွင့္ကုန္းကြၽင့္ကိုအခ်က္ေပးသလိုၾကည့္လာသည္။
မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရင္းက်ယ့္ဟန္ေဘးကိုပိုတိုးလို႔ကပ္သြားေတာ့

" ဒီကလူႀကီးမင္း , စိတ္မရိွရင္ခဏေလာက္ေရွာင္ေပးလို႔ရမလား။"

" စိတ္ရိွပါတယ္ .... မေရွာင္ေပးႏိုင္ပါဘူး။ေျပာခ်င္တယ္ဆိုက်ဳပ္ေရ႔ွမွာပဲေျပာလို႔ရတယ္။ "

အရှင်သခင်ကတစ်လောကလုံးမှာသူ့ဇနီးကိုအချစ်ဆုံးပဲWhere stories live. Discover now