Last Smile || Kyungyeon

20

Sehun
"NAYEON ÇABUK BAK"
"GERİZEKALI"
"BAEKHYUN'A ARABA ÇARPTI"

Nayeon
"NE"
"SEHUN NE DİYORSUN SAÇMALAMA YA"

Sehun
"Şaka şaka bak diye yaptım"
"Tzuyu'yle kavga ettik barıştırsana"

Bu kişiyi engellediniz

Sadece...

Kyungsoo'yla dışarı çıkmak istemiştik.

Daha doğrusu o değil, sadece ben. Tam anlamıyla benim zorumla çıkmıştı.

Ama konumuz bu değil... Sehun!

Aptal... Tzuyu'yle barıştırmayı bir kenara bırak ayırmak istiyorum şu an.

Bankta Kyungsoo'yu beklerken... Tamam normal normal beklemiyordum Sehun'un mesajına bakarak çıldırıyordum.

"Ne oldu?" sesini duymamla kafamı kaldırdım. Kyungsoo markete su almaya gidip gelmişti. Boş boş sırıttı ve "Çok mu beklettim?" diye sordu.

"Sehun aptalı!" diye bağırdım. Kyungsoo mesaja baktıktan sonra gözlerini devirdi "Komik değil."

"Bence de!" diye yükseldim ve ayağa kalktım "Hadi gidelim artık."

Kyungsoo'yla yürümeye başladık boş boş.

Şimdi onu zorla kafeye soksam umarım ilk buluşmamızı zehir etmiş olmam...

"Kyungsoo." dediğimde bana döndü Kyungsoo "Şuraya girelim mi? Hem bahçeli bahçede otururuz." dedim.

Kyungsoo gözlerini büyütüp bana baktı ve "Ciddi misin ya?" dedi. Gülümsedim ve omuz silktim "Sonuç olarak bir gün gireceksin illaki değil mi?"

"Ama bu kadar erken olması gerekmiyor." dedi Kyungsoo bir çocuk gibi kollarını birleştirip. Gözlerimi devirdim ve gülümsedim "Bir sene oldu. Erken değil bence sana yeterince zarar verilmiş."

"Ama Nayeon." dedi Kyungsoo. O itiraz etmeye devam ederken ben kafenin bahçesine girmiş ve kendime bir yer seçip oturmuştum bile.

Kyungsoo kapıda takılı kaldı bir süre, sonra bana baktı yalvarır bir gözle.

Şimdi olmazsa hiç yapamazsın Kyungsoo özür dilerim.

Ben oturmaya devam ederken Kyungsoo içeriye bir adım attı. Montumu çıkarttıktan sonra ellerimi "Çok iyisin!" der gibi kaldırdım ve aynı şekilde bağırdım.

Kyungsoo kendini geri çeke çeke de olsa bir adım daha attı ve sonunda içeriye girmeyi becerebildi.

Önemli olan oydu zaten, nefesini zorla düzenlediği belli olsa da bir şekilde yanıma gelmeyi başarabilmişti.

"Yapılabiliyormuş değil mi?" dediğimde Kyungsoo ifadesizce kafasını salladı ve sandalyeyi çekip oturdu.

"Pişman olmayacağım çünkü bunu yapman gerekiyordu." dedim Kyungsoo'ya. Yerde olan kafasını bana çevirdi ve burukça gülümsedi "Teşekkür ederim, yapmam gerekiyordu haklısın." dedi.

Gülümsedim ve kafenin iç kısmını gösterdim "Bir dahakine oradayız haberin olsun." dedim. Kyungsoo iç çekip bana baktı ve "Abartmasak mı?" dedi.