Fourth Mile

432 123 20
                                    


Jungkook's POV

මම හීනෙන් වත් හිතුවේ නෑ සකුරා මාත් එක්ක යන්න එන්න කැමති වෙයි කියලා. හම්බුන නිවාඩුවෙන් පලවෙනි දවසෙම මන් කරේ ගෙදර යන්නෙත් නැතුව සකුරාට ඇවිදින්න යන්න කතා කරපු එක. අද ඩෝම් එකේ කවුරුත් නැති හන්දා එච්චර ප්‍රශ්නයක් උනේ නෑ. කවුරුත් නෑ කිව්වට ඇත්තටම ජින් හ්යුන්ග් හිටියා ඩෝම් එකේ.ඒත් එයා පර්සනල් දේවල් වලට ඕනෑවට වඩා ඇගිලි ගහන්නේ නැති හන්දා මට හිතට සහනයක් තිබ්බේ. මට එලියට ඇදන් යන්න ඇදුමක් හිතාගන්න බැරි උනා. මගේ ඇදුම් ඔක්කොම එලියට ඇදලා ගත්තත් මන් ආස ,මට හොදයි කියලා හිතෙන ඇදුමක් හොයා ගන්න බැරි උනා.

"පාර්ක් එකකට වගේ නම් යන්නේ ඔය නිල් පාට ඇදුම හොදයි, රෙස්ටෝරනට් එකකට යනවා නම් අර කලු පාට ඇදුම හොදයි."

එක පාරටම ජින් හ්යුන්ග් ඇවිල්ලා කියද්දි මම පුදුමයෙන් හ්යුන්ග් දිහා බැලුවේ කොහොමද මන් කරන්න හිටපු දේ හ්යුන්ග් හරියටම කිව්වේ කියලා හොයන්න.....ඒත් ඒ මූනේ තිබ්බේ හිනාවක් විතරයි.

"හ්යුන්ග් ඒත්..."

"මාත් කාලයක් ඔහොම තමයි සන්ඩේ හිටියේ.."

හ්යුන්ග් එක පාරටම හිනා වෙනකොට මාත් හිනා උනා. හ්යුන්ග් කිව්ව ඇදුම් දෙක තමයි මගේ හිතෙත් තිබ්බේ. ඒත් හ්යුන්ග් කිව්ව විදිහට පාර්ක් එකකට යන්න හොදම ඇදුම මන් තෝරගත්තා.

"හොදයි නම් අර ශූස් දෙකත් ගන්න. මන් යනවා එලියට.එන්න රෑ වෙයි. මාව එලියට දාලා ලොක් කරන්න එපා. "

මන් ඇදගෙන මිරර් එක ඉස්සරහට වෙලා බලන් ඉන්නකොට ජින් හ්යුන්ග් එලියට යනවා කියලා  මට කියලා ගියා. මාත් ඉක්මනටම ලෑස්ති වෙලා එලියට ආවේ එනවා කිව්ව වෙලාවෙනුත් ගොඩක් මන් පරක්කු උන හන්දා.

මම ලෑස්ති වෙලා ඉක්මනට ඩෝම් එකෙන් ගියේ අතේ තිබ්බ ෆෝන් එක බල බල. විනාඩි 7ක් පරක්කු උන එක ගැන මට තිබ්බේ ලොකු ප්‍රශ්නයක්.

සකුරා මම ගැන මොනවා හිතයිද?

පලවෙනි දවසෙන්ම එයාට එපා වෙයිද මාව?

මම කිසිම වගකීමක් නැති කෙනෙක් කියලා හිතයිද?

වෙලාවකට වැඩක් කරන්නේ නැති මනුස්සයෙක් කියලා හිතුවොත්?

ON THE WAY TO AIRPORT  | Jungkook  | Donde viven las historias. Descúbrelo ahora