Last Smile || Kyungyeon

9

Bir hafta sonra;

"Şimdi bakın." dedi Sana ve masaya gelip "Bu Kyungsoo, kesin Nayeon'u kaybedince Nayeon kıymetli oldu. Kesin Nayeon'un peşinden koşacak gerizekalı."

"Sana da merhaba." dedi Junmyeon da.

Sana iç çekti ve gözlerini devirerek "Merhaba." dedi.

Sonrasında da heyecanla bana döndü "Öyle oluyorsa ne yapıyorsun?"

"Hiçbir şey yapmıyor tabii ki." dedi Baekhyun. Ve bana döndü "Umarım hâlâ aşık falan değilsin."

"Öyleysem ne olmuş?" dedim tavırlanır gibi. Baekhyun bana tip tip baktı ve "Ne kızdın şimdi?" diye sordu.

"Niye karışıyorsun ki bırak seversem severim sevmezsem sevmem."  dedim ve gözlerimi devirdim "Sanki küçücük çocuk var karşında."

"Sonra gelip bana ağlıyorsun." dedi Baekhyun. Oturduğum yerden fırladım ve "Dinleme sen de o kadar meraklıysan. Ben de normal biri olmaya başladığını düşünmüştüm." dedim sert bir şekilde.

"Arkadaşlar sakin mi olsak diyorum?" dedi Sana. Sertçe Baekhyun'a döndüm ve "Karışma bana. O kadar." dedim. Baekhyun da ayağa kalktı ve "Ne halin varsa gör." diyerek gitti.

"Nayeon ne boş yaptın kanka ya." dedi Tzuyu ve oflayıp doğruldu. Omuz silktim ve kalktım oturduğum yerden "O Kyungsoo her şeyi mahvediyor..."

...

"Do Kyungsoo!" diye seslendim okul çıkışı Kyungsoo'ya. Bana döndü ve "Ne var?" dercesine baktı.

"Niye böyle yapıyorsun?" diye bağırdım sert bir şekilde "Niye bana böyle davranıyorsun? Sana hiçbir zararım yok."

"Yine başladık." dedi Kyungsoo kendi kendine ve ardından gözlerini devirip bana döndü "Bana bir zararın yok Nayeon. Ama sizinkilerin deyimiyle kendi kendine hayata küsmüş aptal depresyonlu Kyungsoo'yu mutlu etmeye çalışman sadece boşa zaman kaybıydı. Hem aptal aptal davranıyordun."

"Ne saçmalıyorsun ya?" diye yükseldim sinirle. İmâlı bakışlarla bana döndü ve "Diyorum ya. Hayata küstüm ya hani ben... Eskisi gibi olmam da ne yaptığını bilmeden boşa uğraşıyorsun. Hem ayrıca egoistsin de... Hiç insan halinden anlamıyorsun." dedi.

"Aptal aptal davranan da sensin, ne yaptığını bilmeyen de sensin, egoist olan da sensin!" diye oldukça yüksek bir sesle bağırdım Kyungsoo'ya. Bana boş boş bakmaya başladı. Tekrar bağıracaktım ki "Nayeon!" bağırışıyla sesin geldiği yöne döndüm.

Sehun ağlayarak koşuyordu bize doğru. Telaşla ona döndüm ve "Ne oldu?" diye bağırdım aynı telaşla. Ne olduğunu söylememeye yemin etmiş gibiydi. Bir süre nefesini toparlamaya uğraştı ve sonrasında zorla konuşmaya başladı "Nayeon ileride biri... Biri çok hızlı kullanıyordu arabayı."

"Eee?" dedim devamını sorarcasına. Sehun yutkundu ve gözlerini koluyla silip duraksayarak devam etti "Baekhyun önden gidiyordu... Adam bir anda onu görmedi hızlandı çok sert çarptı."

"NE?" diye bağırdı Kyungsoo, Sehun anlatacaklarını bitirdiğinde. Ben sadece olduğum yerden gram hareket etmeden Sehun'a boş boş baktım bir süre. Sehun "Nayeon bir şey söyle!" diye bağırdığında ise oldukça kısık bir sesle "Baekhyun." diye sayıkladım kendi kendime ve kalabalığın toplandığı yere doğru yavaşça hızlanarak koşmaya başladım. Kalabalığa iyice yaklaştığımda da bağırabildiğim kadar yüksek sesle "Baekhyun!" diye bağırdım ve kanlar içinde yatan Baekhyun'un yanına oturdum hızla.

Ellerimle ağzımı kapattım ve ağlamamaya çalıştım ama pek başarılı olamadım tabii. Sonrasında titreyen ellerimi Baekhyun'un yüzüne götürdüm ve yavaşça yanağına vurup "Uyan..." diye sayıkladım.

"Baekhyun kalk lütfen korkuyorum." dedim sonrasında da titremeye devam eden sesimle. O hiçbir tepki vermeyince de kafamı kaldırdım ve etrafımızdakilere bakıp bağırdım "Boş boş durmayın orada, ambulansı arasanıza."

Yanıma kim olduğunu dahi algılayamadığım biri geldi ve sırtımı sıvazladı "Nayeon aradık zaten sakin ol iyi olacak."

Kafamı kaldırdığımda Sana olduğunu ancak anlayabilmiştim. Yüzümü buruşturdum ve "Sana... Baekhyun..." diyerek ağlamaya öyle devam ettim.

Sanki tüm algılarım kapanmış gibiydi...

Ambulans geldi o an. Sana ve Tzuyu beni zorla Baekhyun'un yanından kaldırdılar ama ben durmayıp peşinden gittim.

"Ölmez değil mi? İyi olacak yani." ambulanstaki doktora böyle sorduğumda "Sakin ol önce bir şey belli değil daha bu kadar ağlama." dedi.

Ben ona aptalca bir nedenden küstüm demeye hakkım yok tabii ki...

Lütfen... Yalvarırım lütfen ölmesin...

...

Annem ve babam hastaneye girdiği an annemin yanına koşup sıkıca sarıldım ağlayarak. Saçlarımı okşadı ve "Sakin ol Nayeon." dedi birkaç kere.

"Anne kan içindeydi." dedim ve iç ağlamaya iç çekerek devam ettim "Kan içindeydi bana bakmadı bile çok kötü çarpmışlardı."

Annem daha hiçbir şey demedi, babam da koluma girerek beni orada bir yere oturttu ama ağlamam asla durmuyordu.

Bizim yanımızda da tüm grup vardı. Herkes buradaydı...

"Adam okul yolunda hız yaptı, bir anda virajı hızlı dönmüş oradan yola bakanlar söyledi. Ben de kaldırımda bekliyordum Baekhyun markete gideceğim demişti. Chanyeol'le konuşuyorduk. Adam bir anda çarpınca sese döndük biz." dedi Sehun sonlara doğru konuşmaya zorlandığı belli olan sesiyle.

"Baekhyun dikkatlidir zaten onun hata yapmayacağı belli asıl aklı havalarda olan Nayeon." dedi babam sadece. Sehun bir anda "Özür dilerim fark etseydim böyle olmazdı belki. "dedi.

"Saçmalama." dedim çıkmayan sesimle. Sonra da burnumu çektim "Adam dikkatsizlik yaptıysa sen neden kendini suçluyorsun? Elinden bir şey gelse Baekhyun'u koruyacağını hepimiz biliyoruz."

Ağlayacağını belli eder şekilde iç çektiğinde ona döndüm ve kolunu sıvazladım "Salaksın ama seni en az Baekhyun kadar seviyorum Sehun. Nefret ettiğim falan yok. Seni suçlayacağımız da yok."

Böyle dememe hepten duygulanmış olacak ki bu sefer cidden ağlamaya başlayıp oturduğu  yerden kalktı ve bahçeye çıktı. Ben ise iç  çektim sadece ve alnımı ovuşturdum.