grudge || hyunin x seungin

6

Mayıs 2021

J: Jinnie, müsait misin?

H: Evet müsaitim de.. Ağlıyor muydun sen?

J: Kötüyüm de..

H: Ne oldu?

J: Seungmin'le kavga ettik.

Hyunjin'in göğüs kafesi bir anlığına sıkıştı. Seungmin, Jeongin'e sahip olduğu yetmezmiş gibi; onu bir de üzüyordu öyle mi?

Ben olsam onu hiç üzmezdim dedi Hyunjin'in içindeki o huysuz çocuk.

Ben olsam onu hiç ağlatmazdım..

H: Bana gel istersen, hem kafan değişir.

J: İyi olur bence de, yarım saate oradayım.

***

J: Teşekkür ederim Jinnie, iyi ki varsın.

Hyunjin, hazırladığı iki bardak sıcak çikolatayı sehpaya bırakıp Jeongin'in yanına oturdu. Bir kolunu Jeongin'in omzuna atıp onu kendine çekti, başını omzuna yasladı.

H: Her zaman.. Her zaman senin sığınağın olacağım.

Emin olmayarak, kısık ve titrek bir sesle söylediği bu cümle bir miktar riskliydi, ancak Jeongin muhtemelen başka yere çekmezdi.

J: Sadece mutlu olmak istedim! Çok mu?

Ben seni mutlu ederdim ki..

Ah başladık yine.. Jeongin şu an kötü hissediyor ve bu şekilde düşünerek bencillik edemem..

Yalan mı? Ben onu böyle üzmezdim, el üstünde tutardım.. Narin bir kuş gibi Jeongin, böyle üzülmeyi asla hak etmiyor.

Hyunjin'in kaşları çatıldı, gözlerini sıkıca yumdu kafasındaki sesleri def etmek istercesine. İçindeki şımarık çocuğun sinir krizlerine dayanamıyordu.

Sus artık.. Yalvarırım sus artık...

Seungmin var olmasaydı Jeongin senin olabilirdi..

Olamazdı, Jeongin beni sevmiyor anla artık!

Kabul etmek istemiyorsun bu gerçeği sen de! Kendin kabul etmediğin gerçeği bana diretme.

Kimsin ki sen?

Ben senim aslında, ben senin doğal halinim, içgüdünüm, kendine itiraf etmek istemediğin her şeyim ben.. Şımarık bir çocuk sesi dediğin şeyler gerçekler Hyunjin bey, daha ne kadar kaçacaksın?

Hyunjin'in parmakları Jeongin'in kolunu daha sıkıca kavradı. Dişlerini sıkıyor, gözlerini yumuyor fakat bu sesten kaçamıyordu.

Diyelim ki Seungmin birden kayboldu. Ne güzel olurdu değil mi? Jeongin'i sen teselli ederdin yine, belki yakınlaşırdınız bile..

Bu düşüncelerin sonu iyi yerlere gitmeyecek. Sus artık.

Sadece bir düşün, Seungmin birden yok olsa ne olurdu?

Sahiden, ne olurdu?

J: Hyunjin.. İyi misin?

H: E-evet iyiyim, biraz başım ağrıyor sadece.

J: İyi değilsen yat dinlen, ben başka zaman yine gelirim. Sana yük olmak istemiyorum.

H: Yük olmak olur mu saçmalama.. Sıcak çikolatanı iç bakayım sen. Ben de bir yüzümü yıkayıp geleyim.

***

Hyunjin, başını kaldırıp aynaya baktığında, kafası karışık genç bir adam gördü. Sular biçimli yüz hatlarından damlıyordu, belki birkaç damla da gözyaşı karışmıştı arasına.

Ya Seungmin birden ortadan kaybolsaydı...

***

Yazardan not: Selam! Fic'ime gösterdiğiniz ilgi için teşekkür ederim. Sınavım geçtiği için artık yeni bölümleri daha kısa aralıklarla yazabileceğim 🥳 Fic'in herhangi bir yerine yorumlarınızı beklerim, yorum görmek beni mutlu ediyor 🖤 İyi okumalar, sevgiler