Jungkook's POV
අතේ තිබ්බ සල්ලි වලින් මම ටැක්සි එකක් අරගෙනම රෝස් ගාර්ඩ්න් එකට ආවේ මම වෙලාවට වැඩ කරන කෙනෙක් කියලා සකුරට පෙන්න්නන ඕනේ හන්දා. මගේ මනෝ ලෝකේ ලස්සන හීන මවන ගමන් මම අපි ඊයේ වාඩි වෙලා හිටපු තැනට යනකොට මම ඈත තියාම දැක්කා කලු පාට ෆුල් සූට් එකෙ ඉන්න මිනිස්සු මහ ගොඩක් එතන වට කරගෙන ඉන්නවා. සකුරට කරදරයක් වෙන්න ඇතිද කියලා බයෙන් මම අඩිය ඉක්මන් කරනකොට මම එක තැන නතර උනේ අපි වාඩි වෙලා හිටපු බෙන්ච් එකේ දැන් වාඩි වෙලා හිටපු කෙනා දැකලා...
සකුරා ඇයි ෆුල් සූට් ඇදපු ගොඩක් අය වට කරගෙන ඉන්නේ කියන එක මට ප්‍රශ්නයක් වෙනකොට මම හෙමින් හෙමින් සකුරා ඉස්සරහට අඩිය තිබ්බා. මාව දැකපු සකුරා ඉක්මනට දුවගෙන ඇවිල්ලා මාව හග් කරනකොට මගේ හිතේ තිබ්බ ප්‍රශ්න ඔක්කොම එක පාරටම අතුරුදහන් වෙලා ගියා. මම සකුරාගේ ඔලුවෙන් එන සුවද විදිනකොට සකුරා මාව ගොඩක් හයියෙන් බදාගෙන හිටියා. ටික වෙලාවක් ගිහින් සකුරා මගෙන් ඈත් වෙනකොට කලින් එතන හිටපු ෆුල් සූට් ඇදන් හිටපු අය තව දුරටත් එතන හිටියේ නෑ. ඒත් ඒ අය කොහෙවත් යනවා මම දැක්කෙත් නෑ.
මම සකුරාගේ අතින් අල්ලගන්න හදනකොට සකුරා එයාගේ අත මගේ අත වටේ දාගෙන අපි වාඩි වෙන බෙන්ච් එකට ලගට ගිහින් වාඩි උනා. වාඩි වෙලත් මගේ අත අත ඇරියේ නැති සකුරා දිහා මම ටික වෙලාවක් බලන් ඉන්නකොට මටත් නොදැනීම මගේ හිතෙන් ෆුල් සූට් අය ගැන තිබ්බ මතකය නැති වෙලා ගියා.
"කුකීට මොනවද හිතට කරදර කරන්නේ?"
"ගොඩක් දේවල් සකුරා. ගොඩක් දේවල්. "
මම සකුරගේ අතක් අරගෙන මගේ අත උඩින් තියාගෙන එයාට මගේ කතාව කිව්වා. මොකක්දෝ හේතුවකට මට හිතුනා සකුරාට මේ දේවල් කියන්න ඕනේ කියලා..ගොඩක් වෙලාවට මම සකුරගෙන් මට හම්බෙන්නේ නැති හිතේ සැනසීම හොයනවා ඇති කියලා මගේ හිත කිව්වත් මට ඇත්තටම හරියන හේතුවක් හිතාගන්න බැරි උනා. මගේ කතාව පටන් ගන්න තැනක් හිතාගන්න බැරි වෙනකොට සකුරා මගේ දිහා හිනා වෙලා බලන් ඉන්නකොට මට හිතාගන්න බැරි විදිහට මගේ හිතේ තිබ්බ හැගීම් වචන උනා.
YOU ARE READING
ON THE WAY TO AIRPORT | Jungkook |
Fanfictionඑදා එයාපෝර්ට් එකෙන් පටන් ගත්ත අපේ කතාවට මම වෛර කරන්න ඕනේද , නැත්තන් ආදරේ කරන්න ඕනේද කියලා මට තාම හිතා ගන්න බෑ.... - Jungkook
