Temptation Series #2: Liam Trinidad [COMPLETED]

2

"I miss you, Yuri. Damn! I miss you so much." ng sabihin niya ang katagang yun agad niya kong niyakap ng mahigpit.

"L-Liam, what are you doing? Baka makita tayo ni Mama nito. Ano ba." pinilit kong kumawala sa yakap niya. Buti na lang ako nakalayo agad ako sa kanya dahilan na kumunot ang noo nito.

"She's not here. Tayong dalawa lang ang nandito, so, wala kang dapat ikabahala." mahinang sagot nito habang nakatingin pa din sakin ng diretso.

"Fine. Pero kailangan na nating magpahinga. Magpahinga ka na din, alam kong pagod ka sa byahe."

"How 'bout you then?" nagtaka ako sa tanong niyang yun. Anong ibig niyang sabihin?

"Magpapahinga na din ako. Mauna nako." agad akong tumalikod sa kanya dahil baka kung ano pang gawin nito. Lalong lalo na wala pa si Mama dito, hindi ko din alam ang takbo ng utak niya. God!

Mabilis akong tumungo sa kwarto ko at kinabahan din ako dahil magkatapat lang kami ng kwarto ni Liam. 'Ni hindi ko siya tinignan dahil kinakabahan ako. Ng makapasok nako ng tuluyan sa kwarto ko, nakahinga ako ng mabuti. Agad kong naalala ang ginawa ni Liam kanina. Bat niya ko niyakap? I mean, okay lang ba yun? I don't know.

Habang nakatayo ako sa may pintuan, may biglang kumutok galing sa labas. Damn it! It's Liam. Bakit na naman? Hindi ko siya binuksan at hindi rin ako nagsalita. Nakiramdam lang ako kung ano ang posible niyang gagawin. Ng mga sandaling yun, nagsalita lang naman siya. Masyado akong naguguluhan sa nangyayari ngayon. Like, I don't expect this to be happened. I know Liam so much. He's cold and serious man. But what happened now? Maybe, because of alcoholic drinks? Drunk? What? Damn!

"I miss you, Yuri. I'm quite excited to go back here and I expect to see you at the airport earlier but you're not there. Your mom said, na nandoon ka kanina with her but something happened kaya naiwan siyang mag isa dun. Sorry. I just expect something. Just forget it. " mahina niyang sambit sa labas.

Halos naiwan akong nakanganga sa likuran ng pintuan. Anong ibig niyang sabihin? I mean, what's his point? He missed me, I also missed him. I admit. But there's something wrong on it. Natigilan ako ng magsalita siya ulit. Pinakinggan ko ng maigi yun habang 'di gumagawa ng ingay.

"Take a rest. Goodnight." dagdag niya. At dun nako nakaramdam na papalayo na siya sa harap ng kwarto ko.

Nakahinga nako ng maigi ng makaalis siya. Humiga na lang ako sa kama ko habang nakatingin sa kisame. I think, nananaginip pa din ako hanggang ngayon. But, no. Wala sa sarili kong hinawakan ang dibdib ko. Medyo mabilis ang pintig ng puso ko sa 'di masabing dahilan. Pinilit kong balewalain yun at pinilit ko din matulog sa ganong posisyon.

Nagising na lang ako dahil nakaramdam ako ng gutom. Ng tignan ko ang phone ko, it's already 7 am in the morning. Masyado naman napahaba ang tulog ko. Bumangon ako at naligo muna. I complete my morning routine at inayos ang sarili ko para lumabas ng kwarto. Isang high waist short at croptop lang ang suot ko. Nadatnan ko ang kasambahay namin na busy sa kusina kaya kumuha nako ng gatas na iinumin ko. Masyado pang tahimik ang bahay, siguro tulog pa si Mama dahil baka late din yung uwi niya kagabi. Siguro tulog din yung isa dahil lasing yun kagabi. But, it's fine. Mas gusto ko na munang mapag isa dito.

Habang umiinom ako ng gatas ko, at nakatingin sa malayo, bigla na lang may dumaan sa tabi ko. Ramdam ko ang presensya ni Liam at hindi niya ko tinignan. Kumuha lang din siya ng baso para sa kape nito. Tinignan ko siya ng maigi pero hindi niya ko sinuklian ng tingin. What's his problem then? Siguro nahiya yun sa ginawa niya kagabi. Maybe.

Nag antay ako kung magsasalita ba siya o hindi. Masyadong tahimik ang bahay kaya pinilit kong magsalita.

"Uhm. What's your plan for today?" Naiilang kong tanong sa kanya dahil wala naman talaga akong maisip na topic.