Hello, Mr. Caller [COMPLETED]

CHAPTER THIRTY-THREE

It's been three months since Johann and Brayne had a fight. Kung ano mang nangyari noon ay pinili nang kalimutan ni Brayne. Past is past.

Hindi niya na nabanggit pa kahit isang beses ang mga nangyaring iyon sa kahit na sino mang magtatanong.

She's living her life now to the fullest at ayaw niyang masira ito ng nakaraan.

She's still at AIANO Company despite of what happen. Hindi kasi siya nakapasok dito ng matagal na panahon dahil sa nangyari noon. And Cassandra made sure that she'll get fired by the boss. Buti nalang at tinulungan siya ni Aliyah para makabalik.

She's so thankful to her brother kasi hindi siya nito iniwanan. Maging kay Aliyah dahil sa pagiintindi nito sa kaniya.

What happened before hurt her so much. She knew she made a good decission. She knew that her choice was best thing to do.

Brayne is happy now. She smile genuinely to others. She's back at being an active call center agent. She's back at doing what she love. She's back at being herself.

"Babe!"

Someone called her from the lobby. Oras na ng pag out niya kaya naman nandito na ang sundo niya. Sigurado siyang naghintay na naman ito ng matagal sa kaniya. He's always like that, lagi itong maaga sa pagsundo sa kaniya. Ni hindi ito nalate kahit isang beses. Nagiging tambay na nga ito sa building nila kasi araw araw nasa lobby.

Ngumiti siya sa lalaki bago naglakad papunta sa deriksyon nito. Agad naman siya nitong sinalubong at niyakap ng mahigpit.

"I miss you so much." napailing nalang si Brayne bago yumakap pabalik sa binata.

Lagi naman itong ganito. Kapag nagkikita sila ay yinayakap siya nito ng mahigpit at laging sinasabi sa kaniyang miss na siya nito o kaya ay mahal siya nito.

She like it though. Gustong gusto niya ang ganitong treatment sa kaniya ng binata. When she's hugging him she feel safe and when she heard him say I love you she felt alive.

"Magkasama naman tayo kanina nag-lunch e." aniya.

The guy pinched her cheek and smile sweetly at her. "Yes, but I still miss you. I always miss you."

"Sus tara na nga masyado ka na namang sweet baka langgamin ako niyan." she make it sound  like joke but she really mean it.

Tanging ito lang naman kasi ang nakakaapekto sa kaniya ng sobra. Ngiti pa lang ng binata ay para na siyang tinutunaw at ang mga yakap nito ay dinadala siya sa langit dahil sa saya.

"I mean it though." sabi nito bago hinawakan ang kamay niya at sabay silang naglakad palabas ng building.

He was holding her hands so tight. Afraid that he might lose her on their way out.

"Saan mo gustong pumunta?" anito.

"Parang gusto ko kumain ng pizza. Nagkicrave ako niyan kanina pa."

Tiningnan siya ng binata ng seryoso bago nakakalokong ngumiti sa kaniya.

"Babe, don't tell me your pregnant? Tell me ano pang gusto mong kainin?" tanong nito.

Pabiro niya naman itong hinampas sa braso. "Puro ka kalokohan, gusto ko lang kumain ng pizza kasi si Aliyah hindi man lang namigay kanina. Saka paano ako mabubuntis?"

Yinakap naman siya ng binata bago nagsalita. "Kawawa naman ang babe ko hindi nakakain ng pizza. You should've call me earlier so I have it deliver right in your cubicle."

Kahit kailan naman hindi siya nito hinayaang magutom. Tumataba na nga siya kasi palagi itong nagpapadala ng pagkain sa opisina nila. Buti nalang marami siya katrabaho kaya may katulong siya sa pag ubos nito.