Last Smile || Kyungyeon

10

Kaç saat geçtiğini bilmiyordum bile...

Ama kesinlikle benim için bir yıldan beri beterdi kesinlikle.

Gerginliğim  azıcık bile azalmadan öylece oturmuştum saatlerce. Ameliyathanenin kapısı açılıp kapandıkça kalbim  çıkacak gibi oluyordu her  seferinde.

Gecenin gerçekten çok ileri saatlerinde doktor içeriden çıktı. Yerimden öyle nir hızla fırladım ki ameliyathaneye en uzak  kişi olmama rağmen ilk ben varmıştım doktorun yanına.

"İyi değil mi?" dedim heyecanlı bir sesle.

Ama doktor iç çekti.

"Kötü mü yoksa?" dedi yanımda duran Sehun da. Doktor "Çok sert darbe almış, şu an yaşıyor ama üzgünüm ki komada. Ameliyatta kalbi de durdu ama onu getirebildik. Ayrıca şu an sizin yapabileceğiniz hiçbir şey yok burada bekleyip kendinizi yormayın." diyerek yanımızdan uzaklaşmaya başladı.

"Komada mı?" dedim çıkması için savaş verdiğim sesimle. Kimse bir şey dememiş, herkes ya kalktığı yere geri oturmuş ya da ayakta öylece takılı kalmıştı.

"Güvenlik kamerası yok mu okulun orada?" diye sordu Jennie. Sana omuz silkti ve "Olması lazım." dedi o da hiç çıkmayan sesiyle.

"Kimin yaptığı bulunur o zaman." dedi ortalığı biraz neşelendirmek istercesine ama herkes Baekhyun'u kendi kafasında...

Öldürmüştü bile.

Ben de dahil olmak üzere tabii, içimden kendime tonlarca saydırıyordum.

Ben gerçekten çok ama çok aptal bir insanım.

"Kimin yaptığının bulunmuş olması Baekhyun'u oradan kaldırmayacak ki." dedi Sehun aklını okumuşcasına "Ya ölürse?"

"Sussana sen." diye yükseldim bir anda. Sonra da önüme döndüm geri.

Çünkü gözlerim o kadar dolmuştu ki resmen ağzımı açsam ağlayacak durumdaydım o an.

Ağzımı açmama gerek bile kalmadan ağlamaya başlamıştım ama...

"Bağırmak istemedim." dedim burnumu çekerek. Sehun zaten düşük yüzünü daha da düşürüp kolunu omzuma attı ve hafifçe sarıldı. İlk Tzuyu'nin katılmasıyla tüm grup sarıldık orada. Herkes sessizdi tabii, sadece benim ağlama sesim duyuluyordu.

Lütfen gitme Baekhyun...
...

"Geçmiş olsun Nayeon."

Bunu elli tane falan insan söylemişti okulda.

Ama geçmiyor.

Yine buz gibi suratımla "Teşekkür ederim." dedim ve başkasının gelmemesi için, gelirse de bana bir şey diyemeyecek olması için başımı sıraya yasladım.

"Nayeon."

Bu ses ilgimi çekmişti evet.

Kyungsoo'ydu çünkü.

Kafamı kaldırdım ve boş boş baktım.

Yüzünden üzgün olduğu cidden belli oluyordu. Buna da ilgi çekmek için deseydin?

"Ben gerçekten çok üzüldüm." dedi ve öylece dikilmeye devam etti karşımda.

"Ben de." dedim bozuk suratımla. Kyungsoo "Ama iyi olacaktır sen sakin olmaya devam et diyeceğim de pek sakin değilsin." dedi Kyungsoo.

"Baekhyun ölürse benim de bir yarım ölmüş olur Kyungsoo, bunu anlıyor olman lazım." dedim ve ona baktım boş boş. Kafasını "Evet." der gibi salladı ve sonra iç çekti.