အခန်း ၅

830 125 0
                                        


-

လမ္းတစ္ေလ်ွာက္ နားလိုက္ခပ္သြက္သြက္ခရီးျပန္ဆက္လိုက္ႏွင့္ ညေနေနဝင္ခါနီးဆဲဆဲမွာေဟာ့ဖ်င္ေတာအုပ္ရိွရာကိုေရာက္လာသည္။

" ေတာအုပ္ေတာ့ေရာက္ပါၿပီ။ညေနေစာင္းေနၿပီ ခဏေနမိုးခ်ဳပ္ေတာ့မွာဘယ္လိုေနၾကမလဲ"

ဝတ္ရံုမွာေပကပ္ေနေလာက္မယ့္ ဖုန္မႈန္႔ေတြကိုခါထုတ္လ်က္ေမးေတာ့ က်ယ့္ဟန္ကသူ႔အထုပ္အပိုးကိုျဖည္ကာ

" ယာယီတဲထိုးလို႔ရပါတယ္။ကြၽန္ေတာ္ဒီေလာက္ေတာ့ျပင္ဆင္လာခဲ့ပါတယ္ "

" အဲ့ေတာ့ ကိုယ္ကေရာ ? "

" ဟမ္ ! ဘာကိုလဲ ? "

" မင္းကေတာ့ယာယီတဲနဲ႔ ကိုယ္က်ဘယ္နားသြားေနရမွာလဲ "

က်ယ့္ဟန္ သူ႔ကိုအူတူတူၾကည့္ၿပီးမွရယ္လိုက္ကာ

" ကြၽန္ေတာ္နဲ႔အတူေနရမွာအဆင္မေျပလို႔လားဗ် သခင္ေလး "

" ဟမ္ !! "

" ဒီရြက္ဖ်က္တဲက အနည္းဆံုးလူ၄ေယာက္ေလာက္ဝင္ဆံ့တယ္။အခင္းလည္းပါတာမို႔ သခင္ေလးရဲ့တန္ဖိုးႀကီးအဝတ္အစားေတြေပရည္မွာစိတ္ပူစရာမလိုပါဘူး "

ကုန္းကြၽင့္ ဘာမွထပ္မေျပာေတာ့ဘဲ ေခါင္းသာၿငိမ့္ျပလိုက္သည္။
က်ယ့္ဟန္ ယာယီတဲထိုးေနတုန္း ကုန္းကြၽင့္အနီးအနားတစ္ဝိုက္ေလ်ွာက္သြားၾကည့္ေတာ့ ျမဴလင္းတန္းစည္းကေသခ်ာစြာရိွေနတာမို႔စိတ္ခ်သြားသည္။

စည္းအျပင္ကတခ်ိဳ႕ေသာဟာေတြကေတာ့ မျမင္ဖူးအထူးသဖြယ္ ေခ်ာင္းလ်က္ကြယ္လ်က္ကုန္းကြၽင့္ကိုလွမ္းၾကည့္လို႔ေနၾကသည္။
မ်က္လံုးတစ္ခ်က္ဝင့္အၾကည့္မွာ အစေတာင္ရွာမေတြ့ရဘဲျပန္ေပ်ာက္သြားကုန္ၾကသည္။

" သခင္ေလးက စြန္႔စားရတာကိုဝါသနာပါတာလား "

" ကုန္းကြၽင့္လို႔ပဲေခၚပါ။ကိုယ္ကသခင္ေလးမဟုတ္ပါဘူးဆိုေန "

" ေကာင္းပါၿပီ ..... "

" ဝါသနာကအရမ္းႀကီးေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ဒီတိုင္းမင္းသြားတဲ့ေနရာကိုလိုက္ခ်င္လို႔လိုက္လာတာ "

သစ္ကိုင္းေျခာက္ေတြကိုခ်ိဳးေနတဲ့က်ယ့္ဟန္လက္ေတြကရပ္တန္႔သြားၿပီး ကုန္းကြၽင့္ကိုအံ့ၾသတႀကီးၾကည့္လာသည္။

အရှင်သခင်ကတစ်လောကလုံးမှာသူ့ဇနီးကိုအချစ်ဆုံးပဲWhere stories live. Discover now