My Prankster Partner (ON-HOLD)

Chapter 11

"Sino ba talaga si Kyle Jiro ha Maika?" nakakainis. Gusto ko sanang sabihin sa kanya na si Jiro yung nakitae sa bahay namin o kaya yung nangulangot at pinunas saken o kaya, o kaya naman yung lalaking may aids. Ang dami kong gustong sabihin sa kanyang palusot kaya hindi ko malimutan yung lalaking yon pero kusa ng lumabas mula sa aking bibig ang mga salitang walang halong kasinungalingan at puwang katotohanan lamang. Bente kwatro oras. Jk. =___=

"Someone that I couldn't forget." bahagya naman siyang nagulat at kitang-kita ko ang sakit sa kaniyang mga mata.

"Ano b-ba siya sa buhay mo Maika?" I just smiled at him. Pilit at may halong sakit.

"He's just my prankster partner."

"So stop asking her about Kyle again. Maika let's go."

Aria...

"Aria gusto ko lang naman malaman kung sino yung Kyle na yan para alam ko na rin kung saan ako lulugar."

"Let's talk about this next time, makikilala mo rin siya Louie."

"Bakit ba hindi nyo sabihin ngayon ha Aria?" medyo may halong galit na tanong ni Mark

Bakit nga naman hindi naten sabihin Aria? This man's identity doesn't have to be hidden.

"Gusto mo talaga siyang makilala ha Mark?" I ask him, avoiding his gaze

"Who is he?" nakakatakot nyang tanong

Napahawak naman si Aria sa wrist ko at binigyan ako ng are-you-serious-about-this look. Nginitian ko lang siya at ibinalik ang atensyon ko kay Mark.

"Siya ang kauna-unahang lalaking lumapit sa akin hindi lang dahil sa itsura ko, nilapitan niya ako dahil sigurado siyang sasaya siya kapag kasama niya ako." natandaan ko lang rin noon, kinakaibigan lang ako ng mga lalaki dahil daw maganda ako at matalino. Pwe. Pero si Jiro, ni minsan hindi niya ako pinakilalang kaibigan niya, at hindi best friend ang turingan namin. Acquaintance. Partner in crime. Simple as that.

"Ayun lang ba? Kayang-kaya kong patunayan sa Jiro na yan kung gaano kita kagusto." nagulat naman kami sa biglaang pagsulpot ni Jiro, pinsan ni Mark. At nakangisi pa siya.

"Tuloy mo lang Maika." may halong lungkot na sabi ni Mark

"Seriously Louie? Alam mo Maika, yang Jiro na yan, kahit kapangalan ko pa yan, alam kong kayang-kaya ko siyang higitan." I just ignored him. Unfortunately, para sa akin hindi mo kaya. Ibang-iba siya sayo.

"Manahimik ka na Jiro. Kausap ko si Maika." he told his cousin coldly. Mag-aaway pa yata 'to.

"Wag mo ako---"

"BWISIT KAYONG DALAWA! KUNG SASATSAT PA KAYO AKO NA ANG MAGTUTULOY! SI JIRO LANG NAMAN ANG NAGTANGGOL KAY MAIKA MULA SA MGA TANGA NAMING MGA GURO KAYA HINDING-HINDI MALILIMUTAN NI MAIKA YUNG LALAKING YON! BWISIT KAYO!"

O___O Aria?

Nanahimik naman yung magpinsan at natulala sa sinabi ni Aria.

Oo si Jiro ang nagbigay ng lakas ng loob sa akin para harapin ang mga pambabatikos at pagpapahirap na pinaranas sa akin. Siya yung taong hindi man alam yung totoong nangyari, pinaniwalaan niya pa rin ng buong-buo na ako ang tama. At higit sa lahat... siya yung nakasama ko sa mga kalokohan, sa mga kabaliwan, at sa mga kasayahan na naranasan ko noong nasa elementarya palang ako. Hindi ko siya minahal, walang kahit anong namagitan sa amin, dahil ang alam lang namin... masaya kaming kasama ang isa't-isa.

'No matter how hard your situation is, never let yourself down because God will always prove that there's a rainbow always after the rain.'

'Neen, we may not be the best of friends, but I can assure you that I will always believe your side...'

Galing mag English ni Jiro no? Kaya nga bilib ako dyan e, kanya ako nagmana chos! Pero seryoso, ayan yung last note niya bago siya umalis... bago siya mamaalam sa mundong ito. Yes it's true. Kyle Jiro de Leon died in the middle of summer last last year. Yet he still left a very heart warming lessons to me. Kaya hanggang ngayon naaapektuhan pa rin ako kapag naririnig kahit pangalan niya man lang. Nahalata naman na siguro nila yon. Jiro left a mark here in my heart, a mark that no one could ever ease. Pero syempre joke lang yon. Hindi pa siya patay, nasa ibang bansa lang, wag oa. Magkakamatayan din tayo pag namatay na yon. Hindi rin totoo yung mark-mark na yan sa heart-heart ko. Bwahaha. Pero totoo yung note. Yan yung last note na nilagay niya sa locker ko before he left the country. Hindi siya pormal na nagpaalam, sabagay sino nga ba ako para sa kanya diba? Drama ko. Haha.

"Kakatakot pala 'tong babaeng 'to." bulong ko na lang

"G-ganun ba? K-kaya pala."

mahinang sabi ni Mark

"Now what? Nasasaktan ka?! E tanga ka pala talaga e!" sigaw ni Jiro sa kanya. Dapat pala kinukuya ko siya no? 3rd year na kasi siya kami sophomore palang.

"Hindi purkit mas matanda ka sakin ginaganyan mo na lang ako." matapang na sagot ni Mark

"MGA BWISIT TALAGA KAYONG MGA PIPITSUGING MAGPINSAN! ANO BA TALAGA PROBLEMA NYO?! KUNG MAG-AAWAY LANG DIN KAYO SA HARAP KO ABA'Y LUMAYAS NA KAYO! KUMUKULO DUGO KO SA INYONG MAGPINSAN! MGA SAKIT SA ULO! KUNG PAG-AAWAYAN NYO LANG RIN ITONG BEST FRIEND KO, WAG SA HARAP NAMIN! PUNYATERA KAYOOO!" sigaw nanaman ni Aria. Kakatakot no.

"Bessy Aria wag ng oa. Kung gusto man nilang makilala si Kyle, wala na tayong pake dun. Wag mo ng ubusin yang laway mo kakasatsat sa mga yan. Kung gusto talaga nila si Maika, hinding-hindi magiging threat si Kyle sa kanila." taas NOONG sabi ni Chen

H-hindi ko naman gusto si Jiro a-ah? Bakit magiging banta p-para sa kanila?

------------

"I'm sitting in a room, made up of only big white walls and in the hall

There are people looking through the window in the door they know exactly what we're here for

Don't look up just let them think there's no place else you'd rather

Your always on display

For everyone to watch and learn from don't you know by now

You can't turn back

Because this road is all you'll ever have..."

Siguro kung nandito lang kapit bahay namin, pinasok na kami at binitin patiwarik. Kakatapos lang kasi ng pasko pero never akong kumanta ng mga Christmas songs.

Puro Fences, That's What You Get, chuchu chacha churvaness. Basta puro ganon.

"Ano ba naman yan bunso, kakatapos lang ng Christmas pero puro Paramore ka pa rin." sabi ni ate Mariko na kinagulat ko. Andito na pala siya?

"Bayaan mo na Mako-chan. Maganda naman boses niya e mana saten." sabi rin ni... o? Andito na rin si kuya Mirko?

"Uy nee-chan at nii-san! Buti nakabalik na kayo!" sabi ko sa dalawa kong kapatid.

Si kuya Mirko ang eldest samin, ah tsaka bunso nga pala ako.

Talino ng mga yan e, sa UP tsaka UST nag-aaral. Tapos habulin din ng mga chics at fafa. Taray ng lahi namin. Bwahaha.

"Urusai."

"Sus. Kakauwi nga lang namin tapos tatarayan mo na agad kami." nagtatampururut na sabi ni kuya Mirko

"Hay nako kayong dalawa. Mag-ayos na nga tayo ng gamit kuya."

Sumunod na lang si kuya Mirko at naglakad na papunta sa kwarto.

"Balita ko may popormahan daw si Jiro dito pag-uwi nya." narinig kong sabi ni ate Mako bago siya pumasok sa kwarto

---------------

Bwahaha. Sorry kung panget yung update. May sor ays po si otor. Bwahaha. At pinagbawalan po muna ako ni mader ert (mama) na magsulat, magbasa, magtype or whatever na makakaapekto sa eyes ko. Waaaa. My precious eyes. Pers taym ko kaya mag ka sore eyes! Anyway, siguro mas matatagalan yung update dahil nga pinagbawalan muna ako. Paulit-ulit tayo ha. Basta hintay lang kayo please? Di naman 'to aabot ng one week e. Salamat!

~MLM