30

49 9 14
                                        

"Ya kızım sınıfın kitap paraları için kendini bu hale getirmene değdi mi aklımı çıkarttın." dedi ve tekrar bana sıkıca sarıldı Baekhyun "Sokağın ortasında öyle yatıyordun aklım çıktı resmen."

"Kafamdaki koca yarıktan ölmezsem nefessizlikten öleceğim Baekhyun ya." diye çemkirdiğimde Baekhyun beni saldı ve omzuna yaslanmam için kafamı ittirdi "Gerizekalı gel benim yerimde ol o zaman, aklım çıktı ya."

"Baekhyun, sokağın ortasında sana araba çarptı ve o halini gördüm kapışmayalım istersen." dedim ve gözlerimi devirdim "Bir işe yaramadı zaten çaldırdım paraları."

"Ya olan paraya olsun manyak." dedi Baekhyun. O sırada da kapı açıldı ve yüksek sesleriyle bizimkiler içeri girdi. Gelen bir anlık yüksek sesle refleksle ellerimle kulaklarımı kapatmak için hamle yapıp geri indirdim. Bunu gören Baekhyun'da "Arkadaşlar sessiz olun hasta var." dedi. Bunu duyan Sehun da "Yürüyen gözyaşı o." diyerek güldü.

"Kes ya." dedim sinirle "Ölsem gelip cesedime bulaşacaksın Sehun." 

"Sus öyle konuşma." dedi Sehun ve tam karşımdaki koltuğa oturup garip bir şekilde ciddi bir yüz ifadesine büründü "Kızım sokak ortasında Momo öyle olsa ona bile korkardım öyle deme."

Bunun üstüne hepimiz kahkahaya boğulduk. Momo ise Sehun'un saçlarını sert bir şekilde çekip "Bir gün ölürüm de cenazemde ağlarsın Sehun."

"Ağlamam ki sana mı ağlayacağım ya?" dedi Sehun da o da Momo'nun saçını çekip bıraktı. Momo tripli bir şekilde Tzuyu'nin yanına oturunca Tzuyu "Onunla uğraşılmaz Momo, boşver."

Bizimkiler kapıyı kapatmamıştı ama daha gelen yoktu. Tabii, benim beklediğim biri vardı ama kendi sağlığı için bile hastaneye girmediği için buraya gelmesini bekleyemezdim.

"Kapı açık ses yapıyoruz kapatsanıza." dediğimde Sana dışarı çıktı ve eliyle birine buraya gelmesi için hızlıca işaret etti. Gelen kişiyi içeri ittirmesiyle de hala bir miktar somurtuk olan suratıma kocaman bir gülümseme yerleşti. Kyungsoo telaşlı bir yüz ifadesiyle ve düzenleyemediği nefesiyle yanıma gelip sıkıca bana sarıldı ve "Çok korkuttun beni Nayeon." dedi tir tir titremeye devam eden sesiyle.

"İyiyim işte." dedim ve güldüm. Kyungsoo gelince ayağa kalkan Baekhyun adeta iğrendiğini belli eden sesiyle "Ne kadar tatlı ya." diyip Dahyun'un yanına gitti.

Kyungsoo sonra yanıma oturdu ve "Özür dilerim aptalca davrandım affet beni bir daha böyle yapmayacağım söz kontrole de gideceğim." dedi. 

"Böyle yola gelirsin işte." diyip kısa bir kahkaha attım ama kimsenin gülmemesiyle bir an durakladım. Herkesin gözünün içine boş boş bakmıştım ki bir anda kahkaha koptu odada. Ben de rahatlayıp tekrar güldüm ve derin bir nefes aldım.

"Yine de parayı kaptırmasaydım hoş olurdu." dedim ve ofladım. Baekhyun bunun üstüne Dahyun'un yanından kalktı ve yanıma geldi "Saçmalama gerizekalı, üç beş kitabın parası toplarız onu."

Sanırım bu konuşmadan sonra bana sarılması gerekiyordu ama bir anlık boşlukla Kyungsoo'ya sarıldı.

Bir, iki saniye hepimiz donakalmıştık. Sonrasında "Baekhyun." dedim neye uğradığını şaşırmış bir ses tonuyla. Baekhyun bunun üstüne doğruldu ve bana baktığını sanaran Kyungsoo'ya baktı.

Kyungsoo'nun yüz ifadesi ise rönesans tablosu yapılacak cinstendi...

Baekhyun hiçbir şey demeden öksürdü ve diğer yanıma bana öyle sarıldı. O ve Kyungsoo dışında herkes de gülme krizine girmişti tabii izledikleri an sonrası.

"Bende kafa mı kaldı gülmeyin ya." dedi Baekhyun ve ofladı "Zaten kafan yoktu diyecek varsa da kapı orada çıkabilir."

"Ama yok Baekhyun." dediğimde bana baktı. ve oflayarak ayağa kalktı "Siz zahmet etmeyin, ben gidiyorum."

...

Kyungsoo
"Aktif yakalandın"
"Uyumayacak mısın?"

Nayeon
"Rahat değil hastane odası"
"Yarın eve gidince artık."

Kyungsoo
"Hmmm"
"Annen uyudu mu?"

Nayeon
"Ohooo"
"Uyudum sanıyor o da"

Kyungsoo
"Demiş miydim"
"Bir gün bir sevgilim olursa ona sürekli papatya alacağım diye"

Nayeon
"Ooooo"
"Yine mi papatya geliyor??"

Kyungsoo
"E kapıdayım"

Nayeon
"Hangi kapıda"

Kyungsoo
"Odanın kapısında"

Yataktan yavaşça kalkıp annemin uyuduğuna emin olduktan sonra kapıya gittim. Kyungsoo dediği gibi yanımda elindeki çiçek buketiyle duruyordu. Gülümsedim ve elindeki çiçeği aldım ama garip bir şekilde papatya değildi.

"Papatyalar nerede?" dediğimde bana baktı ve gülüp boşta kalan elimi tuttu "Sıradanlığın dışına çıkalım işte. Papatyaların değişmesi de tamamen değiştiğimizin göstergesi olsun. Artık gereksiz takıntı yapıp seni kırmayacağım söz."

Çiçeği kenara koyup sıkıca ona sarıldım ve "Yanımda kal yeter." dedim sadece.

Kyungsoo'nun bir anda doğtulmasıyla ben de neye uğradığımı şaşırdım ve ona baktım. Gözlerini sildi ve gülümseyip bana baktı "O zaman şimdi kaçıyorum."

"Ağlama ama." dedim ben de dolan gözlerimle. Kyungsoo gülümsemesini büyüttü ve "Hemen içeri gir de annen merak etmesin." diyip hemen uzaklaştı. Arkasından gülümsedim ve odaya girdim. Annem elimdeki çiçeğe ve bana boş boş bakarken gülümsedim ve "Kapıdaydı sadece." dedim kaçmak istercesine.

Bu evdeki iyi yalancı Baekhyun galiba ben bu konuda çok berbatım...

Last Smile || KyungyeonHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin