Tenth Mile

234 69 8
                                    

Sakura POV


මම බාත් රොබ් එක පිටින්ම ඔම්මා ලගින් වාඩි වෙලා ඔම්මාගේ ඔඩොක්කුවේ ඔලුව තියාගන්නකොට ඔම්මා මගේ තෙත කොන්ඩේ අස්සෙන් එයාගේ ඇගිලි අරන් ගියා. ඒත් එක්කම මම ඇස් වහගෙන මගේ කකුල් දෙකම කවුච් එක උඩට ගත්තේ ඔම්මාගේ ලැප් එකෙන් ආයේ පැය ගාණකට අයින් වෙන්නේ නෑ කියලා හිතාගෙන.

"සකුරා..."

"ම්ම්ම්."

"ඔයා මගෙන් මොනවා හරි හන්ගනවද?"

"නෑ ඔම්මා."

''ඔයාට හොදටම විශ්වාසද?"

"ඔව්. මම ඔම්මාට හැමදේම කියනවා."

"එහෙනම් ඇයි මට රෝස් ගාඩ්න් එකේදි හම්බෙන බෝයි ගැන මගේ සකුරා තාම මට කිව්වේ නැත්තේ?"

මම ඉක්මනට ඇස් ඇරලා ඔම්මා දිහා බැලුවේ එයා මොන මූඩ් එකක ඉන්නවද කියල හිතාගන්න බැරි උන නිසා. ජන්ග්කුකී ගැන ඔම්මාකවදා හරි දැනගන්නවා කියලා මම දැනගෙන හිටියත් මෙච්චර ඉක්මනට දැනගනියි කියලා මම හිතුවේ නෑ.

''ඔ-ඔම්මා මම.."

''මම ආස නෑ සකුරා බොරු කියනවට."

"මම බොරු කියන්නේ නෑ ඔම්මා. එයා ජන්ග්කුක්."

"ඔයාගේ කොලේජ් එකේද?"

"නෑ. එයා ඒජ-"

මම ඔම්මාට කතා කරන්න කලින් ඔම්මාගේ ෆෝන් එකට කෝල් එකක් ඇවිත් ඔම්මා ඒක ආන්සර් කරන්න ගියා. ඔම්මාගේ කෝල් එක ඉක්මනට ඉවර වෙන එකක් නොවුන නිසා මම කවුච් එකෙන් නැගිටලා ඇදුමක් ඇදගන්න ගියේ මගේ හිතට පොඩි බඩගින්නකුත් ආව නිසා.

"සකුරා. ඔම්මාට එම්බසි එකට යන්න වෙනවා. ඔයාට එලියට යන්න ඕනෙද?"

"බෑ ඔම්මා. නිදිමතයි. "

"ඔයා එලියට යනවා නම් ගාර්ඩ් කෙනෙක් එක්ක මිසක් එලියට යන්න එපා. "

මම ඔම්මට ඔලුව වනන අතරේ ඔම්මා එයාගේ ෆෝමල් සූට් එකකින් ලෑස්ති වෙලා එලියට ගියා. රූම් සර්විස් එකෙන් කෑම ඕඩර් කරලා ටීවී එක දාගන්න යනකොටම මට ජන්ග්කුකීව මතක් උන නිසා මම එයාට කෝල් එකක් ගත්තා. දෙවනි පාර රින්ග් වෙන කොට ෆෝන් එක ආන්සර් උනත් ඒහාපැත්තෙන් කතා කරේ ජන්ග්කුකීගේ කටහඩ නෙවෙයි.

ON THE WAY TO AIRPORT  | Jungkook  | Onde histórias criam vida. Descubra agora