5

400 47 24
                                    

Ağustos 2021

Ambulans sirenlerinin ne kadar keskin ve acı olduğunu fark etmişti Hyunjin, hem de her zamankinden daha çok.

Seungmin sedyeyle ambulansa yüklenirken Jeongin ağlıyor, Hyunjin de Jeongin'i ayakta tutmaya çalışıyordu.

Görevli: Hasta yakını olarak bir kişi ambulansla gelebilir.

J: Ben geleceğim. Sen de otobüsle taksiyle falan gelirsin hastaneye Hyunjin.. Beni yalnız bırakma lütfen.

Hyunjin, gitgide zorlaşan bu tiyatro içerisinde artık yorulmaya başlamıştı.

H: Tabi gelirim. Hangi hastaneye götürüyorsunuz?

Görevli: X hastanesi acil servis.

H: Peki, teşekkürler.

Jeongin de ambulansa bindi, ambulansın kapıları kapandı. Ambulans uzaklaşırken Hyunjin arkasından baktı kıpırdamadan.

Ya yaşarsa?

Bir anlık dürtü kontrolünü kaybetmişti, olan olmuştu evet. Fakat Seungmin yaşarsa, konuşup Hyunjin'i ele verecekti. Ve Hyunjin'in hayatı bitmiş sayılırdı, hapishane onun gibi genç adamlar için hiç de anlayışlı bir yer değildi.

Ya uyanırsa?

Hyunjin en yakın otobüs durağına yürürken kafası soru işaretleriyle doluydu. Otobüste boş bir yer bulup oturdu. Camdan, kayan şehir ışıklarını izledi boş bakışlarla.


Ya Seungmin bu savaşı kazanırsa?


***

Hyunjin, bekleme salonunda Jeongin'in yanında oturmuş, Jeongin omzunda ağlarken onu sakinleştirmeye çalışıyordu. Uzaktan doktorların belli belirsiz sesleri duyuluyordu.

Doktor: Kim Seungmin, 21 yaşında. Sol hipokondriyak bölgede 3x2 cm, umbilikusun 5 cm proksimalinde yaklaşık 1 cm boyutunda 2 adet kesici alet izi var, bıçak olduğunu tahmin ediyoruz. Geldiğinde evre 3 hipovolemik şok tablosundaydı, intravenöz hidrasyona rağmen taşikardik ve hipotansif seyrediyor.

Hyunjin konuşulanlardan hiçbir şey anlamıyordu ama doktorların ses tonuna göre iyi bir cümle değildi muhtemelen.

J: Yaşayacak değil mi Hyunjin? Böylece kalkıp gidemez değil mi?

H: Yaşayacak, güçlü bir genç adam o.

Kelimeler Hyunjin'in dudaklarını güçlükle terk ediyordu. Seungmin'in hastanede doğal yollardan ölmesini ümit ediyordu çünkü, aksi takdirde kendi müdahale etmek zorunda kalacak ve bir risk daha alacaktı.

H: Benim umudum var. Her şey istediğimiz gibi olacak.

Jeongin, Hyunjin'in kollarında iç çekerek ağlamaya devam ederken, Hyunjin yorgun gözlerle boşluğa bakıyordu.

Hayatının en uzun gecelerinden biri başlıyordu.

***

Yazardan not:

Selam! Umarım bölümü beğenmişsinizdir. Hakkımda muhtemelen bilmediğiniz bir gerçeği söyleyeyim, ben atama bekleyen bir doktorum :) TUS'a hazırlanırken çalışma aralarımda stres atmak için fic yazıyorum. Hastane sahnelerini biraz daha teknik yapmak istedim. Yeni bölümleri beklemede kalın, sevgiler 🖤

grudge || hyunin x seunginHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin