2. Bölüm

594 37 60
                                    

Biz geldikkkkkk

Bölümler haftada bir gelecek ballarım, eğer kitabın finalini yazarsam daha sık bölümler gelebilir ama duruma göre bakacağız artıkkkk

Keyifli okumalarrrr ❤️

****

Maria ANDERSON

Birden gelişen durumla ne yapacağımı bilememiş ardından kendimi geriye çekerek Jason'ın yüzüne tokadı patlatmıştım. O da sanki bu anı bekliyormuşçasına hafifçe gülümsemişti.

- Özür dilerim. Aslında senden izin almam gerekiyordu ama kendimi tutamadım. Seni çok özlemiştim.

- Bunu bir daha bana sormadan yapma Jason. Benden izinsiz bana sakın dokunma bir daha.

Başını sallayıp beni onayladıktan sonra yan tarafımızdan ses gelmişti. Gelen diğer erkek kardeşim Carlos'du.

- Abla dolunayın çıkmasına az kaldı babam gözünün önünde olmanı istiyor. Büyük ihtimalle ilk defa dönüşeceğin için canın çok yanacak. Sana yardımcı olup acını azaltmaya çalışacağız.

Başımı sallayıp onu onayladıktan sonra Jason'ın elini tutup ormandan çıkmamızı sağladım. Babamın sürüsüne ait olan bölgeye geldiğimizde annemi karşımda görmemle ona öylece bakakaldım. Onun burada ne işi vardı? Gittiğini sanıyordum.

- Kızımızı benden sakladığına inanamıyorum Anna.

- Kızım daha yeni doğduğu sırada aslında sana onun varlığından bahseden bir mektup yazmıştım Michael. Mektubun eline geçmemesi benim suçum değil.

- O mektup benim elime nasıl geçmez? Böyle bir şey mümkün değil.

Bu sırada babamın eşi Elena suçlu gözlerle ona bakıyordu. Babam bu bakışları fark ettiğinde tamamen ona döndü.

- Bana söylemek istediğin bir şey mi var Elena?

Elena dudağını ısırarak babama baktı. Her ne söyleyecekse çok tereddüt ediyor olmalıydı.

- Daha yeni evlenmiştik. O mektup eve geldiğinde sen sürüyle toplantıdaydın. Merak edip mektubu açtığımda kızının yeni doğduğunu öğrendim. Sana söyleyemedim.

Bakışlarını eğdiğinde babam öfkeli gözlerle ona bakmaya başladı. Tam bu sırada dolunay en tepeye ulaşmıştı. Yavaş yavaş dönüşmeye başlayan kurtların acı çığlıkları ortalığı inletmeye başlamıştı. Birden kolumdaki kırıkla avazım çıktığı kadar çığlık attım. Bu kadar ani bir şekilde dönüşümün başlayacağını düşünmemiştim. Tüm bedenim yavaş yavaş kırılmaya başlarken acıyla yere çöktüm.

Jason hemen yanıma gelip beni rahatlatmak için konuşmaya başladı. Onun sayesinde kendimi kasmayı bırakmıştım. Birkaç dakika içinde dönüşürken denizi harekete geçirmemi annem engellemişti. Sanırım ilk kez dönüştüğüm için gücümü kontrol edememiştim. Hatta annem müdahale etmeden önce ufak çaplı bir fırtına bile çıkarmıştım. Birden kendimi 4 ayaklı dev gibi bir cüsse içinde bulduğum sırada herkesin bakışları bana odaklanmıştı.

Kar beyazı tüylerim, deniz yeşili gözlerimle sürüdeki çoğu kurdun dikkatini üzerime çekmiştim. Hatta annemle babam bile susup bana bakmıştı. Aynı anda bir kurdun uluma sesi gelince herkes benden çekmişti gözlerini. Bu ses az önce dönüşmüş olan Jason'a aitti. Babam da kurt formundaydı. Aralarında yeni bir tartışma başlarken onları sallamayarak yürümeye başladım. Kurt formunda bulunmak gerçekten çok garipti. Babam sanırım aynı zamanda alfam olduğu için üzerimde büyük bir güç uyguluyordu. Onun yanındayken başımı eğmemek için zor tutuyordum kendimi.

Alfa'nın Meleği (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin