[ Skip ]
ពេលវេលាចេះតែរំកិលទៅមុខជារឿយៗ មិនយូរប៉ុន្មានក៏ដល់ពេលដែលកម្លោះតូចថេយ៉ុងត្រូវបញ្ចប់ការសិក្សា ហើយក៏ត្រូវទៅរៀនបន្តនៅឯបរទេសហើយ ។
« ថេយ៍ហ្អា៎ អូនរួចរាល់នៅជិតដល់ម៉ោងហើយ » រាងក្រាសសម្លឹងមើលនាឡិកាបន្តិចរួចក៏និយាយឡើង
« ហើយៗបង » រាងតូចចុះមកអូសជាមួយវ៉ាលីធំល្មម និង កាតាបមួយស្ពាយនៅពីក្រោយ
« ហឹមចឹងតោះទៅ » រាងក្រាសញញឹមបន្តិចរួចនាំងរាងតូចចេញទៅឡើងឡានដោយមានអ្នកជំនិតជាអ្នកបើកដើម្បីឆ្ពោះទៅព្រលានយន្តហោះ
តាមផ្លូវ...
« ហេតុអីអូនមិនទៅកាណាដាវិញ ក្រែងម៉ាក់បងនៅទីនោះស្រួលមើលថែរអូនជំនួសបង » ជុងហ្គុកនិយាយ ព្រោះនៅទីនោះមានម៉ាក់របស់គេ គេស្រួលទុកចិត្ត តែរាងតូចបែរជាចង់ទៅជប៉ុនទៅវិញ គេមិនបានជំទាស់អ្វីនោះទេគ្រាន់តែចង់សួរបញ្ជាក់ហេតុផលប៉ុណ្ណោះ
« មកពីអូនចង់ទៅទីនោះនិងណា បងមិនបាច់បារម្មណ៍ទេអូនអាចមើលថែរខ្លួនឯងបាន ណាមួយជុងយ៉ុនក៏ទៅជាមួយអូនដែរតើ » ថេយ៍ និយាយ គេមិនមែនទៅតែម្នាក់ឯងឯណា មិត្តភ័ក្កសំណព្វរបស់គេក៏ទៅដែរទាំងមូលនេះដែរតើ
« ចុះអូនចង់ទៅប៉ុន្មានឆ្នាំដែរ? » ជុងហ្គុក
« ហឹម...ប្រហែលតែ៤-៥ឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ » ថេយ៉ុង
« ព្រះអើយ អូនទៅយូរយ៉ាងនេះបងនឹកអូនស្លាប់ហើយ » រាងក្រាសនិយាយទាំងពេបមាត់តិចៗ ព្រះអើយទៅយូរយ៉ាងនិង បើគេមិននឹកទើបចម្លែក
« សឺត... អូនទៅរៀនតើ មិនបានទៅដើរលេងឯណា » រាងតូចឆ្មក់ទៅថើបរាងក្រាសបន្តិចរួចនិយាយឡើងបែបលួងលោម ចុះមិនគិតទេឬ ថាគេក៏ប្រាកដជានឹកនាយមិនស្ទើរដែរ មនុស្សដែលធ្លាប់តែមិនដែលឆ្ងាយគ្នា ពេលបែកគ្នារហូតដល់៤-៥ឆ្នាំ ពួកគេប្រាកដជា នឹកប្រណាំងគ្នាជាមិនខាន
( ឆីថេយ៍នឹកតាប្រូគុកហ្អេស៎ អត់នឹកអេដស្មីនដែរទេហ្អ៎ 🙁)
បន្ទាប់មកពួកគេនិយាយគ្នាពីនេះពីនោះនៅលើឡានជាមួយគ្នាយ៉ាងសប្បាយរីករាយ ព្រោះបន្តិចទៀតនេះពួកគេនិងនៅឆ្ងាយគ្នាហើយលែងបានសន្ទនាគ្នាបែបនេះទៀតហើយ
♫︎ បន្តិចទៀតនេះ យើងនឹងនៅឆ្ងាយគ្នា.... កុំព្រួយពុំងារ... ♫︎
តោះកុំនៅត'ប៉ែមួយអេដមីនទៅតសាច់ហឿងវិញលេតស្កូរ (ง'̀-'́)ง!!
YOU ARE READING
បងប្រុសសំណព្វ💖🌸
Short StoryJoen Jungkook x Kim Teayung Jk Top & Tea Btt Bl novel 💕 Enjoy to reading 💗✨ * នេះជាស្នាដៃដំបូងរបស់ខ្ញុំបើខុសឆ្គង ខ្វះខាត ឬ លើសលស់អីសូមមេត្តាអធ្យាស្រ័យផងចុះ🙏💕 ។
