8

72 14 11
                                    

"Hani böyle derler ya sanatsaldı diye... Sanatsal bir dayaktı."

Herkes Sehun'un dediğine kahkaha attı. Ben ise kafamı Baekhyun'un omzundan kaldırmadan öylece karşıya bakmaya devam ettim.

"İyi misin?" dedi Baekhyun. İç çektim ve "Evet." diye onayladım. Sonra da sırıttım ve "Ağzıma hepimizin yiyeceği yemeği tıktığın için kendime geldim." dedim gülümseyerek.

"Onu sormuyorum." dedi Baekhyun "Kyungsoo'dan bahsediyordum."

"Aman boşversene onu." dedim ve ofladım "Kafamı takamayacak kadar nefret ettim bir anda."

"Sen mi?" diye sordu Baekhyun merakla. Sonrasında da güldü "O yüzden mi Kyungsoo'yu dövdüğümüz sırada ağladın?"

"Sana bir şey olur diye korktum." dedim ve iç çektim tekrar. Baekhyun bunun üstüne güldü ve "Yanımda Sehun ayısı varken Kyungsoo nasıl bana bir şey yapsın o cüssesiyle?"

"Sen içerledin işte." dedi sonra Baekhyun "Benim için korkmazsın sen." dedi ve güldü sonrasında da.

Kafamı kaldırdım ve karışan saçlarımla etrafa bakındım. Diğer yanımda savunmasız oturan Sana'yı görünce de bir anda ona dönüp korkması için bağırdım ki çok da başarılı olmuştum.

Sana çığlık attığı an kahkaha atmaya başladım. Diğerleri bize boş boş bakarken onlar da gülmeye başladı bir anda. Ben de gülüyordum ama bu gülüş içten miydi gerçekten en ufak bir fikrim yok.

"Az önce hayata küsmüş gibi duruyordu Nayeon ne bu neşe şimdi?" diye sordu Sehun. Ona döndüm ve "Artık en çok senden değil, Kyungsoo'dan nefret ediyorum da ondan mutluyum." dedim. Öyle dediğimde Sehun gururlu bir kahkaha attı "Biliyordum içinde bir sevgi kırıntısı kaldığını Nayeon."

"İçimde sevgi kırıntısı kaldığından değil ya, Kyungsoo'dan o kadar nefret ediyorum ki artık senin nefretin önüne geçti. O yüzden boşuna ümitlenme Oh Sehun." dedim ve bir kahkaha daha attım.

"İnsanların duygularıyla oynamak çok kırıcı bir şey Nayeon." dedi Sehun ve somurttu.

"Ay gerçekten Nayeon seni sevmiyor diye üzüldün mü?" diye sordu Tzuyu. Sehun omuz silkti ve "Evet." dedi imâlı bir şekilde.

"Nayeon sev şu çocuğu ya!" diye çemkirdi Tzuyu. Ona dönüp tip tip baktım ve "Sehun'un üzülmesine neden bu kadar taktın ki?" diye sordum.

"Ne takacağım canım?" dedi Tzuyu ve yapmacık olduğu belli olan bir kahkaha attı.

Sehun ümitli gözlerle bana dönüp bir anda yerinde doğruldu sırıttım ve kafamı "Oldu bu iş." der gibi salladım.

"Hadi çıkın siz." dedim sonra bir anda.

Sehun bir anda öksürdü ve "Oha Nayeon." diye bağırdı. Sırıtıp gözümün önünde duran saçları çektim ve "Aşıksınız işte çıkın." dedim.

"Sehun mal olsan da arkadaşımın üzülmene izin veremem benim gibi, Tzuyu sen de öyle. Seven sevdiğine onu sevdiğini söylesin arkadaşlar beni de uğraştırmayın burada bunlar gibi. Sonra sonunuz bana benzeyecek diye korkuyorum tam bir felaket..." diye konuştum sesimi bir yükseltip bir düşürerek.

Chaeyoung öksürdü söz almak istercesine ve ilgiyi kendi üzerine çekti "O zaman ben de söylüyorum."

"Oha dur çok ani oldu!" diye yükseldi Chanyeol bir anda.

Kendi olduğunu duyunca vereceği tepkiyi bu tepkiden sonra hayal edemiyorum.

"Ya Nayeon sen söyle." dedi Chaeyoung. Omuz silktim ve arkama yaslandım sırıtarak "Chanyeol sensin o."

"Ne benim?" dedi Chanyeol. "Gerizekalı Chaeyoung sana aşık olmuş." dedim ve kahkaha attım "Ne güzel herkes sevdiğine kavuştu."

...

Ertesi gün okula dönmek zorunda kaldık tabii. Yüzyılın en kötü hafta sonunu geçirmiş olsam da orada olmayı okulda olmaya yeğlerdim.

Ayrıca annemle babam bayıldığımı duyunca kafayı yemişlerdi tam anlamıyla. Eve geldiğimiz andan itibaren Baekhyun'un ağzıma zorla tıktığı yemekler üstüne bir de anneminkiler binmişti. En sonunda patlama raddesine geldiğimde de salmıştı beni ve okula geç kalmak pahasına ayı gibi uyumuştum. 

Okula geç kaldım evet...

Her neyse... İkinci dersin sonunda koşarak sınıfa girdim ve öğretmenden özür dileyerek sırama geçip oturdum.

Ha ondan önce Kyungsoo'yla göz göze geldik bir de...

O da dayak yedi tabii. Ama ne olduğu umrumda değil kendi kaybetti. Ben daha mükemmellerine layığım.

Kyungsoo gibi toxic aptallara değil.

En azından kendini düzeltene kadar toxic bir aptal o. Benim için. 

Kendi için acıları olan ve dışarıdan gayet normal görünen bir insan. Ama aslında aptal.

Ben geldikten birkaç dakika sonra zil çaldı. Kızlara döndüm ve kaş göz yaptım.

"Bence Kyungsoo hiç takmıyor yani bir insan bu kadar gamsız olmamalı." dedi Momo ve fark ettirmediğini düşünerek Kyungsoo'ya baktı "Baksanıza nasıl da gülüyor diyecektim de Kyungsoo gülmediği zamanlar daha keyifli zaten."

"Nayeon iyi oldu kurtulduğun." dedi Jennie "Baksana tam bir aptal."

"O değil de, Nayeon dün iki çifti birbirine yaptı farkında mısınız?" dedi Chaeyoung ve ellerini çırptı "Ayrıca keşke sana ve Kyungsoo'ya da böyle yapsaydık. Sen böyle sürünmezdin Kyungsoo toxicleşmeden de birleşmiş olurdunuz. Ayrıca sen aşk acısı da çekmemiş olurdun."

"Ne bileyim ben onun böyle olacağını." dedim ve ofladım "KYUNGSOO ÇOK TOXİC BİRİ."

 "Günaydın." dedi Baekhyun başımda dikilip "Teşrif etmişsin.'

"Hoşbuldum canım ikizim." dedim itici bir ses tonuyla "Artık karşınızda platonik Nayeon yok."




1.yıl 🥺
1.yıla özel attığım ilk yb ilk ficimin yeni versiyonu olsa da last smile'la olsun dedim eheheh.
Saçma sapan ficler yazdım, tamamiyle zaman kaybıydı ama siz bu aptal ficleri okumaya devam ettiniz teşekkür ederim 🥺🥺
Bulana kadar fic yazmaya devam edeceğim içiniz rahat olsun uzuunca bir süre daha buradayım. Tekrar teşekkür ederim sizi seviyoruum ♥️



Last Smile || KyungyeonHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin