အခန်း ၁၁

722 93 10
                                        

Zawgyi

" ဒီရက္ထဲကိစၥေလးရိွလို႔သြားရမယ္ "

" ၾကာမွာလား ခင္ဗ်ား "

ဝါးဆစ္ထဲေရျဖည့္ရင္းေမးလာတဲ့က်ယ့္ဟန္ကိုၾကည့္ၿပီးကုန္းကြၽင့္ေခါင္းခါျပလိုက္သည္။

" တစ္ရက္ ... မဟုတ္ရင္ အလြန္ဆံုးႏွစ္ရက္ပဲ။အဲ့ထက္ပိုမၾကာပါဘူး။ "

" ဂရုစိုက္သြားလို႔ရပါတယ္ ခင္ဗ်ားေနရာကိုကြၽန္ေတာ္မဖ်က္ဆီးပစ္ပါဘူးစိတ္ခ် "

" ဟားဟားဟား .... ဒီလိုသာမန္ဂူကိုမင္းဖ်က္ဆီးပစ္ေတာ့ေရာကိုယ္ကအျပစ္တင္စရာလား ... ။ "

ဘုရားေရ !!! သာမန္ဂူတဲ့လား
ေက်ာက္အတြင္းသားနံရံကေက်ာက္စိမ္းေတြနဲ႔ျပည့္ေနတာသာမန္ဂူတဲ့လား ။

အေစာင့္အေရွာက္နတ္သူငယ္ေလးေတြကေမးရိုးေတျြပဳတ္ထြက္မတက္အံ့ၾသေနၾကရင္းအေတြးေတြမ်ားကုန္ရသည္။

" ျဖစ္ႏိုင္ရင္တစ္ေယာက္ထဲအျပင္မထြက္နဲ႔။ကိုယ္ျပန္လာမွေစ်းထဲအတူသြားမယ္ "

" ေကာင္းပါၿပီ .... ခင္ဗ်ားမွာလည္းစစ္ထြက္သြားမယ့္ေယာက်ာ္းကအိမ္မွာက်န္ခဲ့မယ့္ဇနီးကိုမွာသလိုလုပ္ေနတယ္။ "

ဥပမာေပးေျပာလိုက္တဲ့က်ယ့္ဟန္စကားကိုၾကားေတာ့ကုန္းကြၽင့္ကအားရပါးရရယ္ေမာလို႔ေနသည္။

" ကိုယ့္ဇနီးေလးကိုေသခ်ာမွာရတာေပါ့ "

"ေပါက္တက္ကရေတြေျပာဖို႔ေတြးဖို႔ဆိုခင္ဗ်ားႏွစ္ခါမေတြးဘူးေနာ္။ "

က်ယ့္ဟန္ေရျဖည့္ေနရင္းကေနမ်က္ေစာင္း၀င့္ကာလွမ္းေျပာေတာ့ ကုန္းကြၽင့္ကျမတ္ႏိုးမ၀တဲ့အၾကည့္ရြဲႀကီးေတြနဲ႔ၾကည့္လို႔ေနသည္။

တကယ္သာဆို သူတို႔ႏွစ္ေယာက္အေျခအေနကအသက္သခင္ေက်းဇူးရွင္ႏွင့္ေက်းဇူးတင္ေနရမည့္သူေတြလိုျဖစ္ေပမယ့္ အရွင္သခင္ကိုယ္တိုင္ကအေလ်ွာ့ေပးအေခ်ာ့ေကြၽးလို႔ထိုလူသားလူငယ္အားတယုတယျဖစ္ေနသည္ေလ။

အရွင္ကိုယ္တိုင္ေရာသိပါရဲ့လားမေတြးမိေပမယ့္အေစာင့္လုပ္ရင္း ျမင္ေနေတြ့ေနၾကားေနရတဲ့နတ္သူငယ္ေတြကေတာ့နတ္ဘ၀ကကြၽတ္ခ်င္လာသလိုပင္။

အရှင်သခင်ကတစ်လောကလုံးမှာသူ့ဇနီးကိုအချစ်ဆုံးပဲWhere stories live. Discover now